Het wordt wat....

 Ik kon het niet laten...... mijn straatje was nog niet klaar en ik was steeds aan het 'inzanden', dus wilde ik er nog niet teveel neerzetten, maar helemaal niks was mij te weinig..... ik wilde het alvast een beetje opfleuren. De bank ging mij nog even te ver, die moet nog even wachten en bovendien is dat meer werk, die moet nog in elkaar gezet worden. Deze tafel ook, maar dat was met 1 schroef, heel simpel, zo klaar! Dat had ik toen hij arriveerde al uitgeprobeerd. 

Dat kon ik binnen doen, maar het bankje is handiger om buiten te doen en daar scheen de zon met tropische kracht, dus klussen zat er echt niet in. 
Maar een klein beetje kleur en fleur was echt even nodig. 

Als het bankje staat (met leuke kussentjes erop) dan ga ik een oude fiets van Edwin versieren met bloemenslingers e.d., die komt er dan ook te staan..... lekker gek en vrolijk! Het is een jongensfiets, net wat kleiner dan een volwassenmaat en daardoor neemt hij ook net wat minder ruimte in. Ik denk dat hij schuin voor/naast de bank kan, evt. achter de schuur. Tafeltje voor de bank en als ik er niet zit er tegenaan of ernaast. Kleedje ervoor..... tuinpoef onder mijn voetjes....perfect! 
Dan nog allerlei leuke dingen aan de muur. De tijd van leuke hangplantjes e.d. is een beetje voorbij, dus dat komt in het voorjaar wel, dan is er voor weinig geld vaak veel te koop. Dan hang ik nu wel wat anders op..... solarlampionnen of zo...... dan is het toch leuk. De plantenbakken zijn dan weer netjes gestapeld en dan zet ik daar ook wel wat in.... er is altijd wel iets en het hoeft niet meteen vol te staan. Dan is dat ook weer zoals het hoort en ooit was. De bedoeling is dat ze dan niet meer omgestoten kunnen worden, dus dan blijft het ook netjes. 
Ik heb een vrolijke buitendeurmat gekocht, het kleine rubbergaatjematje is misschien wel functioneel, maar niet mooi en vrij klein, nu een grotere mat en mooier, fleuriger.
En als alles netjes is is het ook goed bij te houden en is het weer leuk om dat te doen. Nu kon ik het vooral achter niet meer aan...... terwijl ik toch echt regelmatig bezig was, maar het onkruid groeide sneller dan ik het weg kon halen. Mijn goede plannen voor dit jaar hadden een goede start, maar het liep allemaal anders, waardoor ik nu steeds verwacht dat Tarzan ineens naar mijn achterdeur slingert.  Hij mag..... als hij in de tuin wil werken en anders is het wegwezen! 

Vrijdag..... net als een week eerder begon het met regen, dus kwam mijn stratenmaker wat later..... helemaal mee eens, ik wil graag dat het klaar is, maar hij hoeft zich niet nat te laten regenen. Bovendien ben ik veel te blij dat hij het doen wil, ik ga geen eisen stellen! Als het weer niet meewerkt dan stellen we het gewoon uit. Vorige week stopte de regen snel..... nu viel er meer en het viel vaker.... en de verwachting veranderde steeds. Dat is niks.... dus hij kruide het overtollige zand vast naar achteren (daar heb ik ook weer zand nodig als hij het daar ophoogt) en hij beloofde zaterdag terug te komen om het voor af te maken..... maar het weer knapte weer wat op, hoewel het er nog wel dreigend uitzag. Hij ging toch nog even door...... wat klaar is is klaar! Het hout wat ze vorige week nog niet konden leveren is er nog niet, jammer. 
Prima..... ik had al verwacht dat hij niet veel kon doen, het weer was duidelijk onstabiel, er kon ook nog onweer komen.... nou, dan stuur je je hond nog niet naar buiten. Ook als hij andere plannen heeft mag hij best schuiven met de werkzaamheden. Natuurlijk is het niet de bedoeling dat het 6 weken langer duurt, maar ik vind dat zijn gezin ook belangrijk is..... als die andere plannen hebben moet dat kunnen, ze hebben tenslotte vakantie. 
Zaterdag komt hij weer..... dan maakt hij het voor af voor zover dat kan (als er geen hekje is dan kan hij het ook niet plaatsen) en zo lief..... zijn vrouw komt mee om onkruid weg te halen achter! Zij is daar heel handig mee en vind het ook geen vervelend werk, maar toch.....dat ze het bij mij wil doen is super.
Ik ken haar al heel lang, ik beweer altijd dat zij ooit mijn buurmeisje was, maar dat klopt niet..... ik was al getrouwd toen ze daar kwam met haar ouders. Mijn ouders woonden er naast, maar ik niet meer.... toch voelt het alsof ze mijn buurmeisje was. Haar vader zat met één van mijn broers in de klas, dus die kende ik ook. Haar kinderen ken ik nu ondertussen ook, vooral de oudste.... die zijn vader steeds helpt. 
Ze gaan hierna vakantie vieren, de achterkant komt later wel, dat heeft ook geen haast. Ik ben al zo blij dat voor bijna klaar is! Dan kan ik geleidelijk aan zelf wat dingetjes doen.... als ik mij goed voel misschien wel de tuinbank in elkaar zetten en alvast wat spullen uit de tuin klaarzetten voor grofvuil (niet vergeten aan te melden). Er staan een paar oude tuinbankjes waar ik niet meer op durf te zittten.... best leuk om wat plantjes op te zetten, maar nu is het over en sluiten.... ze mogen weg. De bijbehorende tafel mag blijven..... ik plak er wel plakplastic overheen en dan kan hij nog wel even mee.... een handige tafel om plantjes te verpotten en wat leuks op te zetten.... ik zie wel hoe lang het duurt voor hij instort. Het plakplastic heb ik al in huis en ik denk dat dat erg leuk gaat staan.... het ziet eruit als oude geverfde planken en verschillende kleuren..... nou, dan is dat ook weer opgefrist. De tafel en stoelen hebben even een sopje nodig, die kunnen nog wel een tijdje mee. Ik krijg er steeds meer zin in..... als alles weer netjes is is het ook goed bij te houden! De tuintafel is een windvanger, dus bij elke storm die eraan komt zet ik hem op z'n kop, maar dit jaar is hij lang zo blijven liggen. 

De afspraak met de kapster is ook gemaakt, daar ga ik in september naartoe. Zij weet ook dat ze met mij schuiven kan als dat nodig is omdat een klant alleen op een 'mijn' tijd kan .... mits ik geen andere afspraken heb natuurlijk.  Het is geloof ik in al die jaren 1x gebeurd dat ze vroeg of ik op een ander tijdsstip kon.....  prima, het was voor mij geen probleem en waarom zou ik dat dan niet doen. 
Ze weet dat, we kennen elkaar al heel lang, zij was nog kind en later... toen ze voor kapster en schoonheidsspecialiste leerde ging ik wel eens naar haar school als willig slachtoffer voor één of andere behandeling. Dat is best leuk en het was lachen toen ze mij nodig had voor mijn voeten..... dat is geen goed idee, maar ze had niemand anders. Het was al snel duidelijk dat ik hiervoor niet gevraagd zou worden voor haar examen. Sommige teennagels zijn zo klein dat ze niet te lakken zijn zonder te knoeien en er kunnen geen teenspreiders tussen mijn tenen omdat ik een paar natuurlijke zwemvliezen heb. Ze kon het dus onmogelijk volgens de regels doen. Niet erg..... zolang het maar geen examen is, haar lerares zag ook wel dat het niet anders kon. 
Maar ze weet dus dat als het echt nodig is er met mij wel wat te regelen valt. Andersom weet zij dat ik in de winter geen afspraak wil die laat in de middag is omdat ik niet in het donker rijd. Ik spreek altijd met haar af via de app..... ik meld dat ik weer aan een knipbeurt toe ben en vraag of ze plek heeft.... soms met een datum erbij waarvoor ik wil dat het weer goed zit en soms zet ik er alvast bij wanneer ik niet kan. Zij leest het als ze tijd heeft en geeft een datum en tijd door en als ik akkoord ga dan staat de datum in principe vast. 

En zo zijn we alweer in de tweede helft van augustus.... het gaat snel.