Tand

 Jawel, ik heb weer een tand..... een tand die ik niet 's nachts in een doosje bewaar, maar eentje die vastzit in mijn mond. 
Hij zit aan de tand ernaast geplakt en het voelt raar.... en kwetsbaar. De eerste dagen toch maar even extra voorzichtig nog.... het moet wennen natuurlijk, over een tijdje is het gewoon en denk ik er niet meer bij na. Natuurlijk zit het niet zo stevig als een echte tand.... er is bijvoorbeeld afgeraden om een appel of iets anders stevigs af te happen..... voor alle zekerheid! 

Ik heb nu wel een vervelend plekje in mijn mond...... want omdat de plek waar hij geplakt moest worden droog moest zijn en blijven was er een doekje gespannen en met ringetjes vastgezet en één van die ringetjes drukte vervelend in mijn tandvlees en gehemelte..... en dat duurde een tijdje, dus dat is nu gevoelig, maar dat gaat wel weer over. En aan de achterkant van die nieuwe tand zit iets wat een echte tand niet heeft, dus dat is ook wennen, maar het voelt al beter dan dat plaatje, dat was toch een mondvol, ook al zag het er klein uit.  En dat wiebelde steeds meer omdat er ruimte kwam.
Deze tand is aan de buitenkant niet van echt te onderscheiden....... de tandtechnieker heeft echt zijn best gedaan! Deze man kan ik iedereen aanraden, die doet echt zijn best om het zo natuurlijk mogelijk te maken (en dat is dus niet altijd zo mooi mogelijk, want het moet bij de rest passen!).

Toen ik binnenkwam bij de tandarts haalde ik het plaatje uit mijn mond en stopte het in het doosje...."zo, die mag in zijn laatste rustplaats!" 
Hopelijk heb ik hem nooit meer nodig, maar ik bewaar hem wel, want ook deze tand kan er natuurlijk uitvallen en dan heb ik dat plaatje nog als tijdelijk alternatief. Ik was al van plan om het keurig te bewaren, maar het werd mij ook aangeraden.... voor alle zekerheid. 

Blij dat dit achter de rug is...... eindelijk weer een beetje normaal en niet aan de lopende band naar tandartsen e.d. 
En weer lachen zonder na te denken of ik het plaatje er wel in heb! Vooral nu er bijna geen mondkapjes meer gedragen worden.

Hoewel ik een erg vrolijke tandarts heb met bijpassende assistentes en de tandtechnieker ook geweldig was wil ik ze nu toch allemaal een tijdje niet meer zien...... tot juli bij de halfjaarlijkse controle!

In het weekend ga ik proberen of het lukt om saxofoon te spelen, want ook dat zal anders voelen (en de afgelopen 2 jaar had ik toch al niet veel gespeeld). Met dat plaatje vond ik het lastig, vooral toen hij ging wiebelen en omdat dat maar voor tijdelijk was zag ik het niet zitten om te  blijven proberen..... het ging gewoon niet goed, klaar! En als het uiteindelijk wel zou wennen dan had ik alweer wat anders..... nee, laat maar even..... die mond heeft al genoeg te verduren gehad.... even rust. 
Nu heeft het allemaal even rust gehad en moet ik hier aan wennen......  eerst maar even kort oefenen.... en dan snel opbouwen, zo snel als mogelijk is. Opletten op die nieuwe tand het niet te zwaar te verduren krijgt....... want als saxofoonspelen ervoor zorgt dat ook deze eruit valt zal ik een keuze moeten maken..... ik wil liever niet stoppen met mijn muziek, maar ik wil ook niet met een tand minder door het leven gaan. 
Maar goed..... als alles goed gaat hoef ik niet te kiezen en voorlopig ga ik daar van uit (ik ga meestal uit van het beste, maar hou toch rekening met andere mogelijkheden).

En nu ben ik gaaaaaaar....... het was een 'van alles wat-dag' . Lekker vroeg naar bed vanavond!