Weekend

 Zaterdag was ik al vroeg spullen voor de rommelmarkt naar buiten aan het slepen. Een deel had ik in mijn auto, dus daar hoefde ik niet ver mee te slepen.
Geen idee hoe laat ze zouden komen, maar om 9 uur zouden ze beginnen en omdat ik op het ogenblik moeilijk kan sjouwen, lopen en bukken wist ik dat ik niet snel zou zijn. Dan liever wat eerder starten zonder haast dan op het nippertje beginnen. Het was veel.... veel boeken, veel puzzels en nog allerlei andere dingen. Om half 11 ontdekte ik dat ze al geweest waren, ik had niks gemerkt. Mooi, dat is weg! Daar komen (volgende week) veel mensen, dus een grotere kans dat het verkocht wordt. Ik hoop dat alles een nieuwe eigenaar krijgt...... en al zal maar een heel klein deel van van de totale opbrengst van deze markt van mijn spullen afkomstig zijn.... alle beetjes helpen!!! De opbrengst gaat altijd naar goede doelen, dus een prima manier om van mijn spullen af te komen. Overigens is alles beter dat de vuilnisbak! De vuilnisbak is goed voor kapotte spullen! 
Ik blij en hopelijk veel meer mensen blij. 
Het bukken en sjouwen ging bij elke doos moeizamer.... ondanks dat ik bij zware dozen er eerst wat uithaalde en dat later weer aanvulde. Maar goed, het was even nodig.... de volgende is pas over een jaar, dus het moest nu mee. 
De rest van de dag dus rustig aan..... gelukkig was het maar tijdelijk erger geworden, na een uurtje rust was het weer als voor het sjouwen.... dat viel dus mee.
Het bukken is op het moment het grootste probleem, lopen gaat ook niet echt lekker, fietsen kan niet vanwege het op- en vooral afstappen, maar ik kan nu wel steeds vaker houdingen vinden op de bank waarbij ik geen last heb...... als ik niet te lang in diezelfde houding blijf. Dat is toch al een vooruitgang, maar een normale zithouding is er nog niet bij. Ik ga er nog steeds vanuit dat het vanzelf over gaat, zolang er verbetering is moet dat kunnen! 
Ik blijf wel bewegen, maar voorzichtig, niet overdrijven. Ik doe oefeningen waarbij ik probeer tot hoe ver ik kan gaan en hou dat dan even vast......  maar behalve zaterdagochtend sjouw ik niet.... dat moet maar even wachten. 
Ook geen boodschappen halen, maar ik heb nog genoeg in huis, met sla, paprika, ui, appel, tomaatjes, aardappels, zilvervliesrijst, pasta, blikken tonijn in groente, potten groente, brood, crackers en in de vriezer nog het één en ander waaronder kip... kom ik een heel eind, ik zal niet verhongeren. 

Nu had ik alle tijd om een cadeautje leuk in te pakken...... en dat is gelukt (al zeg ik het zelf 😂)
Nee, geen foto's, want misschien kijkt er iemand mee die het nog niet mag zien. 

Zondag eindelijk weer eens lekker lang uitgeslapen. Wel een paar keer wakker geweest en dan liep ik even een rondje door de kamer tegen de stijfheid, maar ik viel steeds weer lekker in slaap en stond om 10 uur pas op. Nu het niet zo warm meer is voel ik mij veel beter en slaap ik beter. Jammer dat ik nu last van mijn bil/rug heb, maar er zijn erger dingen..... dit is nog altijd beter dan die hitte! Alleen schiet het in huis op deze manier niet echt op, maar goed.... er is geen haast bij, maar toch.... 

Het wordt weer een dag van kleine klusjes en tussendoor las ik wat bladen die ik gekregen had.... het was een flinke stapel en eigenlijk is dat dus ook opruimen 😂..... wat ik uit heb gaat weer naar iemand anders! En weer een cadeau inpakken ..... net als het cadeau dat ik zaterdag inpakte had ik daar nog wel even de tijd voor, maar dit zijn klusjes die ik nu kan doen (en leuk vind om te doen) en wat klaar is is klaar.... dan kan ik als mijn rug verder opgeknapt is weer andere dingen doen.

Er zijn wel cadeaus die ik eerder nodig heb, maar ja.... die heb ik nog niet in huis. Dat is snel gehaald, voor mensen waar ik het echt niet voor weet koop ik tegenwoordig toch echt een cadeaubon met een aardigheidje erbij.... dat is gewoon hier te koop en ik neem aan dat ik komende week dat toch wel even kan doen. 
De afgelopen jaren was het wat vaker een cadeaubon.... eerst omdat vanwege corona verjaardagen niet gevierd werden en een cadeaubon door de brievenbus kan, maar daarna was ik even fantasieloos als het op cadeautjes aankomt. Ik had het gevoel dat ik alles al eens gedaan had (klopt wel een beetje... ik heb iemand geloof ik al 3x een leuk vogelhuisje gegeven zonder dat ik het zelf doorhad) en kon even niks bedenken. Ik kwam ook nog niet veel in winkels, dat scheelt ook. Op internet valt ook wel veel te vinden, maar dat zoekt toch anders dan in de winkel. Zonder gewone winkel is het minder leuk! Ook al bestel ik regelmatig op internet (omdat het soms handiger is of omdat ik geen winkel zou weten waar dat ene cadeautje te koop is) zou ik toch niet graag alles uit webwinkels binnenkrijgen. Soms levert het zoeken op internet mij een idee op.... weet ik ineens in welke richting ik moet zoeken. Dus een combinatie van beiden is het leukst. Maar goed, mijn fantasie begint weer terug te komen, maar voor sommige mensen blijft het moeilijk. Vooral voor mensen met weinig hobby's of met hobby's waar ik te weinig van afweet om iets voor te kunnen bedenken.... vaak weet ik dan ook niet wat ze al hebben en dan is het lastig. Voor kinderen doe ik ook steeds vaker een bon.... er zijn niet veel kinderen meer waar ik kom op verjaardagen, maar ik weet gewoon niet wat ze leuk vinden, dus wordt het geld of een bon. Ook wel weer een kleinigheidje erbij. Toen ze kleiner waren was het eenvoudiger..... de meeste kinderen knutselen graag en daar is altijd wel iets voor te vinden (zelf had ik een kind dat juist niet graag knutselde). Maar als ze wat ouder worden...... ik heb het gevoel steeds sneller dingen kinderachtig gevonden worden...... kinderen zijn sneller hun kindertijd voorbij. 
Al lang geleden viel mij dat op met barbiepoppen..... toen ik ukkies daar mee zag spelen....... in mijn tijd waren was dat iets nieuws en juist voor het wat oudere kind.... je speelde er niet mee, je kleedde ze leuk aan en zette ze neer. Dat veranderde na een tijdje en het werden poppen om mee te spelen en daardoor kregen kinderen ze steeds jonger..... daar heb ik best even aan moeten wennen. Ik maakte vroeger kleding voor mijn poppen, ik breide en naaide en het leek heel wat, maar vooral het naaiwerk stelde niet veel voor..... ik werkte veel met vilt, dat hoefde je niet af te werken. Maar het breien was beter.... complete pakjes breide ik en ik haakte er zelfs hoedjes bij. Het was toen heel normaal als een 14-jarige met Barbies bezig was...... ik denk dat dat nu niet veel meer gebeurt. Maar goed, met kindercadeautjes is het voor mij dus moeilijk..... het gaat allemaal om kinderen die ik niet heel vaak zie en ik kan niet meer inschatten wat ze leuk vinden. 
Maar ach... met poppenhuizen gaat het een beetje andersom, voorheen speelden alleen kinderen ermee (nou heeeeel vroeger waren het volwassenen), maar nu ken ik steeds meer volwassenen met een poppenhuis.... maar dat is dan net als vroeger met de Barbies niet echt spelen, maar alles leuk neerzetten en vaak dingen knutselen. Ik kan niet veel kant-en-klaar kopen, ook al hebben we hier een heel leuke winkel met alles voor poppenhuizen (avontuur in miniatuur heeft ook een webwinkel).... maar ik heb een niet gangbare maat........ het komt het dichts bij 1:18 ... het mag wat afwijken en het hoeft niet perfect te passen, maar het moet wel in de buurt komen. Nou vind ik het wel leuk om zelf dingen te maken of aan te passen..... het is dan toch meer een uitdaging! Kopen is eenvoudig (als je geld hebt) en is leuk op z'n tijd, maar zelf maken geeft meer voldoening. 
Het is de bedoeling dat mijn poppenhuis naar boven verhuist omdat ik er daar meer ruimte voor heb. Dan kan ik er ook meer omheen doen (speeltuintje, picnic, ruimte voor kinderen op fietsjes en paard), ik kan het evt. uitbreiden en er kunnen dan geen dingen meer achter de kast vallen zoals nu (daar kan ik slecht bij, dus dat is heel vervelend). Wel jammer dat het dan uit de kamer weg is, maar ja, je kan niet alles hebben! 
Echt, het is een leuke hobby waar je nooit echt klaar mee bent, maar waar je ook niet heel veel werk aan hoeft te hebben, het is maar wat je wil en hoeveel tijd je hebt. 




.