Ditjes en datjes

De verwarmingsmonteur kwam gisteren eerder dan verwacht.....hij zou tussen 1 en 5 komen en hij kwam net na 11 uur...... dat kwam mooi uit, ik was toe aan een tukkie en daar had ik nu alle tijd voor.

's Avond ben ik in de pauze nog even naar de kapel gegaan, ik ben nog steeds snel moe, maar moet toch weer een beetje op gang zien te komen. Het hoesten en snotteren is wisselend....... het ene moment kan ik niet meer stoppen en dan heb ik zomaar een paar uur nauwelijks last...... bij inspanning en praten is het vaak wel erger. Maar goed, wel een duidelijke verbetering.

Vandaag zou ik even met de fanfare moeten spelen, maar dat laat ik nog zitten, dat is nog even teveel. Wel ga ik naar een verjaardag...... ik ga in de namiddag, blijf daar lekker eten en ga dan weer vroeg naar huis.  De avondvierdaagse heb ik alvast afgezegd (ik loop op een groepskaart, maar we waren nog niet ingeschreven, dus het kon nog), dat is over ruim een week....... dat is te snel, dan moet het ineens wel heel snel gaan. Mijn ervaring is dat mijn conditie ook als ik korter ziek geweest ben totaal naar het nulpunt gezakt is en dat het tijd nodig heeft om op het oude niveau te komen (waarbij de avondvierdaagse dan meestal ook best veel is voor mij)..... dus beter van niet! Na het concert en diverse repetities, tandarts en visite kan dit ook nog wel afgezegd worden. Het is jammer, ik vind het altijd leuk....ik ga ook wel wandelen, maar kleinere stukjes en dan wat vaker, 2x per dag een klein stukje werkt bij mij beter dan 1x een langer stuk is mijn ervaring.

Ik moet zo ook nog naar de supermarkt....... niet alleen om boodschappen te halen, maar ik mag een prijs ophalen!!!! Zo leuk, ik heb daar al eerder een prijs gewonnen met een facebook-actie, toen was het een mini-oven. Nu is het een theepakket met kopjes, glazen en een theepot. Maar het is niet voor mij! Het was een moederdag-actie.... tag welke moeder het verdient. De dochters van mijn buurvrouw nomineerden hun moeder (zonder facebook) en tagde mij gelijk ook even omdat ze weten dat ik liters thee drink. Ik vind het een leuk idee, maar besloot niet voor mijzelf mee te doen, maar voor mijn buurvrouw. Ik heb superburen naast mij, altijd bereid te helpen, vroeger pasten ze 2x per week met de babyfoon op Edwin zodat ik toch naar mijn muziekrepetities kon nadat Ed gestorven was. Ze vertrouwden niet 100% op de babyfoon en gingen minstens 1x per avond even bij hem kijken. Edwin was nooit misselijk, maar er was een avond dat hij zo misselijk was dat zijn bed, de vloer in zijn slaapkamer en de keuken en misschien nog wel meer vies waren geworden. Ik wist van niks, ik maakte muziek, maar zag toen ik thuis kwam tot mijn verbazing de buurvrouw de keuken dweilen!  Ze had de vloerbedekking in Edwin zijn kamer al schoongemaakt en zijn bed afgehaald....en dan nog zeggen dat ze geen werk had aan dat oppassen. Edwin heeft 1x in zijn leven een bloedneus gehad en natuurlijk was dat ook weer op een muziekavond.....ik had toen ondertussen een babyfoon waarbij de buren ook tegen hem konden praten en hij wist ook hoe dat werkte.....de bloedneus viel achteraf wel mee, maar hij melde zich keurig bij de babyfoon om te melden dat hij een bloedneus had, waarop de buurman zei dat hij eraan kwam....later vertelde Edwin dat hij het wel erg slim van buurman had gevonden dat hij al watten meegenomen had.

Ook als ik aan het klussen ben en het lukt niet komt de buurman meteen.....ik vraag het niet snel, maar meestal hoeft dat ook niet....als het toevallig ter sprake komt met één van beiden komt hij meteen. Superburen dus!!!  Daarom vond ik dat zij die prijs wel verdiende.
Meteen daarna tagden 2 andere mensen mij voor het pakket, de één omdat ze mij een lieve schoonmoeder vond (nou Geurtje, ik kan ook lastig zijn hoor!!) en de ander vond dat ik het moest winnen omdat ik ziek was en veel moest drinken, zodat ik snel weer naar de muziek kon (geweldig, de supermarkt wenste mij meteen beterschap na deze mooie woorden!)..... erg leuk en lief.....ik vroeg mij alleen af wat ik moest doen als ik door 1 van hen de prijs zou winnen.... zij deden het voor mij, maar ik had beloofd het de buurvrouw te geven als ik zou winnen....... in dat geval zou elke beslissing niet goed voelen. Maar goed.... eerst winnen en dan nadenken.
Gisteren kreeg ik een berichtje van Geurtje dat ik gewonnen had, ik had het nog niet gezien. Gelukkig won ik het op mijn reactie, waarbij ik het aan buurvrouw beloofde..... dan was het duidelijk, geen twijfel! Ik gaf door in welke winkel ik het op wilde halen en dat kan vandaag, in de middag.
Even later ging de telefoon...de ander die mij getagd had melde dat ik had gewonnen, bedankt Ali. Geweldig....wat letten ze allemaal goed op!

Gelijk even wat boodschappen meenemen..... voor de lunch morgen..... Geurtje, Edwin en Wesley komen met de honden. Voor het avondeten heb ik al bedacht dat we daar een snackbar voor hebben, dat lijkt mij deze keer beter...... nog niet fit en een huis waarin ik het gevoel heb dat ik aan het kamperen ben........ nee, dan heb ik geen zin in koken, ook al doe ik meestal iets waar ik niet al te veel werk van heb, de snackbar is handiger en ik vind dat zelf erg lekker.....ik haal niet vaak, maar nu mag het van mijzelf.

Cadeau voor de jarige is ingepakt, mijn lunch is op.....ik ga mijn prijs halen! Met de auto..... de fiets laat ik geheel tegen mijn gewoonte nog even in de schuur staan!