Was het mij niet gegund?

 Een maand of wat geleden zou ik in Amsterdam naar iemand toegaan en daar eten voor we samen ergens anders naartoe zouden gaan. Ze maakte lekkere soep.... en haalde nog het één en ander in huis..... maar het ging niet door! Er was wat aan de hand met het slot van haar woning, de gezamenlijke deur van vele bewoners..... hij ging niet meer open, dus stonden ze in de regen te wachten met een hele groep..... daar stond zij met haar boodschappen. 
De verhuurder vond een slot niet belangrijk, lekkage had voorrang..... nou..... het goot van de regen, ze konden niet naar binnen..... lijkt mij toch een inschattingsfout, want dit was echt wel belangrijk!.
 
Maar ik ging deze donderdag in de herkansing..... een combinatie van daar lunchen en lekker boodschappen doen daar in de buurt..... en weer maakte ze soep. Er ging iets mis en de helft van de soep lag op de keukenvloer. Maar.... ze ging nieuwe soep maken. 
Woensdagvond zag ik dat ze gemaild had...... ze had één van haar twee soepkommen stuk laten vallen! Echt een soepzootje daar. Ik kreeg toch de indruk dat die soep mij niet gegund was!

De straat daar was opgebroken schreef ze, dus ik kon zandkastelen bouwen buiten ..... loopplanken waren niet overal nodig blijkbaar en om het nog leuker te maken gaan ze daar binnen iets renoveren of zoiets, want de onderste 2 trappen waren bedekt met plastic, dat loopt 'prettig'  op die hoge, steile trappen zonder leuning! Dat plastic lag er ineens...... de middag voordat ik zou komen. 

Maar..... ik had er zin in.

Het verliep prima..... ik moest uitstappen bij het diepst gelegen metrostation van Nederland. Omdat er geen ruimte was om de perrons naast elkaar te leggen liggen ze onder elkaar en die onderste ligt op 26,5 meter onder NAP en het andere perron ligt 10 meter hoger! 

Ik kwam aan bij het laagste perron..... ik zag een roltrap waar geen einde aan leek te komen.... slik..... ik heb hoogtevrees.... ik ben roltrappen wel gewend, maar dit was erg hoog! (Inmiddels weet ik dat hij met 47 meter de langste van Nederland is!) Eenmaal op de roltrap vroeg het meisje voor mij of ik naast haar wilde staan, zij was nog veel banger dan ik en durfde niet naar boven te kijken. Geen probleem, voorzichtig 2 treden omhoog en ik stond naast haar...... weer iemand blij gemaakt! 

Ik liep regelrecht naar het huis waar ik moest zijn.... zonder fouten, niet verdwaald, het ging helemaal goed. En toen binnen...... oeps, ze had niet overdreven, het waren hoge, smalle, enge trappen zonder leuning, bedekt met plastic! Alleen de onderste trap had nog een leuning, maar het laatste stukje niet....dan was er nergens steun meer..... dan maar op handen en voeten verder. 

Vanaf 3-hoog werd ik aangemoedigd ....😂 Tweede trap helemaal op handen en voeten en de derde ook.... pfffff ..... ik was er! Zo lastig en eng als je je vrijwel nergens aan vast houden.

We gingen haar gezellige woning in.... klein, maar supergezellig!  Koffie en thee met wat lekkers.... jammie, dat maakte die rottrappen weer helemaal goed! En daarna, jawel, DE SOEP!  Het ging nu helemaal goed en hij was echt heerlijk..... stokbrood erbij..... echt heel lekker!

Natuurlijk hebben we flink gekletst......  maar het werd weer tijd om te gaan! Oei, die trappen.... naar beneden is nog enger, dus achterstevoren met handen en voeten naar beneden en dat ging heel moeizaam, maar eindelijk was ik beneden..... ik pakte mijn boodschappentrolley die ik daar geparkeerd had en vertrok..... weer zonder te verdwalen. Niet meteen naar huis, lekker even rondkijken daar..... er is van alles te koop en ik vind het leuk om daar even te kijken wat er allemaal is. Flink gelopen en dus liep ik bekaf weer naar de metro. En ook hier was het naar beneden enger. De eerste roltrap was redelijk normaal, die leidde naar het punt waar ik kon kiezen naar welk perron ik wilde,  maar die tweede.....

minder lang dan die naar het onderste perron, maar toch....... de diepte inkijken.... ik ga wel met de lift. Niet leuk, een lift met erg veel glas..... ik keek dus strak naar het knoppenpaneel.... ik wil niet zien hoe ik de diepte inzak. Het perron had een glazen wand waardoor ik die langere roltrap zag.... brrr...... zo diep..... ik wil dat niet zien. Ik was blij dat de metro kwam.
In Noord even kijken hoe laat mijn bus komt ....... o...... hij zou over 8 minuten gaan, maar is gecanceld. Nou, dan maar de bus naar Edam/Volendam en langs de weg uitstappen ..... dan maar wat verder lopen. 

Thuis kon ik met een big smile terugkijken op een leuke dag ...... heerlijk!

O, mijn voicemail knippert...... ik was gebeld omdat ik een afspraak moest maken i.v.m. het installeren van de hybridepomp...... okeeeeee...... die wil ik niet en ik dacht dat ik alleen een afspraak moest maken als ik hem wel wilde, dus meteen gebeld:  "Ik wil 'm niet...... ik gebruik nauwelijks gas.....nog geen 400 kuub dit jaar"...."Oké, ik noteer het"  .....ook weer klaar! 

Even mailen naar de gastvrouw dat ik het leuk gevonden had..... bleek zij tegelijkertijd naar mij  aan het mailen te zijn. Toen belde ze nog maar even, want we zijn natuurlijk nooit uitgepraat! 

En 's avonds viel ik al heel snel op de bank in slaap.... ik denk vanaf een uur of 9 .... tot half 1 ......  even wat drinken, even kijken of er mail is e.d.  en dan hopelijk verder slapen!