MRI

Kijk, als dit nou in mijn tuintje groeide zou ik het niet uitschelden voor onkruid! 

Dan liet ik het staan omdat ik het mooi vind.... en niet omdat het mij  niet lukt om het allemaal weg te krijgen (sinds ik ziek werd heb ik er niks meer aan gedaan. 
Bij mij bloeit het gras en er hebben alweer veel paardenbloemen gebloeid.... nou vind ik paardenbloemen niet lelijk, maar ze woekeren teveel en zijn slecht met wortel en al weg te halen, vooral tussen de tegels is dat een probleem. Ook erg veel haagwinde, kleefkruid en wat brandnetels. Soms speenkruid, maar dat vind ik ook wel mooi en ook vaak iets met kleine roze bloemetjes waarvan ik niet op de naam kan komen, maar dat is niet lelijk en heel eenvoudig te verwijderen, dus laat maar staan.... maar ja, er staat zoveel wat ik niet wil! Maar dat komt wel weer goed.... ik begon dit jaar goed door vroeg te starten, voordat alles in bloei stond..... als ik opknap begin ik weer met elke dag iets weg te halen en volgend jaar kan ik in de herkansing!


 Maandagochtend..... wachten op het telefoontje: Ik wordt woensdag om 7.45 in het ziekenhuis verwacht. 
Dat is geen probleem, gaat lukken. 
Daarna met de bus naar Purmerend...... voor alle zekerheid weer een bus eerder..... er was er daarvoor alweer één uitgevallen en de volgende had vertraging..... ook de bus die ik had had vertraging, maar ik had speling genoeg. Ik wacht liever in het ziekenhuis met de zekerheid dat ik op tijd ben dan thuis steeds op de klok kijkend of ik al weg moet en dan tot de ontdekking komen dat de bus te laat is of helemaal niet komt.... nee, laat mij maar lekker op een bankje zitten in het ziekenhuis..... mensen kijken! 

Ik liep naar poli 9, daar kon ik mijn QR-code scannen en dat apparaat was gelijk voor meerdere poli's. 
Wachtkamer 3 ..... uh..... nee, niet in deze gang.... o wacht..... die kant op.... wachtkamer 1 .......  2 ...... ..... niks ..... niks..... door de schuifdeuren, hoek om, volgens mij weer schuifdeuren..... hé, nu ben ik aan de andere kant van het winkeltje.... linksaf achter de schuifdeuren zag ik een 3. Gelukkig had ik mij niet aan de regel gehouden dat ik mij 5 minuten van tevoren mocht inchecken, maar was ik een kwartier eerder naar binnen gegaan..... want als je niet snel loopt red je dat niet in 5 minuten, vooral omdat je loopt te zoeken en twijfelt of je niks over het hoofd ziet. 
Ik was aan de beurt...... bh uit, want daar zitten metalen haakjes en oogjes aan.... ik had nog gezocht naar eentje zonder metaal, maar vrijwel alles heeft toch nog een haakje van metaal of een oogje waar de bandjes aan vastzitten .... en wat wel kon was te groot geworden, dus dat hielp ook niet. Nou ja, geen probleem..... verder alleen schoenen uit. De tafel kon ze erg laag laten zakken waardoor ik niet hoefde te klauteren.... ik lag in een prettige houding, met iets onder mijn knieën. Ik had van tevoren al de nodige informatie gehad en zij legde ook nog wat uit.... het ding maakt veel herrie... ja, dat wist ik. Of ik muziek wilde..... daar had ik van tevoren over nagedacht..... ik weet dat de herrie van het apparaat de muziek overstemt.... dat was mij al door een medelezer uitgelegd. Het apparaat klopt en tikt natuurlijk niet in de maat, waardoor het volgens mij juist irritanter is met muziek en .... ik ken mijzelf..... als ik naar muziek  luister ga ik vaak zonder dat ik het zelf merk met mijn voeten of vingers de maat tikken en het liefst wil ik mijn hoofd dan ook bewegen, maar dat heb ik misschien eerder door als ik in dat ding lig..... maar ook andere bewegingen kunnen zorgen dat het hoofd niet helemaal stilligt, dus.... doe maar geen muziek. Ik kreeg oordopjes, die zij keurig op maat kneedde..... en een koptelefoon..... ze plaatste een soort schermpje voor mij.... en vroeg iets...... uhhhhh..... het was niet door de koptelefoon en met al die gehoorbescherming kon ik het niet verstaan..... een tweede keer wel.... 'ziet u de schaapjes?'

Hoorde ik dat nou goed? Ik keek..... o ja...... schaapjes....... door het schermpje zag ik een foto met schaapjes. 
Hahaha, zou dat een test zijn en moet ik ze tellen? Vraagt ze na afloop hoeveel het er zijn? 😂😂. 

\

Ik kreeg een bal aan een slangetje in mijn handen, dat bleek de alarmbel te zijn..... nou, dat voelt ook goed om dat te hebben......gewoon knijpen als het niet goed gaat! 

Ik werd naar binnen gerold..... het apparaat is ongeveer anderhalve meter..... en omdat het voor mijn hoofd was moest ik er dus helemaal in.... ik denk niet dat er nog iets uitstak want ik ben ook ongeveer anderhalve meter. 
Door mijn zicht op de schaapjes had ik niet het gevoel dat ik opgesloten zat.... de herrie..... ach.... met die gehoorbescherming viel het wel mee..... ik was er goed op voorbereid.... natuurlijk was het geen gezellig geluid, maar ik had er geen probleem mee. "Gaat het nog goed met u" "Ja hoor, prima!" "Het apparaat gaat nu meer herrie maken en niet schrikken, het bed kan meetrillen". Wow...... het trilde eerst een heel klein beetje mee terwijl ik geluiden hoorde alsof er een motor niet goed wilde starten...... hij deed het even en stopte dan weer.... en nog eens en nog eens..... ineens maakte hij meer herrie..... en toen trilde mijn bed echt mee...... zo erg dat de schaapjes wazig werden, rare motor! . Dat wisselde een keer of wat. Vreemde ervaring, maar niet heel naar...meer gek. Vooral omdat ik zo ongeveer wist wat er gebeuren ging was het niet naar. 
En toen was ik alweer klaar. Ik vond het niet echt vervelend..... hoewel ik natuurlijk liever naar een feestje ga, maar als ik nog eens moet zie ik er totaal niet tegenop! Iedereen ervaart het natuurlijk anders en het maakt ook verschil waarvoor de MRI gemaakt wordt..... als het voor de knie is dan hoeft je hoofd er bijvoorbeeld niet in, dan is het sowieso al anders. Deze was voor mijn hoofd i.v.m. epilepsie... .... en dat is toch wat anders dan een knie..... dat zal toch een andere ervaring zijn. En de ene knie is ook de andere niet..... als je flink last van je knie hebt  terwijl je in dat ding ligt is het ook alweer een stuk moeilijker, dan wil je misschien graag een andere houding maar het kan/mag niet.  

Ik dronk even een cappuccino en vertrok richting bus..... en zag de mooie bloemen...... geweldig, daar word ik vrolijk van...... alle tijd om even te blijven staan en te genieten..... een paar fotootjes maken.
Terug ben ik meteen maar boodschappen gaan doen, ik had dat in het weekend willen doen, maar ik dacht 'als ik langer wacht is de houdbaarheidsdatum ook gunstiger!' 
Dat lukte toch maar mooi achter elkaar..... natuurlijk was ik wel moe, maar dat lijkt mij heel normaal..... het heeft tijd nodig en toen ik nadat ik de boodschappen opgeruimd had even op de bank zat voelde ik de vermoeidheid al snel minder worden. Het was meer vermoeidheid in mijn hoofd dan in mijn lichaam. Dat komt natuurlijk ook doordat mijn leven een beetje op z'n kop staat..... allemaal afspraken, ik word geleefd voor een groot deel, ik zal blij zijn als ik weer gewoon mijn eigen gang kan gaan, afspraken kan maken die ik zelf wil en dan wanneer het mij uitkomt..... gewoon alles weer zelf kan doen en laten wanneer, waar en hoe ik wil..... de regie kwijt zijn vind ik het ergste van dit alles, daar word ik echt moe van, maar dat is moe in mijn hoofd.

Maar ja.... hier moet ik even doorheen.  En daarna...... wil ik iets raars doen.... ik weet nog niet wat, maar raar en dwars! Even als reactie op alles...... nu alleen nog wat bedenken!  

Allemaal lekkere dingen gekocht waar weinig werk aan is voor de eerste dagen..... geen gezonde zelfgemaakte maaltijden, maar lekker alleen maar opwarmen. Moet kunnen voor een paar dagen. En het hoeft niet elke dag, sommige dingen zijn goed tot in juli en anders hebben we de vriezer nog.... ik zie wel hoe het loopt, maar het is goed om het in huis te hebben. Verse dingen ruim van tevoren halen is niet handig en lang in de keuken staan die eerste 2 dagen ook niet, ik verwacht dat het daarna snel beter zal gaan. Dan zijn er zat gezonde verse dingen waar ook niet veel werk aan is... dus dat komt wel goed. Ik ben van tevoren goed in training geweest, dat helpt ook..... het weer kunnen wandelen is heerlijk! Niet alleen een prettige manier om moe te worden, maar het is ook heel ontspannend..... dus ik ga dat zo snel mogelijk weer doen. Ik merk dat ik het van en naar de bus lopen al ontspannend vind.
Misschien eerst weer heel kleine stukjes, maar dat is ook al goed.  Liever 2 of 3 keer een heel klein stukje dan 1 keer (te) ver. 
Maar ik zal na de operatie vast beter lopen dan de vorige keren toen ik thuiskwam!  

Morgen nog wachten op het telefoontje van de anesthesist...... en dan gaat het woensdag gebeuren. 

Dan vrijdag de uitslagen van de neuroloog, dan hoop ik te horen of ik wel of geen epilepsie heb.... en ik hoop natuurlijk dat ik die medicijnen mag afbouwen, maar ja.... dat is afwachten. 
Dan zal ik nog wel één of meer controles krijgen i.v.m. de galblaas, waarschijnlijk nog een afspraak met een gynaecoloog, bloedprikken voor diabetescontrole, de controle zelf is dan een week later, ik heb nog een afspraak met de tandarts (een dag voor de diacontrole), of ik nog naar de neuroloog moet weet ik niet, geen flauw idee.  Maar dan ...... augustus..... hoop ik weer een beetje voor mijzelf te hebben. In elk geval heb ik binnenkort de meeste afspraken achter de rug. 

 Of ik nou helemaal fit ben of niet, maar ik hoop dan toch van (bijna) alle afspraken af te zijn en weer voor een groot deel zelf kan bepalen wat ik doe....of het nou verstandig of onverstandig is/lijkt.  
En egoïstisch...... alleen doen wat ik helemaal zelf wil, geen verplichtingen! Ik wil vrij zijn!