Geheugen

 Steeds vaker merk ik dat ik vergeetachtig word..... natuurlijk ben ik geen 18 meer (ik nader de 4x18), maar ik ben ook nog niet stokoud. Toch kan de leeftijd wel al een rol spelen, maar ik denk eerder dat er vooral andere dingen meespelen. Allereerst de tijd waarin we leven met al 2 jaar corona in ons land..... we hebben diverse lockdowns gehad en wisselende maatregelen..... de lockdowns zorgden ervoor dat  alle dagen op elkaar leken en dat ik soms door bepaalde tv-programma's doorhad welke dag het was. Ook de datum was moeilijk.....ik vond de tijd snel gaan en de verjaardagen die ik uit mijn hoofd wist vergat ik soms (soms was ik nog net op tijd) doordat ik niet het besef had welke datum het was. Dan had ik ineens door 'o het is de 23ste, eergister was dan hoe-heet-ie-ook-alweer jarig'. 
Maar niet alleen de dagen leken op elkaar, er waren andere dingen waar ik met mijn gedachten mee bezig was..... natuurlijk corona.... dat hakte er best in. Mensen die ik kende en er aan overleden. Andere mensen die niet aan iets anders overleden maar waar ik in die rare tijd niet bij de uitvaart kon zijn.... ook al vond ik die maatregelen logisch, het was wel iets waar ik vaak aan moest denken. En steeds rekening houden met de maatregelen..... steeds denken 'heb ik mondkapjes bij mij?' Of met de avondklok 'hoe laat is het, kan dat nog?' Vooral in het begin toen het echt serieus bleek te zijn kwam er ook een schrikreactie.... het was eng! Dat gevoel was bij mij snel over..... in zoverre dat ik de ernst er wel van inzag en dus voorzichtig was, maar er was geen angstgevoel..... maar alles wat met corona te maken heeft drong wel steeds mijn gedachten binnen. Verder was het ook het jaar van de tandarts voor mij..... dat zat ook wel vaak in mijn hoofd, dan dacht ik dat ik die kroon weer voelde bewegen en dan dacht ik 'Neeee, niet weer.... ik wil dit niet en ik heb nog niet genoeg gespaard voor een andere oplossing' Dat betekende dus ook dat ik tijdens het boodschappen doen regelmatig dacht 'nee, dat is te duur of niet echt nodig.... ik moet sparen'.
Nu komt daarbij de oorlog in Oekraïne, dat laat mij ook niet los.....en door alle andere problemen komen de heftige overstromingen in Australië vertraagd binnen, al het andere is nogal doordringend..... mijn harde schijf die daar bovenin mijn hoofd zit raakt vol! En dan vergeet ik andere dingen. 

Met namen heb ik het altijd al gehad.... ik ben best goed in het onthouden van namen, maar als iemand meer dan 2 kinderen heeft dan kan ik vaak op 1 naam niet komen. Soms is dat steeds dezelfde die ik 'kwijt' ben, maar meestal wisselt dat..... net als bij de 3 koningen.... ik heb na lang oefenen ze nu aardig in mijn hoofd, maar ik was er altijd eentje kwijt. Nu moet ik ook wel eens eentje wat langer naar zoeken, maar hij komt meestal wel. 
Mijn oma had altijd moeite met namen.... ik herinner mij dat zij steeds de verkeerde naam zei en dat zelf doorhad en snel een andere naam noemde die ook fout was en dan zo snel het hele rijtje opnoemde... dat was dan: "Hé Mart..uhhh...Jan...uh Cor..... uh Wil... uh...ANS!' Hardop zoeken naar de juiste naam dus. Ze kon er zelf om lachen.... wij ook. 
Maar van veel kinderen die lang geleden zwemles hadden herinner ik mij de naam nog en vaak herken ik ze ook nog steeds. Echt slecht is mijn geheugen dus niet, maar ik moet wel eens wat langer zoeken waar ik de informatie heb opgeslagen..... er is zoveel andere informatie bijgekomen. 

Soms zijn er woorden waar ik niet op kan komen...... gewone woorden die ik meestal gewoon gebruik en ineens is het weg..... en dan moet ik diep graven in mijn geheugen. Als ik er niet meer aan denk gebruik ik even later dat woord gewoon en dan denk ik 'heeee, daar is ie, dat was het'. 
Dat is niet aldoor, het is nog niet zorgelijk, maar het valt mij wel op. Ik weet dat mijn gedachten vaak met meer dingen tegelijk bezig zijn en dan vind ik dat niet gek. Hoe ouder we worden, hoe meer we hebben moeten onthouden in ons leven..... zo gek is het dan niet dat het wel eens niet lukt..... die harde schijf hè.....  geheugen is wel rekbaar, maar toch.... het rekt niet altijd snel genoeg en niet alles is daarboven ordelijk opgeruimd! 
Bovendien zijn er steeds meer dingen (geweest) waar je je zorgen om moest maken en dat is iets wat je gedachten behoorlijk vast kan houden .... en volgens mij zelden helemaal verdwijnt..... ik kan in elk geval al die periodes zo weer boven halen en weet nog precies hoe ik mij toen voelde. Dat wil niet zeggen dat ik daar voortdurend aan denk, maar het zit er nog wel. 
Ik herinner mij veel van vroeger, veel van toen ik nog heel jong was ..... zelfs uit mijn peutertijd, maar dat zijn meer beelden dan complete gebeurtenissen. Ik zie beelden van een brandend huis... ik was toen nog geen 3.... ik zie de hond van de buren nog waar ik mee onder tafel zat terwijl ik hem koek voerde, ook toen was ik nog heel jong....en zo zijn er meer dingen, ik weet niet altijd het hele verhaal, maar zie wel beelden. 
Van de kleuterschool weet ik nog best veel en mijn lagere schooltijd is voor een groot deel alsof het gisteren was. Ik weet niet of dat komt door een goed geheugen of door interesse. Als ik toen interesse had voor de mensen om mij heen, wist hoe zij reageerden, als dingen van anderen mij opvielen ... dan denk ik dat dat meewerkte om veel te onthouden. Als ik meer met mijzelf bezig was zal het moeilijker geweest zijn..... dan zou ik denk ik alleen onthouden wat direct met mijzelf te maken had. 

Maar er zijn ook dingen die ik liever vergeten wil.... en dat lukt niet zomaar. Soms heeft iemand wel eens iets vervelends gezegd dat maar niet uit mijn hoofd wil..... en vooral als het iemand is die ik nog wel eens zie vind ik dat moeilijk. Het gaat soms om dingen van jaren geleden en dat beïnvloedt toch mijn gevoel als ik die persoon ontmoet. Ik probeer dat vaak wel te negeren, maar dat lukt niet altijd. Als het iemand is die vaak vervelende dingen zei/zegt dan weet ik gewoon dat die persoon vervelend is! Maar als het maar één voorval is dan wil ik mij dat niet herinneren! 

Gedachten.... het is raar.... je kan het niet uitzetten. Soms is het te sturen, maar soms is het stuurloos. 
Geheugen en gedachten.... niet helemaal hetzelfde, maar het heeft veel met elkaar te maken.