Ondertussen ben ik weer een stuk opgeschoten in huis..... elke dag een stukje verder.
Ik merk dat veel mensen het niet snappen..... 'dan gooi je toch gewoon een heleboel weg?'.
Nou nee, ik ben geen weggooier...... en zeker niet zonder eerst te kijken of ik het wel of niet bewaren wil.
Van de week kwam iemand hier iets ophalen die het helemaal begreep en ook beschreef hoe zoiets gaat..... heerlijk, precies zoals ik het ook zie!
Het wandelen schoot er vaak bij in de afgelopen tijd, het mooie weer ging een beetje aan mij voorbij, boodschappen halen werd steeds uitgesteld..... maar voorlopig ben ik nu bijna zover gevorderd dat het wat rustiger aan kan en ik weer vaker van het zonnetje kan genieten..... als het schijnt. Nog een paar dagen goed mijn best doen en het is klaar voor werkzaamheden..... dan hoef ik alleen nog bedden te verschuiven en kastjes..... dat is nu nog niet handig, want dan kan ik nergens meer langs. . Als ze weg zijn kan ik weer echt alles in mijn eigen tempo doen en kan ik gelijk alles anders indelen. Dingen die ik toch al van plan was, maar nu versneld uitgevoerd worden en in een andere volgorde.
In de tussentijd kan ik wel af en toe iets op mijn gemak uitzoeken en sorteren..... voor zover ik erbij kan. Komt goed!
Boven wil ik een plek waar ik lekker kan knutselen, waar ik het kan laten liggen om de volgende dag weer gewoon verder te gaan. De knutselboeken uit mijn overvolle boekenkast beneden kunnen dan daar ook naartoe, ik heb al bijna een hele plank boven leeggemaakt. Daar staan nu tijdelijk weer andere dingen die ik op mijn gemak uit moet zoeken, daar is nu nog geen tijd voor..... eerst alleen ruimte maken, later opbouwen..... het ziet er nu dus niet uit, het is net een pakhuis, maar dat komt helemaal weer helemaal goed.
Nu maar hopen dat er wat weggaat via de rommelmarkt. En anders de volgende rommelmarkt, want er zullen er nog wel meer volgen. De jaarlijkse rommelmarkt van de kerk is nog te ver weg, ik ben het liever eerder kwijt.... maar die komen pas eind augustus de spullen huis aan huis ophalen.... tegen die tijd heb ik vast wel weer andere spullen die ze voor het goede doel mogen verkopen. Nu maar duimen voor mooi weer zaterdag, want als het stortregent ga ik echt niet buiten staan!
Maar er is ook al veel weg!
Ook weer naar EHBO geweest, dat is ook weer begonnen. We hadden reanimatie... er was een nieuwe instructeur. Ik ging uitleggen dat ik niet kan beademen. Mijn model werkt tegen...... ik ben niet alleen dik, maar ook klein.... en dan vooral korte bovenbenen..... zoals ik moet zitten kan ik niet beademen, die bocht kan ik niet maken. Ga ik wat naar achteren dan zou het wel kunnen, maar omdat ik mijn handen nodig heb bij het beademen kan ik mijn evenwicht niet houden en kieper ik voorover. het duurt te lang voordat ik een houding vindt waarin het wel lukt (en dan nog met moeite) en dan moet ik weer dichterbij zitten om na 2 beademingen 30 borstcompressies te geven. Dat duurt allemaal veel te lang, dat overleeft een slachtoffer niet! De borstcompressies zijn belangrijker dan het beademen, dus ik mag de beademing gewoon overslaan en de borstcompressies blijven doen en gelukkig houd ik dat redelijk lang vol.
Er kunnen meer redenen zijn om niet te beademen, dus het is niet abnormaal om het over te slaan..... in het begin van de coronapandemie is dat ook een tijdlang het advies geweest voor EHBO-ers. Logisch, want een EHBO-er mag zichzelf niet in gevaar brengen! We doen wat we kunnen, maar niet ten koste van onszelf. En we kunnen en mogen ook niet alles, ik heb eens meegemaakt dat iemand vroeg of we even de bloeddruk wilden meten..... tsja..... dat hoort er niet bij en die spullen kunnen we ook niet allemaal mee gaan slepen.
Leg de patient op tafel en ik kan beademen, maar ja, dat is wat moeilijk....even op tafel tillen.... en dan heb ik weer een krukje nodig voor de borstcompressies (moet met gestrekte armen). Op bed of de bank werkt niet, want dan kunnen de borstcompressies niet... dat kan niet op een zachte ondergrond! Dan duw je niet de borst in maar duw je het slachtoffer dieper het bed of de bank in. Het is maar een weet.
Maar goed om het weer eens gedaan te hebben, het was een prima les!
Het is toch ooit een goede keuze geweest om EHBO te gaan doen.... het was gewoon bedoeld om te weten wat ik moest doen als er wat gebeurde, maar al snel werd ik ingezet bij evenementen. Het is niet zo dat ik nu alles weet van EHBO, ik doe het al jaren, maar in de praktijk heb ik nog niet veel moeten doen, dus eigenlijk weinig ervaring. Meestal kom ik niet verder dan een pleister plakken.... maar ik was wel een keer betrokken bij een reanimatie. Zelf hoefde ik toen niet te reanimeren, want anderen waren er sneller bij.... en toevallig was één van beiden arts en voegde zich er later nog een arts bij, dus de EHBO-ers waren voor andere dingen. Mijn 'maatje' vroeg of er een AED was en die werd snel gehaald en ze vroeg of er een scherm aanwezig was om het af te schermen voor het publiek. Zij wachtte buiten de ambulance op om de weg te wijzen, ik lichtte de mensen van de ambulance in wat er aan de hand was en hoe er gehandeld was..... dat soort dingen. In de praktijk is het altijd anders dan tijdens de lessen. Tijdens de lessen ben ik er mij steeds van bewust dat het niet echt is..... en voelt het gek als ik zo'n pop moet vragen of alles goed is. In het echt handel je.... maar zijn dingen niet altijd hetzelfde zoals het geleerd is. Een bloedneus stopt niet altijd na de dingen gedaan te hebben die je geleerd hebt, een verband blijft niet altijd zo zitten als tijdens de les...... een patient werkt niet altijd mee. Maar toch..... door de lessen weet en kan ik wel veel meer..... en vooral als ik niet officieel als EHBO-er aanwezig ben geeft het toch meer een gevoel van zekerheid (als ik er als EHBO-er ben wil ik het natuurlijk helemaal volgens de regels doen, dat maakt mij iets onzekerder.... dan moet een verband perfect zitten vind ik.... als toevallige voorbijganger voelt dat anders, dan mag het minder netjes, als het maar helpt)
De eerste inzet is ook alweer afgesproken, maar dat is pas over een paar maanden. Met mijzelf heb ik al afgesproken dat ik het niet zo vaak meer ga doen..... ik heb wel eens teveel dingen, ik moet wat minderen. Hoe en waar ik mee minder moet ik nog even goed over nadenken, maar in elk geval niet te snel overal ja op zeggen. Ik merkte tijdens de lockdowns hoe goed die rust voor mij was...... niks moest! Oké, ook niks mocht, maar dat vond ik geen probleem. Ondanks dat ik sommige dingen toch wel miste genoot ik ook van de rust en dat hielp mij om op te knappen. Reden dus om goed na te denken wat ik wil blijven doen en waar ik mee wil minderen of misschien zelfs wel stoppen als alles toch teveel blijkt.
Maar alles op z'n tijd..... niets overhaasten!
Dat het 's morgens wat langer donker is heb ik zelf geen probleem mee, ik hoef er niet vroeg uit gewoonlijk en ik ben toch al geen ochtendmens. En middenin de zomer is het door de zomertijd in elk geval niet 's morgens om half 4 of zoiets al licht.....want dat vond ik vroeger (voor we zomer- en wintertijd hadden) echt vreselijk..... veel te vroeg wakker en door de felle zon en warmte ook niet meer kunnen slapen, maar wel slaperig zijn..... waarna ik later op de dag vaak nog uren lag te slapen, want veel tekort slaap wreekt zich wel bij mij..... helemaal van slag.... en vooral als het toch al erg warm is, want daar kan ik ook niet goed tegen. Warmte en vroeg licht is dus voor mij een slechte combinatie.
Ik vind het heerlijk dat we zomer- en wintertijd hebben...... nooit problemen mee gehad.....en Edwin ook niet, zijn honden niet..... en eigenlijk pas de laatste 5 a 10 jaar hoor ik mensen er over mopperen.
De eerste nacht wordt ik wat later wakker meestal..... deze keer viel dat best mee voor een zondag, al voor half negen was ik wakker en ging de was buiten ophangen en ik was niet vroeg gaan slapen.
Maar ik leef niet op de klok...... ik doe niet elke dag alles op dezelfde tijd. Ik ga niet elke dag even laat naar bed en ook de tijd van opstaan wisselt. Ik eet wel op tijd, maar daar zit ook wel wat speling in..... de lunch is bijvoorbeeld tussen 12 en 2..... een beetje afhankelijk van hoe laat ik ontbeet, wat ik aan het doen ben en of ik al honger heb..... het avondeten net zo..... ik pas het aan aan de omstandigheden, maar wel binnen een bepaalde tijd.
Leven op de klok is niks voor mij...... ik drink thee als ik daar zin in heb, dorst heb.... niet om kwart over 10 precies. Ik herinner mij iemand die dat soort dingen wel op vaste tijden gewend was, als ik vroeg of ik koffie moest zetten keek hij eerst op de klok..... "nee, over een kwartiertje".
En ik herinner mij een verhaal van iemand die naar een verjaardag ging en al precies wist hoe dat daar ging... zo laat is er koffie en zo laat komen de nootjes op tafel.
En een verjaardag waar ik kwam na de koffie/theeronde. ........ ik kreeg dan nog wel thee, maar met veel gezucht, want het was geen theetijd meer. Ik denk dat die mensen wel wat meer last van de overgang naar een andere tijd hebben, maar die zullen dan ook sneller een jetlag hebben lijkt mij..... met een vakantie 2 keer kort na elkaar moeten wennen aan een andere tijd, met soms een veel groter verschil dan een uur, dat moet dan vreselijk zijn. Zou voor mij reden zijn om dichterbij te blijven!
Nou, ik ga weer even naar boven...... ik ben weer uitgerust!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten