Donderdag.... ik deed de gordijnen open en zag niet veel..... er hing een stevige mist, nog meer dan gisteren. Ik vroeg mij af of de schilders nog zouden komen.
Jawel, daar was de eerste schilder al, de koffie kon weer gezet worden. De buurschuur moest weer van het slot, achter kwam iemand met een schuurmachine die opgeladen moest worden, bij de voordeur een andere schilder die een emmer warm water nodig had, aan de achterdeur werd de schuurmachine weer vol opgehaald en ik moest weer naar voren om mijn eigen schuurdeur los te doen, de voordeur open, nog een emmer warm water....... zo blijf ik tenminste ook bezig.
Een jaar of wat geleden had ik dit schildersbedrijf ook, maar dat waren andere mensen, ik heb liever deze mannen, die vorige keer was ik niet zo blij met ze.
Om 9 uur kwam de zon door...... de mist was nog niet weg, boven de weilanden blijft het gewoonlijk wat langer hangen.
Volgens de weersverwachting blijft het tot vanavond mooi weer....... dat moeten we hebben, misschien kunnen ze dan echt gaan schilderen. Ze zijn ook nog bij een ander huis bezig, daar staan de steigers al langer. Ze kunnen het ook niet helpen dat het steeds regent, maar vervelend is het wel als het allemaal zo lang duurt.
Ik werd gebeld door de apotheek...... 9 september kreeg ik een hogere dosering van een medicijn voorgeschreven en ik had het nog steeds niet, ook geen bericht dat het er niet was. Nou wist ik wel dat het tot half oktober niet leverbaar zou zijn (van iemand die wel gebeld was), maar zelf had ik niks gehoord. Ik zou steeds even langsgaan om te informeren, maar dat kwam er niet van, maar nu belde ze dus (20 dagen nadat ik het voorgeschreven kreeg!!!). Het blijkt nu pas volgend jaar leverbaar te zijn...... zucht...... dat schiet niet op. Maar ze had al overlegd met de diabetesverpleegkundige en ik ga het nu in tabletvorm krijgen en dat moet ik dan elke dag innemen (ik had het als spuit en dat moest 1x per week). Het moet nog besteld worden, mij benieuwen wanneer het er is!
Ik kan kwaad worden, maar dat helpt niet, degene die mij belt kan er ook niks aan doen. Natuurlijk heb ik wel duidelijk gemaakt dat ik niet blij ben dat er steeds iets niet is en dat daardoor waarschijnlijk die hogere dosering nodig was..... omdat daarvoor iets anders er lange tijd niet was! Ik had niet de indruk dat ze zich kon inleven hoe vervelend dat is, maar goed, ik had het toch maar even gezegd!
's Middags was het rustig, de schilders gingen gewoon hun gang, hadden niks nodig... ze kwamen en gingen... waren dan hier, dan daar. Er was ontdekt dat ik een stopcontact in de schuur had, dus ze hoefden niet om stroom te vragen toen ze dat voor nodig hadden, ze pakten het zelf wel..... geen probleem. Morgen krijg ik aan de voorkant een steiger, dus vroeg de auto wegzetten. Beneden hebben ze daar al voorbereidend werk gedaan. Achter maken ze het af is de bedoeling (nou ja, boven dan, beneden weet ik niet).
Het vroege opstaan doet mij geen goed...... ik blijf gapen en slaperig. Verder knap ik wel op, steeds een beetje beter. Maar ik doe nog rustig aan. En ik ben wel de hele dag wakker gebleven zonder daar al te veel moeite voor te doen... alleen 's avonds na het eten een uurtje, maar dat is niet zoveel en dat is een goed teken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten