Zoeken in deze blog

zondag 16 juli 2023

Feestelijkheden

De vrijdag begon irritant, het leek wel Nationale-We-Gaan-Ans-Pesten-dag!
Niks ernstigs hoor, maar ik fietste naar het zwembad, vermoedde dat één van de gebruikelijke routes afgesloten was en nam dus de andere....... daar stond een graafmachine, fietspad lag open, hekken..... nou, dan toch die andere route maar. Dat bleek te kunnen. Verderop in een smalle staat kwam een auto mij tegemoet, weinig ruimte, dus ik reed de stoep op.... dat doe ik daar wel vaker, maar nu kwam er net een klein kind de hoek om.... gevolgd door (vermoed ik) opa. Ja, dan moet ik natuurlijk afstappen. Verderop stond een vrachtwagen in de weg, ik kon er langs, maar het hield niet over. 
Na afloop zag ik dat daar weer iets stond..... dan maar een heel andere, iets langere route, ik heb geen zin om steeds af te stappen. Ik kwam heel veel Lianderbusjes tegen (watiseraandehand?) en stak over, richting mijn straat..... oeps, aan de overkant zag ik een bord dat ik weer terug moest (fietsers en wandelaars oversteken!)..... maar daar is alleen een voetpad en geen fietspad om bij mijn huis te kunnen komen..... en ik kwam net van die kant, ik blijf niet heen en weer gaan ..... toch maar kijken of ik er langs kan.... dat lukte..... wel ook met een kleine omweg, want waar ik normaal mijn straat in ga waren ze bezig, dus dan maar verderop...... kan ook... met de auto is er maar één mogelijkheid, maar lopend of met de fiets zijn er meer mogelijkheden. . Allemaal geen drama, maar het was wel opvallend! 
Zwemmen/watergym was weer lekker..... de laatste keer van het seizoen en de laatste les van onze instructrice..... zij vertrekt en we hadden een cadeautje voor haar. Tegenwoordig geeft zij geen les meer vanaf de kant, maar is ze bij ons in het water..... we maakten aan het eind van de les een kring om haar heen.....een korte toespraak en een envelop...... een mooie afsluiting! 

En 's avonds de optocht van 3 fanfares die samen 1 grote fanfare vormden:  Olympia/Con brio Monnickendam (in monnikspij), Wilhelmina Volendam (in klederdracht) en Juliana Marken (ook in klederdracht). 











Omdat ik 10 meter lopend spelen al te zwaar vind liep ik niet mee..... het was nu een flink eind wat voor mij zelfs zonder instrument op dit moment teveel zou zijn. (de ene dag kan ik meer dan de andere dag, maar dit zou echt teveel zijn!) Ik besloot foto's te maken. Op de fiets ging ik naar verschillende locaties waar ze langs zouden komen en dan maar proberen iedereen op de foto's te krijgen (het werden zo'n 160 foto's die ik allemaal op mijn facebook plaatste)/ . 
Ik begon bij de Zuideinderpoort...... ik was nog vroeg en ging op een bankje zitten voor de Joodse begraafplaats. Er kwam iemand naast mij zitten...... ze vroeg hoe laat het begon..... o, tijd genoeg om nog even thuis koffie te drinken. Er kwamen 3 mannen aan.... in Nederlands maar met een buitenlands accent werd mij gevraagd of ze naar de begraafplaats konden, of die open was. Ik vermoedde van niet, maar zei dat ze er omheen konden lopen en dat ze dan verderop wel wat konden zien (een groot deel heeft een hoge muur). "Dit is toch een Joodse begraafplaats?" "Dat klopt"  "Ja, hij is Joods en wil het graag zien" . Ze liepen in de richting die ik wees en kwamen later nog even vertellen dat het hek open was en dat ze erop geweest waren. 
Ik was weer eens het informatiepunt, ik heb dat ook vaak als ik over de dijk fiets ..... dan komen toeristen met allerlei vragen. Prima, als ik het antwoord weet help ik ze graag. 
Geleidelijk aan kwamen er meer mensen die op de muziek wachtten..... hier en daar hoorde ik iemand vragen wat de route was..... die wist ik, dus ook als het niet aan mij gevraagd werd gaf ik meerdere keren de route door






Daar kwamen ze.......  fakkel- en vlagdragers voorop ..... en ik maar foto's maken..... gewoon achter elkaar door. Er vormde zich een hele stoet mensen achter de muziek, de meesten in historische kleding. Op de fiets naar een andere locatie en daar weer verder....... en weer verder. Ook wat andere foto's van de festiviteiten. Veel mensen tegengekomen die ik lang niet gezien had..... veel gekletst, ook met onbekenden. Ik kreeg vaak de vraag "moet jij niet meedoen?" Een paar meisje zaten op een bank en eentje riep: "Leuke jurk mevrouw.... ik heb hem ook! Maar dit is de eerste dag dat ik hem niet aanheb." Ook weer even blijven praten. Ik ging een bankje verder zitten en kreeg al gauw gezelschap..... ook weer gezellig gepraat. 
Het duurde even, maar daar kwamen ze weer...... nog wat laatste foto's en ik ging naar huis en de muziek ging richting clubgebouw. 
Thuis wilde ik meteen mijn foto's op facebook zetten  (ik kan ze meteen zien op mijn laptop omdat ik die met mijn foon gekoppeld heb, maar ik moet ze dan nog wel downloaden) ...... mijn laptop kan dat vaak niet aan als ik daar lang mee doorga, maar ik heb een snellere manier ontdekt en dat leek te lukken..... tot ik ze wilde bekijken en een deel van de foto's niet weergegeven werd, de bestanden zouden beschadigd zijn...... ik probeerde het opnieuw en nog eens.... wilde ze vervangen, verwijderde alles en probeerde het opnieuw...... wat ik ook deed, een deel weigerde. De foto's zagen er op mijn foon goed uit, er leek niks mee mis te zijn. Ik ging tv kijken en viel in slaap..... midden in de nacht werd ik wakker en dacht weer aan de foto's  ..... nog maar eens proberen..... zelfde resultaat! 
Dan maar op facebook zetten via mijn foon, maar dan ga ik ze niet verder uitzoeken, alleen wat in één oogopslag mislukt is sla ik over, maar ik ga er niet meer tijd aan besteden, ik was al lang genoeg bezig geweest. Facebook liet weten dat het teveel foto's waren dus moest ik het in 2 delen doen, maar het lukte nu wel!  Onbewerkt en niet uitgezocht.  Ik bewerk nooit zoveel, vnl bijsnijden, maar zelfs dat deed ik nu dus niet. 











Zaterdag werd de slag nagespeeld, ook weer heel leuk. Zondag de laatste dag (6-16/7) ..... nou ja, niet echt de laatste dag, want we feesten nog door tot in oktober (de slag op de Zuiderzee was ook in oktober, 11 oktober 1573). Maar het is dan niet dagelijks meer..... de historische kleding kan uit..... het normale leven gaat verder..... maar wel met nog veel leuke dingen!  Lekker dat die jurk uit kan, maar toch zal ik het missen..... het is toch wel heel apart als jong en oud in historische kleding rondloopt. De kleine kinderen zien er zo schattig uit in die kleding.....  ja, dat zal ik toch wel missen.

Ik ben niet overal bij geweest, deels doordat ik ook andere afspraken had en deels doordat ik het gewoon niet red! Ik had dan ook geen kaarten voor de Marinierskapel gekocht, erg leuk..... maar het was gewoon een te drukke week. De vorige keer dat ze er waren was ik er wel bij en ik heb ze al vaker gezien..... dat scheelt weer, dan nu maar een keer niet. 
Het volgende grote feest zal (als ze het dan nog steeds vieren) 700 jaar stadsrechten zijn...... ik denk niet dat ik erbij ben in 2055 ..... het jaar waarin ik 101 zou worden (de feesten zullen dan vast wel weer in de zomer gevierd worden, dan ben ik nog 100 als ik nog leef..... zou wel apart zijn als ik dan nog leef, want ik was er in 1955 ook bij..... nog geen jaar oud! )
De volgende herdenking 'Slag op de Zuiderzee"  zou dan in 2073 moeten zijn...... nou, dat jaar zou ik dan mijn 119de verjaardag vieren...... dat wordt wel erg onwaarschijnlijk.

Zaterdag keek ik eerst naar omroep PIM, die zond wat herhalingen uit van eerdere live uitzendingen en daarna weer rechtstreeks. Ook waren er gesprekken over de slag met historici.
Ik hoorde dat er toch af en toe gezegd werd 'de slag OM de Zuiderzee, maar dat moet zijn OP de Zuiderzee. De Zuiderzee hoefde niet veroverd te worden, het speelde zich toevallig daar af en dat is toch wat anders. 

Tijd om weer de jurk aan te trekken en op de fiets te stappen.
Onderweg kwam iemand naar mij toe met zijn telefoon met daarop de foto van DE jurken..... hij wilde controleren of ik er opstond. 😂


Naar de haven..... de Lange Brug ..... een heerlijke plek waar het vaak gezellig druk is, zeker met deze dagen. Daar lagen de schepen die mee gingen doen aan de slag. De slag zou daar niet of niet goed te zien zijn, maar het uitvaren van de schepen wel en dat is ook mooi. Iedereen zat weer goed in zijn rol.... heerlijk zoals ze steeds langsliepen en sommigen deden alsof ze te diep in de fles hadden gekeken en steeds riepen dat het wachten was op het draaien van de wind. Volgens mij draaide de wind echt en nog in de richting die ze zeiden ook..... zo voelde het in elk geval voor mij, maar op open water kan dat anders zijn.
















 In elk geval kwam er duidelijk wel meer wind.  Dat was lekker verkoelend! Foto's maakte ik op goed geluk, teveel zon op mijn schermpje, ik zag niet wat ik fotografeerde. Ik werd daar weer eens voor iemand anders aangezien...... er lopen dus meer van deze exemplaren rond. Regelmatig hoorden we kanonschoten, compleet met rookwolken..... daar schrik je na een paar keer ook niet meer van.

Ik genoot daar, maar besloot na een tijdje weer naar huis te gaan, mijn benen waren niet blij meer met mij, die wilden rust. Ik had al een flinke portie zon gehad, zo was het wel weer genoeg. Lekker naar huis en de slag op tv bekijken. Ik was nog maar net onderweg toen er iemand naar mij toekwam: "Mevrouw, bent u de moeder van iemand die in Frankrijk werkt?" Verbaasd zei ik dat ik dat niet was ...."O, want die heeft net zo'n jurk" "Ja, daar lopen er nog wel 50 van!" Echt.... die jurk zorgt voor gekke momenten. En ondertussen heb ik een idee wie hij bedoelde...... ik zal het haar eens vragen als ik haar zie. 
Thuis merkte ik pas echt hoe moe ik was, nadat ik wat gedronken had viel ik in slaap, maar werd op tijd wakker, ze waren net begonnen met de slag. Op facebook zag ik dat vanaf de Speeltoren het trompetsignaal was gegeven dat samen met het tromgeroffel van tamboers betekende dat men ten aanval ging: 




Foto's van Ali Dekker.

Zo was het goed te zien, de gesprekken op de boten waren te volgen...... de rookwolken toen een Spaans schip 'in brand' stond en de Spanjaarden van het schip sprongen. Heel leuk gedaan allemaal!
Jan Haring haalde de vlag uit de mast van het schip van Bossu, ik vond er een mooie foto van op facebook van Roeleke de Gier-Zwiers:


Jan Haring werd uit de mast geschoten. 

Om kwart voor 5 ging de wind stevig tekeer en begon het een beetje spetteren....  al snel kletterde de regen tegen de ramen.......oei...... veel mensen zullen nog staan kijken en misschien zijn de schepen nog niet binnen. Gelukkig werd het snel minder.... de wind kalmeerde en de regen ook.

Op tv stierf  Jan Haring in de armen van Cornelis Dirkszoon.....in de stromende regen. Cornelis Dirkszoon, onze dappere burgemeester en admiraal van de vloot viel huilend in de armen van de verslaggeefster van omroep Pim 😂 .






Bossu en de Spanjolen  waren verslagen, ze werden gevangen genomen en het Wilhelmus werd gezongen..... maar dat konden deze mannen niet aanhoren. 




Ook Bossu liet zich interviewen, een leuke mengeling van oud en nieuw/



De terechtstelling van Bossu en consorten zou diezelfde avond plaatsvinden in de kerk, evenals de begrafenis van Jan Haring. Ik heb het gemist..... het is niet te geloven maar ik viel weer in slaap! 
Toen ik wakker werd was het achter de rug, ook op tv. 



Filmpje RTVNH




 

2 opmerkingen:

  1. Deze post is er zeker een voor de hele week? 😁
    Ze moesten je wel hebben met de Ans-pesten- dag. Niet leuk voor jou, wel vermakelijk om te lezen.
    Bertie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nou, dat zou best eens kunnen.... het feest is voorbij, de rust keert weer. Tot oktober nog wel van alles te doen, maar niet meer aaneensluitend.
    Ja echt....... het was zo gek, overal waar ik kwam waren obstakels.

    BeantwoordenVerwijderen