Maak je niet dik

 Al heel lang ben ik veel te dik.....nee, niet gezet, volslank of stevig, maar gewoon te dik. Er kunnen allerlei andere woorden voor bedacht worden, maar daar word ik niet magerder van. Ik vond het dan weer wel leuk toen iemand mij 'compact gebouwd' noemde, dat vond ik  leuk gevonden, maar verder.... zeg maar gewoon dik. 
Vroeger veel te mager en wat wilde ik graag dikker worden....nadat ik op mijn 16de lang ziek was geweest was ik zo mager dat ik schrok toen ze mij in het ziekenhuis op de weegschaal zetten. 

Dit kon echt niet.... er moest wat gebeuren! Ik moest eten, of ik wilde of niet..... ik propte het gewoon naar binnen..... het moest! Daar hield ik uiteindelijk wel een betere eetlust aan over en een fatsoenlijker gewicht. 
Tot ik zwanger werd en ik meteen op een streng dieet gezet werd (suikervrij, zoutloos, vetarm en afgepaste porties op vaste tijden).......  toen Edwin geboren was bleek ik flink afgevallen..... oeps.....dat hoefde niet. We wilden niet te lang wachten met nummer 2 en dan zou ik waarschijnlijk een soortgelijk dieet krijgen, dus ik deed mijn best om mijn gewicht weer wat omhoog te krijgen. 

Toen werd Ed ziek..... een tweede kind zou er niet meer kunnen komen en al zou het wel kunnen... op dat moment hadden we wel iets anders aan ons hoofd. 
We hadden perioden dat we wat meer snoepten...... een soort van 'we leven nu en daar moeten we van genieten'..... maar toen gezegd werd dat Ed meer medicijnen moest als hij dikker werd zijn we daar weer keurig mee gestopt. 
Het ging goed met Ed..... we kregen steeds meer hoop op een goede afloop.... totdat het weer terugkwam en er zwaardere kuren kwamen. Daar werd hij wel ziek van (van de eerdere kuren had hij nauwelijks last) en ze hielpen bovendien maar tijdelijk, want nadat het eerst verbeterde werd het daarna weer slechter. Er was alleen nog een experimentele kuur voor hem waar hij wel voor koos ..... het heeft niet mogen baten, Ed stierf toen hij 35 was. 
In die laatste periode, toen het dus duidelijk slechter met hem ging begon ik raar te eten..... ik vergat soms een hele dag te eten.... en als ik dat doorhad en een kleinigheidje wilde eten dan kon ik niet meer stoppen..... alles of niks, ik heb echt een keer een kilo patat voor mijzelf gebakken..... en opgegeten.
Na zijn overlijden had het niet eten de overhand en ik werd weer magerder.... het was niet bewust, het gebeurde gewoon. Toen datzelfde jaar mijn nichtje van 13 plotseling overleed veranderde dat. Het was een meisje dat altijd op Edwin paste en heel vaak hier was en zo ongeveer onze dochter leek te zijn...... zij was in 2 1/2 jaar tijd het 10de sterfgeval in mijn familie en kennissenkring..... mijn man, mijn schoonmoeder, mijn nichtje, 2 ooms (waarvan eentje waar ik echt gek op was), een tante, een ex-collega.... het ging maar door. Er waren een paar ongelukken bij, 2 verkeersongelukken en één ongeluk in huis.... best heftig allemaal dus. 
Nu zij dus ook nog...... ik besloot dat ik mijzelf moest verwennen, er bleef niemand meer over om mij te verwennen en dus moest ik het zelf doen. Verwennen bleek met lekkere dingen te zijn..... ik at en bleef eten.... niet te stoppen. Dat waren geen eetbuien maar vreetbuien..... ik propte het naar binnen, zoals ik jaren geleden in het ziekenhuis deed.... maar toen was het nodig!  Niet te stoppen en vooral als er iets niet goed ging, als iemand vervelend deed of wat dan ook. Maar..... dat deed ik niet als ik niet alleen was! Kreeg ik visite dan zorgde ik dat er koek in de trommel zat.... vervolgens vergat ik het en als de visite weg was zat ik met een trommel vol koek.... zonde als dat slap wordt, ik kon er wel eentje nemen.... en dan keek ik even later verbaasd naar een lege koektrommel.
Ik ging er steeds vanuit dat het vanzelf wel over zou gaan, maar dat duurde wel erg lang. 
Ik maakte mij er niet druk om.... ik rookte niet, dronk niet, gebruikte geen drugs..... ik at alleen teveel...nou en? En ik at echt niet alleen ongezonde dingen..... ik had een klein kind dat gezond moest eten, dus ik zorgde echt wel voor fatsoenlijk eten.... maar ja.... de rest was niet gezond.

Toch lukte het mij na lange tijd die vreetbuien (bijna) te stoppen..... ik viel 14 kilo af...... had nog wel eens een eetbuitje als er iets niet lekker ging, maar dat was alles. Ik was ondertussen diabeet (ik wist al heel lang dat ik daar een grote kans op had.... ik wist het al toen ik nog jong en slank was)..... en ik werd naar een diëtiste gestuurd..... ik ging braaf, maar dat had ik beter niet kunnen doen.... er klopte zoveel niet van wat zij zei en ze maakte een probleem van een ons zwaarder (midden op de dag wegen, dus gegeten en gedronken en gekleed ..... dat is prima, maar niet nauwkeurig, dan is een ons verschil onzin!).... ik werd er gek van..... en het resultaat was dat ik weer meer ging eten.... ik had het zelf niet eens door.... 'ineens' bleek ik 16 kilo zwaarder te zijn, zwaarder dan ik voor het afvallen was. Ik ben veel te lang doorgegaan met die diëtiste.... kreeg later een betere, maar het werkte niet..... nog steeds als ik het woord diëtiste hoor krijg ik een vervelend gevoel en heb ik de neiging om wat lekkers te zoeken ..... ze krijgen mij dus niet meer naar een diëtiste.... alleen als ik er zelf voor kies of als het voor iets is waar ik zelf te weinig van afweet (ik heb mijn diploma voedingsleer en weet er dus echt wel iets vanaf, maar natuurlijk veel minder dan een goede diëtiste, dus soms kan het nodig zijn) en dan wil ik graag zelf een diëtiste kiezen.
Die 16 kilo is er niet meer afgegaan, maar wel een deel..... ongeveer de helft. Dat is al een tijd geleden en dat ging langzaam, maar dat vind ik juist prima..... nu is het al jaren vrijwel stabiel..... heel langzaam gaat het wel de goede kant op, maar in dit tempo moet ik 120 worden om slank te worden. Geen probleem.....  het is beter dan het was en het wordt niet beroerder.... zo ondertussen hoort dit bij mij.... als het niet lukt om er wat af te krijgen dan maar niet.... ik hou mij keurig aan mijn dieet (meestal..... ik mag af en toe wat extra's en dat doe ik ook op z'n tijd). Ik drink vnl. water en thee of soms koffie met veel warme melk of cappuccino (geen suiker). 
Daar win ik al veel mee..... want als je weet hoeveel calorieën er zitten in gewone frisdrank (suikervrije vind ik te zoet), wijn en bier etc. dan mag ik met mijn calorievrije drankjes best wat extra's snoepen op feestjes. Bovendien moet ik meerdere keren per dag een tussendoortje nemen, ook 's avonds, dus dat is op feestelijke dagen dan niet een crackertje met kaas of een schaaltje yoghurt met muesli, maar een paar bitterballen of blokjes kaas......  dat mag..... als het niet dagelijks is. 
Het rare is dat mijn 'suiker' omhoog gaat als ik niet of weinig eet......  dat betekent dat afvallen moeilijk is..... als ik veel eet val ik niet af, maar als ik weinig eet komt er ook teveel suiker in mijn bloed waar ik dik van wordt...... dus ik moet de middenweg bewandelen, streng diëten (waar ik toch al tegen ben) is er niet bij en die middenweg is niet zo eenvoudig te vinden. 
Een paar jaar geleden lukte het mij om een broekmaat naar beneden te gaan...... dat is gunstig en handig, vooral ik nog 1 of 2 maten kleiner zou kunnen passen, want hoe groter de maat hoe langer de pijpen...... en ik moet ze afknippen waar een ander zo ongeveer zijn knieën heeft, dus elke centimeter korter is meegenomen. 

 

Het laatste half jaar merk ik aan mijn kleding dat het wat ruimer zit..... de weegschaal laat dat niet zien. 
Nou ben ik natuurlijk veel meer in beweging sinds ik mij steeds fitter voel, dat zal het misschien zijn. Misschien een wat betere vetverdeling of minder vet en meer spieren..... ik weet het niet, maar het is positief. Al maanden geleden vroeg iemand mij of ik afgevallen was. 
Van de week zag ik iemand die ik lang niet gezien had..... er was geen gelegenheid om te blijven praten, maar later kwam er een berichtje van haar binnen: "Je ziet er goed uit, ben je afgevallen?" 
Ah, toch weer iemand..... nee, niet echt afgevallen.... als je het met jaren geleden vergelijkt is er misschien wel iets af, maar dat is dan zo weinig dat dat niet kan opvallen, dus dat meldde ik niet eens. 
Zelfs van het medicijn waar veel mensen van afvallen val ik niet af. Sommige mensen gebruiken dat middel zelfs alleen om af te vallen en er zijn mensen die er snel heel veel van afvallen. Nou hoeft dat laatste niet van mij hoor..... ik hoorde iemand die 30 kilo in 4 maanden afgevallen was daardoor..... dat is mij teveel te snel. Dat kan niet gezond zijn..... en dat is er vaak ook weer snel bij. 
Ik zou dat medicijn niet gebruiken alleen om af te vallen, als het een bijwerking is is dat prima (als het niet te snel gaat), maar ik gebruik het alleen om mijn 'suiker'  op peil te krijgen en dat lukt..... eindelijk een medicijn dat helpt. 
Maar alleen om af te vallen.... het is ook nog eens een vrij nieuw medicijn.... nou nee, dat zie ik niet zo zitten, dat vertrouw ik niet..... ik wil geen vervelende bijwerkingen voor zoiets..... voor mijn diabetes heb ik ook getwijfeld of ik het wel moest doen, maar daar had ik het gewoon voor nodig, de andere medicijnen werkten niet(meer) ook al kreeg ik steeds meer.... met de nodige bijwerkingen.... en daar ben ik goed beroerd van geweest! Nou ja, dat is bekend..... ik ben nog steeds niet zoals het was.
Overigens is het een duur medicijn en wie het gebruikt om af te vallen moet het zelf betalen..... ik krijg het wel vergoed, maar ben daardoor snel door mijn eigen risico heen. 

Maar hoe dan ook..... ook al gaat mijn gewicht niet echt omlaag..... het lijkt toch beter te gaan..... en misschien lukt het binnenkort wel beter, want als ik door mijn wandelingen e.d. inderdaad gespierder ben dan kan dat meehelpen om af te vallen (spieren vragen om energie). Maar als het niet lukt..... geen probleem..... het is niet anders....... natuurlijk wil ik er wel wat af hebben, maar niet koste wat kost. Ik heb er geen slapeloze nachten van.... het is nou eenmaal zo.... ik heb het er ooit zelf aan gegeten en blijkbaar wil het er niet zo eenvoudig af. Ik probeer zo gezond mogelijk te leven..... meer kan ik niet. 

Ik heb wel eens gehoord dat mensen die te dik zijn huilend voor de spiegel staan..... nou, dat heb ik nooit gehad...... ik huil snel, maar niet hiervoor! Als ik voor de spiegel sta begroet ik mijzelf wel eens met "Hallo Dikkie Dik" ..... ik kan er gelukkig nog om lachen. Ook kan ik lachen om grappen over dikke mensen (ze moeten wel echt leuk zijn natuurlijk)....... geen probleem dus! Zolang het niet kwetsend bedoeld is kan ik veel hebben..... ik heb alleen moeite met mensen die zich ermee bemoeien en beter weten wat ik moet doen dan ikzelf, de dokter, een goede diëtiste en diabetesverpleegkundige bij elkaar. Vaak hoor ik dan ook dingen die gewoon niet kloppen (gevalletje klok horen luiden, maar niet weten waar de klepel hangt) maar bij sommige mensen kan je maar beter niks zeggen.... die weten het toch altijd beter! Adviezen van zulke mensen zorgen ervoor dat ik zin krijg om te snoepen.... even wat lekkers! 😂 Het zijn ook meestal geen adviezen.... maar meer bevelen ...... je moet dit en je moet dat....en als ze met moeten beginnen haak ik al af..... zeker als ze er eigenlijk helemaal niks vanaf weten. Veel van die mensen gaan van zichzelf uit.... en dat is fout, want we zijn niet allemaal hetzelfde. Ik werd eens aangesproken door iemand die vond dat ik die mand met koek van tafel moest halen.... dat was niet goed! En het was onzin dat ik het leuk vond om iets in huis te hebben voor de visite, dat moest ik niet doen!  Het waren per stuk verpakte koekjes..... ik nam er zelden van, maar stopte wel vaak een pakje in mijn tas als ik een dagje weg ging..... voor het geval ik iets moest eten. 
Waarschijnlijk kon de spreekster er zelf niet afblijven als het op tafel stond, maar ik had daar geen last van.... daarom had ik die klein-verpakkingen, een groot pak dat open was.... dat was ooit een probleem, Maar per stuk (of paar stuks) verpakte koekjes kon ik heel goed van afblijven. En open pakken interesseren mij trouwens ook al lang niet meer!  Vreetbuien heb ik niet meer, hooguit een snoepbuitje. En ja, ik eet ook wel eens iets ongezonds...... maar het meeste is wel gezond.....  ik denk zoals bij de meeste mensen. Nog steeds drink ik geen alcohol, gebruik ik geen drugs en rook ik niet en drink ik (op af en toe de koffie na) calorievrij...... dus niet zeuren als ik eens een bitterbal (of een paar) neem! En als ik niet neem..... dan heb ik er gewoon niet genoeg trek in.... ik eet het niet uit gewoonte, ik eet het omdat ik er echt trek in heb..... dus niet meteen denken dat ik aan de lijn ben als ik iets niet neem.....  ik denk gewoon altijd na.... 'wil ik het echt of kan ik het eenvoudig voorbij laten gaan zonder dat ik begin te kwijlen?' Dat dus! 
Maar blijkbaar gaat het dus goed in meerdere opzichten.... ik voel mij steeds beter, maar mijn model gaat er ook op vooruit. Dat gaat langzaam, niet iedereen zal het merken..... maar sommige mensen zien het en ik voel het aan mijn kleding! Daar ben ik al tevreden mee! 

En ik ben lekker aan het opruimen..... rustig aan... te lang doorgaan werkt niet.... behalve dat ik dat gewoon niet red zie ik dan ook door de bomen het bos niet meer. Dus af en toe een kwartiertje, halfuurtje of hooguit een uurtje.... soms meerdere keren per dag als ik mij goed voel en geen andere dingen moet doen. Er mogen nu dingen weg die ik eerder bewaren wilde, ik ben er nu aan toe (nooit iets wegdoen wat je eigenlijk niet kwijt wil en bij twijfel niet doen... gewoon later nog eens kijken)...... ik probeer daar dan weer iemand voor te vinden..... dat is al een paar keer gelukt en soms werd iemand er erg blij van ...... dat is het mooiste. Alles is beter dan de kliko, daar gaan alleen dingen in waar niemand meer iets aan heeft. Er gaat meer weg dan dat er binnenkomt.... dus het ruimt! Dingen als Lego en Playmobil gaan niet weg...... dat vind ik zelf nog leuk 😂 en zo zijn er wel meer dingen..... het wordt echt geen lege zolder, maar dat hoeft ook niet..... een zolder mag vol herinneringen staan en met dingen die niet aldoor nodig zijn (kerstversiering bijvoorbeeld.... en daar heb ik veel van!).