Zoeken in deze blog

zaterdag 3 augustus 2024

Ditjes en datjes


Ik vind het vandaag en gisteren vies warm!
Het lijkt nu is af te koelen, maar misschien lijkt dat maar zo omdat er door de achterdeur een frisse wind naar binnen stroomt. 

Nog iets leuks om naar uit te kijken...... ik heb ooit iemand leren kenen via onze weblogs, een keer ontmoet en later verder gegaan via Facebook..... zij had een vervelende tijd achter rug en daarna ging er nog meer mis waardoor ze lang in ziekenhuis en revalidatiecentrum was. In die tijd was ik ook ziek en we spraken af dat als we allebei opgeknapt waren dat we elkaar weer gingen ontmoeten. 
Met mij gaat het al heel redelijk, met haar al een stuk beter dan het was en ze is in elk geval weer thuis. 



Haar mogelijkheden zijn nog beperkt. We wonen niet bij elkaar in de buurt..... we moeten nog kijken hoe we het doen.... elkaar ergens halverwege ontmoeten of ik ga daarheen, dat is ook afhankelijk van wat we kunnen. Ze mag natuurlijk ook hier komen, maar misschien is dat voorlopig nog te ver. Voorlopig ziet het er naar uit dat ik meer kan, maar dat is nu..... misschien herstelt ze wel heel snel.
We zien wel, ik vind alles goed, ik pas mij aan. Misschien vanuit Arnhem als ik daar ben.... dan is de afstand in elk geval korter, hoe we het ook doen. En wat we gaan doen? Nou..... vast wel bijkletsen bij koffie of thee....... ik denk dat dat het belangrijkste is. Verder zien we wel..... we kunnen nog niet alles.... er kan wel steeds meer, maar we moeten het niet overdrijven. Het is al leuk om hier of daar gezellig wat te drinken, misschien wat lekkers erbij..... misschien wel op een terrasje als het mooi weer is..... het maakt niet uit, het gaat erom dat we elkaar weer eens zien en even wat leuks in het vooruitzicht hebben. 
Dat laatste is belangrijk..... er moet af en toe iets zijn om naar uit te kijken en het hoeft niet eens iets bijzonders te zijn! Soms zijn kleine dingen al belangrijk. Het 'mooie' van ziek zijn is dat je blij kan worden van alles wat een dag eerder nog niet lukte. Ik weet nog hoe blij ik was dat ik gewoon zelf naar buiten kon lopen om afval in de kliko te gooien..... echt! En mijn eerste rondje buiten met de rollator.... heerlijk.  

 




 Al een tijdje viel het mij op..... mijn haar valt uit! Nou zijn er wel vaker periodes dat het wat meer uitvalt, maar ik vond het wel erg veel en de laatste weken pak ik steeds de stofzuiger omdat er weer haren op de vloer liggen en regelmatig voel ik een losse pluk kriebelen in mijn nek.  Het zal toch niet ........ even opzoeken.... ja hoor, een wel vaker voorkomende bijwerking van het epilepsiemedicijn. En het kan lang duren voor het weer normaal is na het stoppen met het medicijn. 
Gelukkig heb ik veel haar.... aan de achterkant wordt het vaak uitgedund omdat daar gewoon teveel haar zit. (afhankelijk van hoe mijn haar geknipt is.... bij kort haar is dat sneller een probleem dan bij lang haar). 
Het kan dus wel even duren voordat het te erg wordt.... maar ja, heel blij word ik er ook niet van. 
Er zijn groter problemen, als het erg dun wordt laat ik het gewoon heel kort knippen! Ik zal er geen slapeloze nachten aan overhouden, ik ben al lang al blij dat het verder goed gaat, maar toch..... liever niet. En misschien valt het mee...... kan ook. Nog een kleine 5 maanden dan mag ik waarschijnlijk afbouwen en de haaruitval is niet blijvend (al kan het lang duren). Er zijn meer dingen die waarschijnlijk door dat middel veroorzaakt worden, dus de vlag gaat uit als ik er helemaal vanaf ben. Gelukkig geen ernstige bijwerking bij mij, maar wel vervelend..... het is waarschijnlijk te reden dat ik mij slapper voel dan zou moeten, onzeker loop, mijn evenwicht soms kwijt ben, vaker hoofdpijn heb, sneller last van maag en darmen en dus haaruitval...... enkele van die dingen kunnen natuurlijk toeval zijn, maar het zal niet allemaal toeval zijn, want het zijn allemaal dingen die daarvan kunnen komen en dat zou wel erg veel toeval zijn.

Eindelijk heb ik mijn emmers teruggevonden vrijdag.... de gewone emmers had ik al in de schuur gevonden, maar die andere.... die ik zo vaak gebruikte en zo handig waren zag ik maar niet. Na weken zoeken bestelde ik nieuwe emmers..... oké, ze zijn prijzig voor een emmer, maar voor mij veel handiger dan een gewone emmer, o.a. omdat deze goed in de wastafel passen. Ze bleken ook in de schuur te liggen, maar op een heel andere plek en daar verwachtte ik ze niet en keek er gewoon overheen. Nou ja, nu heb ik er meer! Dat model is ook wel handig voor mijn raamwisser (ik doe mijn ramen altijd met een stok, ik ben geen held op trappen en buiten al helemaal niet... 1 scheve tegel en zo'n trap wiebelt..... ik haakte al lang geleden af, dan maar minder precies en misschien wat vaker een streepje.... voor mij geen probleem, liever een streepje op de ramen dan een gebroken heup of zo) ...maar dan kan ik één emmer steeds daarvoor gaan gebruiken, ik heb er nu genoeg. De normale emmers gebruik ik ook wel, maar het meest die wat langere emmers die ook minder hoog zijn.  

Vrijdag even wat teveel gedaan. Het was ook vies warm.....ik had even met de buren staan praten in de tuin, wilde boodschappen doen..... maar besloot eerst te douchen, ik voelde mij zo vies. Daarna knapte ik wel wat op, maar de boodschappen liet ik maar even zitten. 
's Avonds voelde ik mij toch niet zo fit..... wat last van mijn maag. Nou ja, zal wel weer overgaan. 
Ik had ook last van de warmte, ik kan er altijd slecht tegen, maar dat lijkt nu nog erger te zijn. Niet zo gek natuurlijk.... hoe fitter ik ben hoe meer ik hebben kan, vind ik vrij logisch. 
Gelukkig knapte ik later op de avond weer op. Het was ook niet ernstig, maar ik ben wel wat voorzichtiger geworden na eerdere ervaringen. Toch wil ik nog steeds niet graag voor niks bellen natuurlijk, vooral niet 's nachts of in het weekend. Gewoon de huisarts bellen op de normale tijden voelt toch beter, maar ja.... als ik het nodig vind doe ik het echt wel. 's Nachts en in het weekend zitten er mensen voor klaar in de dokterspost, het is niet zoals vroeger dat je een arts dan zijn bed uit belde, maar het is gewoon meer gedoe. Ooit heb ik ze wel eens gebeld 's nachts, maar dat was meer voor advies (alweer jaren geleden).... toen verwachtte ik echt niet dat ik moest komen, maar had wel advies nodig en daar heb ik toen ook wel wat aan gehad en dan is het mooi dat dat kan.
Eigenlijk vond ik het nu ook niet erg genoeg om te bellen, maar als het erger geworden was misschien wel. Dat is iets waar ik gewoonlijk niet vanuit ga, maar ja.... sinds april is alles toch een beetje anders geworden voor mij... de twijfel zal er voorlopig wel wat eerder zijn....terwijl tegelijkertijd er toch ook nog wel het gevoel is van 'het zal weer weer overgaan'. 




Zaterdag naar het mobiele inleverpunt geweest met een tas 'huishoudelijke apparaten' ..... dat ruimt weer in de schuur. Volgens mij was het een verrassingspakket voor de mannen.... ze keken verbaasd naar wat dingen uit een andere eeuw en vroegen of de tas terug moest.... het was een oude tas met rits die stuk was.... "Hou maar"..... "Dan zoeken we dit op ons gemak uit!" Volgens mij vonden ze het wel leuk..... alsof ze in het museum voor oudheden beland waren 😂.  
Ik had in de schuur al het één en ander verzameld voor grofvuil, maar nu ik dit alvast op de fiets kon wegbrengen is dat ook wel handig. Nu staat er nog een oude skatebike ... ik heb hem al via facebook gratis aangeboden, maar niemand wil hem. 


Niet zo gek.... ik denk dat er een nieuwe band om moet en dat is vast geen gangbare maat (ik zie die dingen ook nooit meer), maar ja... je weet nooit, handige Harries kunnen soms ook onderdelen gebruiken en als iemand er nog wat aan heeft dan vind ik dat leuker dan weggooien. Dus als iemand hem toch nog wil.... ik heb hem nog niet aangemeld bij het grofvuil, dus hij kan nog opgehaald worden. 
Verder nog wat metaal..... dat komt later wel.... elke 4 weken kan ik het laten ophalen, maar ik wacht altijd tot ik wat meer heb... maar het kleinere spul is alvast weg. In de tuin heb ik ook nog iets wat weg moet, nog even en ik heb weer genoeg bij elkaar. O.a een oud droogrek, die dingen zijn handig, maar na een tijdje brokkelt de buitenlaag er vaak af..... daarom mocht hij van mij niet meer binnen staan en staat hij nu buiten verder oud te worden. Die moet ik gewoon buitenom brengen, die mag niet binnendoor met al die troep die eraf komt. Maar dat is ook zoiets waar ik ze niet alleen voor laat komen..... als ik grofvuil aanmeld wil ik wel wat meer hebben klaarstaan..... en ik denk dat dat binnenkort wel weer kan... ik zie wel. 
Over de elektrische apparaten beslist Edwin meestal.... tenzij ik weet dat ze echt stuk zijn. Edwin kan beter beoordelen of iemand er nog iets aan kan hebben (of hijzelf). Vaak zijn het ook spullen die ooit van hem waren.... goed toen ze naar zolder gebracht werden, maar nu hopeloos verouderd. Maar soms zijn er toch nog liefhebbers voor.... Edwin weet dat beter. Ik verbaas mij er wel eens over dat sommige dingen die volgens mij weg kunnen toch nog geliefd kunnen zijn en andersom. 





Het was bewolkt en vies warm.... bah.... snel naar huis, de boodschappen komen aan het eind van de middag wel.... het is er nu geen weer voor (hoewel het in de supermarkt heerlijk koel is, maar als je dan buiten komt.... niet lekker!).  Ik heb nog lekkere afbakbroodjes in huis, dus ik kan de boodschappen nog wel even uitstellen..... brood was het belangrijkste, maar met die afbakbroodjes kan ik nog een paar dagen voort als het nodig is. Met dit weer haak ik even af! 

6 opmerkingen:

  1. Oude elektronica en andere gebruiksvoorwerpen uit de tijd der Neanderthalers. :-) Je hebt in Hoorn een aardig museum 'Museum van de twintigste eeuw', waar spullen uit onze jeugd en ook nog wel van daarvoor te zien zijn. Een feest van herkenning, zeg je dan, en dat is ook zo. Het is onvoorstelbaar wat er tijdens onze levens is veranderd in alleen al het huishouden, school, werk, verkeer, eigenlijk alles. En in het Openluchtmuseum in Arnhem hebben ze sinds een paar jaar een Groene Kruis-gebouw, waar we als kind onze dktp-prikjes (en pokken!) kwamen halen. Het ruikt er nog precies als toen. Hoe ik dat weet? Geur blijft eeuwig in je geheugen hangen. Enfin, de mannen van het mobiele inleverpunt zullen de dag van hun leven hebben gehad. Haaruitval is niet leuk, en dat je jezelf toch nog in acht moet nemen ook niet, maar niet onverwachts denk ik. Soms moet je toch weer even met de neus op de feiten worden gedrukt. Dat je aarzelt de dokterspost te bellen snap ik, ik ben ook niet zo'n beller, maar je ervaring heeft nu wel geleerd dat je beter een keer te vaak dan te weinig aan de bel trekt. Ik hoop dat het lukt met je facebook-vriendin. Het is altijd leuk elkaar weer eens te zien, en je hebt elkaar denk ik heel wat te vertellen. Voorlopig blijft het geloof ik nog een tijdje warm. Ik hou ervan maar voor mensen die er minder goed tegen kunnen is dat niet fijn. Misschien, je hebt nu emmers genoeg, kun je lekker onder je parasol met je voeten in koud water gaan zitten. En laat de wereld dan rustig nog maar even aan je voorbij trekken.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zowel het museum van de 20ste eeuw in Hoorn als het openluchtmuseum in Arnhem ken ik...... allebei heel leuk. Die in Hoorn is lang geleden dat ik er was, we zijn er toen op de fiets naartoe gegaan Edwin en ik.
    Er is verschrikkelijk veel veranderd en ik heb wel hier en daar wat overgeslagen. De mannen keken hun ogen uit.... ik heb ook wat uitleg gegeven hahaha.
    Ach..... eigenlijk moet ik mij mijn leven lang al in acht nemen, maar nu wat meer.... komt wel weer goed als het wat koeler is.... vanavond was het heerlijk buiten! De hitte doet mij geen goed, vooral die benauwde warmte niet en ik zit dan inderdaad graag met mijn voeten in een bak koud water! Ik heb er eens een foto van gemaakt en toen allemaal badeendjes erbij gegooid. 🤣
    Ik bel nog steeds niet snel, maar de twijfel is er wel eerder, dus waarschijnlijk zal ik wel sneller bellen dan voorheen.... maar ja, meestal gaat het vanzelf weer over! De haaruitval is jammer, ik weet niet hoe erg het gaat worden, maar misschien staat een kale kop mij wel leuk! Ik kan er niet wakker van liggen..... natuurlijk heb ik het liever niet, maar er zijn erger dingen.
    Volgend weekend wordt mijn erf aan de voorkant opgehoogd.... ik hoef niets zelf te doen, hij doet alles. Daarna komt er een bank te staan.... 's middags heb ik daar schaduw, dat is dan een lekker plekje. En 's morgens vroeg, als de zon nog niet zo fel is kan het daar ook heerlijk zijn (als het 's nachts tenminste afkoelt). Later is de achterkant aan de beurt, heerlijk als dat eindelijk klaar is.
    Ik heb de tijd aan mijzelf, niet veel afspraken meer, dus ik hou vakantie...... lekker rustig aan, niks moet alles mag!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oude 'rommel', je weet nooit wie er gek op is, dat zie je maar weer.
    Maar nu effe dimmen, morgen een bete dag. Zitten/liggen tot je in slaap valt, waaier erbij, nergens meer op letten. Het wordt vanzelf avond en koeler.
    Jammer van je haar, ik wist niet dat het een bijverschijnsel was bij dit soort medicijnen. Je hebt wel pech daarmee, ik zou aansturen op vervroegd stoppen. Arts lief aankijken knipoogje, haha. Maar zonder flauwekul, het is niet leuk.
    Dat je de vroegere vriendin weer gaat ontmoeten is wèl leuk. Voor beiden, allebei ziek geweest, dat biedt meteen een aanknopingspunt voor gesprekken.
    Gezellig!
    Succes wanneer je gaat.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hihihi.... arts lief aankijken..... ik heb niet het gevoel dat die man daar gevoelig voor is, volgens mij verhoogt hij de dosering dan juist. Dat haar... tsja, jammer.... maar dat komt ook wel weer goed, er zijn groter rampen. En misschien valt het mee.... ik heb een flinke bos haar, dus het duurt even voor het erg opvalt denk ik. Volgende keer bij de kapster maar weer eens helemaal kort laten knippen..... ik denk dat dat het beste is.
    Dinsdag wordt een regeldag..... allerlei afspraken maken. Maandag werd een rare dag..... toch maar naar huisarts geweest, meteen bloedprikken, 's middags uitslag...."Je wordt NU op de SEH in Hoorn verwacht..... daar was het vnl. wachten wachten wachten. Bloedonderzoek was wat uitgebreider, maar verder voegde het weinig toe aan wat de huisarts al gedaan had.
    En weer naar huis.
    De vriendin ken jij ook..... Yvonne, we waren met z'n allen in Schiedam bij Wil.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Yvonne, een sympathieke meid. Ze haalde me op toen we naar Wil gingen.
    Doe haar de allerhartelijkste groeten!

    BeantwoordenVerwijderen