Gezonde en ongezonde gewoontes

Zelf drink ik helemaal geen alcohol, al meer dan 40 jaar niet. Nou ja, zo ongeveer eens in de 5 jaar kan het wel eens gebeuren dat ik een glaasje drink en dat is dan meestal met oud en nieuw, maar volgens mij is de laatste keer al een jaar of 10 geleden.
 

Ooit dronk ik wel alcohol, niet heel veel of vaak..... maar ik vond veel smaken lekker, dus op een  feestje nam ik echt wel wat en een enkel keertje wat meer, maar thuis dronk ik het vrijwel nooit. 
Nadat ik 2 keer problemen met mijn lever had gehad besloot ik ermee te stoppen, ik weet dat alcohol slecht voor de lever is en ik wilde mijn lever dat niet aandoen...... ik wist tenslotte hoe het kon zijn als een lever moeilijk doet. De eerste keer was ik net 16 (en dat had echt niks met alcohol te maken, dat kan niet) en na een paar weken thuis met heel hoge koorts in bed te hebben gelegen heb ik daarna nog ruim 5 weken in het ziekenhuis gelegen waar ontdekt werd dat alle ellende door mijn lever werd veroorzaakt. De precieze oorzaak was niet duidelijk, maar het meest waarschijnlijke was dat het een virus was.... maar niet zeker dus. 6 jaar later was ik niet in orde en toen werd er meteen gekeken of mijn lever er weer mee te maken had en jawel, het was weer mijn lever. Veel minder heftig, maar toch...... voor mij een reden om echt geen alcohol meer te nemen. 

In die tijd werd het maar raar gevonden...... het zou niet gezellig zijn en meer van die onzindingen. 
Naar mijn idee zijn mensen die alleen met alcohol op gezellig kunnen zijn niet echt gezellig. En sommige mensen worden heel vervelend met alcohol op, maar vinden het meestal zelf erg gezellig (maar een ander dus niet).
Veel mensen drinken alcohol omdat ze erbij willen horen en er zijn nog steeds mensen die zo ongeveer een rolberoerte krijgen als je ze een 0.0 biertje aanbiedt. Natuurlijk snap ik best dat mensen dat minder lekker vinden, want al klopt de smaak misschien, de beleving, het gevoel is anders. Dus dat iemand liever gewoon heeft snap ik, maar doe normaal......  het is geen vergif, zeg gewoon dat je liever wat anders hebt (niet iedereen reageert zo hoor, gelukkig niet, maar het valt mij op als ze zo geschrokken reageren). 
Geleidelijk aan wordt het normaler om geen alcohol te nemen...... en van mij is het zo ondertussen wel bekend en geaccepteerd. Toch zijn er nog steeds mensen die volgens mij bang zijn niet voor vol aangezien te worden als ze geen alcohol nemen.

Vroeger nam ik meestal een sapje, maar ja..... diabetes en sapjes zijn geen goede combi, dus ik ging over op water. Dat mag gewoon kraanwater zijn of met bubbles of warm met een theezakje erin..... ik drink het allemaal graag. Suikervrije frisdranken vind ik meestal te zoet en ik wil bovendien niet te veel suikervervangende middelen. 

Ik hoorde iemand zeggen dat alcoholvrije wijn lekker was als je geen alcohol wilt en toch wil proosten. 
O jee..... die is vast bang er niet bij te horen met een glas fris of zo. Nou, ik proost gewoon mee met mijn glas water en ook wel eens met een kop thee en het kan mij niet schelen of iemand dat gek vind.... het is mijn leven en vooral mijn lever! Alle kans dat mijn lever ondertussen helemaal gezond is, maar met diabetes is alcohol ook geen aanrader en bovendien...... ik heb helemaal geen behoefte aan alcohol en ik ga het niet nemen omdat een ander dat wil. En ook een gezonde lever wordt niet blij van alcohol.
Ik heb er niks tegen als een ander het wel neemt..... moeten ze zelf weten, zolang ze niet teveel drinken en niet vervelend worden gaan ze hun gang maar..... teveel drinken moeten ze natuurlijk ook zelf weten, maar daar heb ik een hekel aan en ik krijg echt de pest in als ze dan ook nog willen rijden, dat vind ik na een paar glazen al onverantwoord. 
Ik heb er ook moeite mee als mensen drinken om erbij te horen..... dat vind ik onzin.... wees gewoon jezelf en niet wat er misschien van je verwacht wordt. Als mensen stoere verhalen hebben over hoeveel ze wel kunnen drinken vind ik dat altijd kinderlijk..... zoals kleuters tegen elkaar opscheppen over hoe sterk hun vader wel is... zoiets. Het is toch niet iets om trots op te zijn? 

Gerookt heb ik ook nooit. Oké, net iets meer dan nooit...... ik heb ooit een mentholsigaret geprobeerd, ik wilde wel eens weten hoe dat voelde.... een sigaret tussen je vingers..... ik was verlegen en wist nooit waar ik mijn handen moest laten en met een sigaret is dat minder moeilijk. Ik vond het toch geen reden om dan maar te gaan roken, maar die ene keer heb ik dus even gerookt. 

Ik ben blij dat er steeds minder mensen roken, ik ken nog maar weinig rokers en de enkele keer dat hier een roker in huis is gaat die uit zichtzelf al buiten roken. Vroeger duurde het dagenlang voor ik die sigarettengeur mijn huis uit had. Als ik verkouden was kon ik er niet goed tegen en veroorzaakte het hoestbuien. als er veel gerookt werd gingen mijn ogen tranen.... dus ik ben heel blij met minder rokers. In mijn auto heb ik roken altijd verboden, in mijn huis niet...... maar ik had het eigenlijk liever niet. 
Dat is het probleem, veel rokers begrepen (en begrijpen) niet dat een ander er last van heeft. Velen vinden het onzin. Ik vind het dus geen betutteling dat er bijna nergens meer gerookt mag worden, het is ter bescherming van anderen! Wat iemand met zijn eigen gezondheid doet mij hij/zij zelf weten, maar van mijn gezondheid blijven ze af! En er zijn zat mensen die er veel slechter tegen kunnen dan ik! 
Iedereen maakt zijn eigen keuzes en dat mag, maar zodra dat nadelig voor een ander is wordt het een heel ander verhaal! 

Om nog even door te gaan..... ik heb nooit drugs gebruikt, helemaal nooit...... zelfs geen slaapmiddel (vind ik een beetje in de buurt komen van drugs 😂.... in het ziekenhuis geven (gaven?) ze dat nogal snel, maar dat heb ik altijd geweigerd). Ik ben best wel eens nieuwsgierig geweest hoe het zou zijn om drugs te gebruiken .... maar ik heb het nooit geprobeerd, stel je voor dat ik het lekker zou vinden en meer willen, nee.... dat risico wilde ik niet nemen. 

Ik moet wel heel saai zijn..... niet roken, niet drinken, geen drugs ...... maar ik voel mij er prima bij. 
Mijn gezondheid is nooit perfect geweest en daar kan je niet alles aan doen......  maar gezond of ongezond leven maakt wel verschil. Natuurlijk kan je heel gezond leven en toch van alles mankeren en andersom is ook mogelijk, maar juist als de gezondheid al niet optimaal is kan het een duidelijk verschil maken. 

Toch heb ik wel een verslaving gehad.......eten/snoepen. Dat is begonnen in een moeilijke tijd..... nadat mijn man en mijn nichtje van 13 in hetzelfde jaar overleden besloot ik dat ik mijzelf moest verwennen omdat er naar mijn gevoel niemand meer overbleef. Mijn nichtje was meer een dochter voor mij, dus dat hakte er stevig in en mijn man was uiteraard ook heel heftig en dan allebei in hetzelfde jaar was heel moeilijk. Het verwennen bleek met lekkere dingen te moeten en al snel liep dat uit de hand, ik was onverzadigbaar en at alles door elkaar! En het kon mij ook helemaal niks schelen! Ik voelde mij er goed bij, ik pakte verder het leven goed op, kon gewoon voor mijn zoon zorgen zonder problemen en hij was een vrolijk kind, dus het ging allemaal goed.... ik gebruikte geen drank of drugs en ik rookte niet.... ik at teveel.... nou en? 

Het duurde lang en er kwam een tijd dat ik toch ook vond dat ik normaal moest doen..... en het lukte steeds vaker om niet onbeperkt door te gaan. Eerst had ik nog wel lange tijd dat ik ging eten als er dingen tegenzaten, maar ook dat ging over. Ik wilde wel graag wat in huis hebben voor als er bezoek kwam..... en ja.... een openverpakking was ook nog een tijdje lastig, dan moest het op. 
Daarom kocht ik koek die per stuk verpakt was (of met een paar).... dat ging in een leuk mandje of schaal en stond altijd op tafel. Daar kon ik prima afblijven en nu kan ik overal afblijven, zelfs chocola als dat op tafel staat. Er zijn enkele dingen die wat meer moeite kosten en dat heb ik vooral met ijsjes.... dat koop ik dus zelden, want zo'n pak ik zo ineens leeg, ik snap ook niet hoe dat kan!
 

Mijn eetgedrag is nu heel netjes..... af en toe neem ik wel eens wat extra's en ik gooi niet graag iets weg wat ik eigenlijk wel graag lust, dus na mijn verjaardag eet/snoep ik altijd even wat meer...... maar ik overdrijf niet...... het mag niet teveel en te vaak zijn!  Afvallen.... tsja..... dat gaat niet, mijn lichaam weigert mee te werken en laat mijn suiker stijgen als ik te weinig of te laat eet (omgekeerde wereld, het moest niet mogen)...... pech gehad. Zelfs een diabetesmedicijn waar veel mensen gigantisch van afvallen heeft bij mij dat effect niet. Nou ja... het is niet anders! Ik ben al blij dat er niks bij komt..... en heel langzaam val ik wel af, maar ongeveer 1 kilo per jaar zet geen zoden aan de dijk..... dan moet ik 100 worden om een fatsoenlijk gewicht te krijgen 😂. Maar zoals met alles hoeft het van mij niet perfect te zijn..... elke kilo die eraf is is er één. Ik weet dat ik over het algemeen gezond eet...... tsja, als het dan op een normale manier niet lukt om duidelijk af te vallen, dan maar niet! 

Ik beweeg ook voldoende

..... de afgelopen maanden was ik minder trouw aan het wandelen omdat ik nog erg veel moest doen wat op tijd af moest zijn en omdat ik niet lang achter elkaar door kan gaan ging dat niet heel snel. Maar de tijdsdruk is weg, dus ik wandel weer elke dag (weer of geen weer) ongeveer een half uur (het is de bedoeling dat dat meer wordt, maar rustig aan opbouwen), ik doe de boodschappen gewoonlijk op de fiets, ik rij sowieso maar weinig in de auto. Ik doe elke ochtend wat oefeningen en één keer in de week doe ik watergym en zwem ik nog even. 

Dus alles bij elkaar leef ik best gezond.

En ik denk dat het ook heel belangrijk voor mijn gezondheid is dat ik over het algemeen een tevreden en vrolijk mens ben en blij kan worden van de kleinste dingen...... dat zorgt toch voor minder stress!
Ik verveel mij nooit, ik heb veel hobby's en dat is ontspannend.  Ook al ben ik een krakende wagen (dat zei 50 jaar geleden een internist tegen mij), zoals ik leef moet ik toch minstens 120 kunnen worden 🤣😄😘.