Bijna klaar.....zucht!

Donderdag dan toch de eindinspectie van de badkamer die vorige week niet doorging.
Ze waren mooi op tijd, de uitvoerder van de klus en de opzichter van de woningbouwvereniging.
Het viel meteen op dat ik er al veel ingezet had.....ja, de spullen moesten toch weer op z'n plaats (voor zover dat mogelijk was)
Uiteraard met hun schoenen de badkamer in... ze vonden het mooi geworden (ja natuurlijk, ze zullen het niet snel afkeuren)...... mijn muzieknoten werden ook mooi gevonden. Maar o jeetje, er zat een stopcontact bij de wc...... dat mag vast niet, dat is onveilig (hm....zo hoog spat ik niet)..... dat moet een plaatje worden! "Nee he? Het is misschien een rare plek, maar IK ben er wel blij mee!!! En dan krijg ik weer iemand met schoenen aan in de badkamer, ik had gehoopt daar nu eindelijk vanaf te zijn!" "Ik zal vragen of hij zijn schoenen uit wil doen" "Hij heeft natuurlijk veiligheidsschoenen die hij niet uit mag doen! Maar had die wc dan ook in de hoek gezet!!!" Dat laatste zei ik tegen de uitvoerder.  De andere man was verbaasd: "Maar hij stond hier toch al?"  Ja......nu was hij aan de beurt: "Ja, maar hij moest van u in de hoek en dat vond ik prima! Daar rekende ik dus ook op!!" "Heb IK dat gezegd?" "JA, het MOEST van u! Niet hij MAG in de hoek, maar het MOEST! De loodgieter heeft daarom nog gebeld of het wel klopte omdat ik zei dat hij in de hoek MOEST!" "Nou, daar weet ik niks meer van!" "Maar ik wel!!!" 

Zo, dat was even duidelijk.....luid en duidelijk, maar zonder te schreeuwen.....ik kon er zelfs nog bij lachen. Ja, ik moest dat toch even kwijt....ik legde hem ook uit waarom in de hoek handiger was geweest en hij begreep het zelfs.

Badkamer werd goedgekeurd "al hebben we niet alles kunnen zien" (hij bedoelde 'het staat erg vol') "Ja, ik kan moeilijk wachten totdat jullie geweest zijn, ik wil wel eens opruimen".

Deze keer viel er met de woningbouwman best te praten, de vorige keer deed hij moeilijk. (Misschien leest hij ook wel stiekem mee..... dat mag, ik lieg er niks aan!).
 Ik had het nog even over de plavuizen die ik een kleine 40 jaar geleden moest accepteren.....alles moest ik toen accepteren, de gaten in de badkamer ook. Ik had toen geschreven dat ik het met veel dingen niet eens was, maar kreeg mondeling antwoord. Hij begreep wel hoe dat toen ging, hij herinnerde zich de man die daar toen over moest oordelen nog wel.... "O zo lang geleden al? Die man is al lang dood" "Ja, hij komt bijna al weer terug!" Het was eruit voor ik er erg in had....dat was natuurlijk een rare opmerking van mij, maar goed, hij herhaalde hem zelfs.
Handtekening zetten en wachten op de elektricien, geen idee wanneer die dan weer komt, maar als het dezelfde is van de vorige keer dan zal het vast niet lang duren..... hij woont hier, dus als hij een keer vroeg is zal hij wel langs komen.

Meteen de badkamervloer gedweild.....dan is hij weer even van mij! En als de elektricien geweest is hoop ik toch echt dat de badkamer dan helemaal alleen van mij is..... geen mannen meer die de badkamer in willen!