Remembranceday

 We doen het elk jaar...... met een klein groepje muzikanten spelen op remembranceday (poppyday) 
Dan worden alle gevallenen uit de 1ste wereldoorlog en alle oorlogen daarna herdacht, 
Ik weet niet wanneer het hier begonnen is, maar al jaren is die herdenking hier. Bij het monument met de namen van de Monnickendammers die de tweede wereldoorlog niet overleefden staat ook een monument met een kromme propeller ter nagedachtenis aan de Engelse bemanning van drie neergestorte vliegtuigen bij Monnickendam, 15 mensen kwamen om.

Meestal komt er iemand van het Engelse consulaat...... het is een plechtigheid die niet lang duurt, maar goed dat het gebeurt!  
Ik ben er niet elk jaar bij.... vaak ben ik dan in Arnhem i.v.m. Edwins verjaardag..... later kwam daar de verjaardag van Wesley ook nog bij. 
Remembranceday is op 11 november, maar  de herdenking is op de zondag die het dichtst bij 11 november is (Remembrance sunday) en dat is soms in het weekend dat ik in Arnhem ben. 11 november 1918 werd de tweede wereldoorlog beëindigd, vandaar die datum. In Canada herdenken ze ook echt op 11/11 om 11 uur. 

Vandaag was het een zonnige dag...... we stonden zeker niet in de kou. Er waren toespraken, we speelden o.a. 'Land of hope and glory, het gedicht In Flanders fields  werd voorgelezen ( de link geeft het gedicht in het Engels en Nederlands weer en de herkomst ervan, maar wel een vreemde vertaling... poppy's heten daar kollebloemen in het gedicht en dat zijn dus klaprozen), 'Last post' 2 minuten stilte, 'God save the King' en het 'Wilhelmus',  samenzang...... en bloemlegging. Er waren behoorlijk wat aanwezigen, dat viel niet tegen, het raakt toch steeds meer bekend en het mooie weer werkt ook mee natuurlijk. Na afloop kwam iemand zeggen dat we prachtig gespeeld hadden..... altijd leuk om te horen. 

foto's van Ali Dekker, Iris van der Steege-Blok en Hilde de Jongh-Meulbroek
Bedankt!

Ik begon de dag niet echt goed ..... na een slechte nacht (raar, steeds slaap ik veel en nu kon ik niet slapen) stond ik op tijd op.... pakte mijn bladmuziek dat ik allemaal bij elkaar had (de muziek die we daar spelen heb ik in een apart mapje) en pakte mijn zwarte broek..... nou ja, dat was de bedoeling..... uhhhhh waar is mijn zwarte broek? Niet te vinden! Misschien beneden, soms trek ik hem beneden al uit en leg hem op een stoel, zo'n zwarte broek valt niet op. Ook niet. In de badkamer dan? Nee! Ik snapte er niks van en zocht al een andere zwarte broek, maar ja..... die pasten niet lekker of moesten nog verkort worden....ik heb nou eenmaal een onmogelijke broekenmaat .... in mijn maat zijn de pijpen vaak een halve meter te lang. Ik heb dus een hekel aan broeken kopen en heb dergelijke broeken dus niet altijd op voorraad. Maar ineens wist ik het..... ik had hem in Arnhem aangehad.... en dan zat hij in het tasje kleding wat niet of niet dringend gewassen hoefde te worden. Dat had ik in Arnhem al gesorteerd,,,, eerst ondergoed natuurlijk en een paar shirtjes..... de broek was minder belangrijk. Toen ik dat eenmaal wist was het tasje snel gevonden. Keurig opgevouwen, maar hij was toch kreukelig. Hij kreukt snel, maar het zakt er meestal ook snel weer uit. Pffff..... gelukkig!

 Samen met mijn broer ben ik er naartoe gereden, want hij had mijn auto daarna nodig, dus hij kwam lopend naar mij toe en samen gingen we verder. Na afloop bracht hij mij thuis en trok binnen even snel een andere broek aan...... met de hinkstapsprong moest hij naar binnen, want ik had mijn kofferbak leeggehaald die vol lege flessen zat..... en even snel naar binnen gesmeten..... ik was al laat door het zoeken naar die broek, dus hoppa.... naar binnen die handel! Dat ruim ik daarna wel op.