KLAAR!

Als ik vroeger "Klaar!" riep riepen mijn broers "dan moet je je broek ophalen!" 
Herinneringen.... maar daar gaat het nu niet over. 

 Ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk, zo vrolijk......
Daarnet kreeg ik bericht dat mijn sax klaar is...... pffffffff..... zoooooo blij. 
Deze keer duurde het erg lang.... ik had al een keer gevraagd of hij enig idee had hoe lang het nog kon duren omdat ik binnenkort een concert heb en ik zou teruggebeld worden..... niet dus. Hij zal het druk hebben, want ik ben dit niet gewend.
Als ik even een boodschap haalde de afgelopen 4 weken dan keek ik thuis meteen of er gebeld was.... ik verwachtte dat er mobiel gebeld zou worden en die heb ik mee, maar je weet maar nooit. Nu werd ik niet gebeld, maar voor de tweede keer werd degene die hem voor mij wegbracht gebeld. Maar die stuurde mij meteen een bericht......bedankt! Dezelfde dag ophalen ging niet meer, maar morgen.... na het zwemmen en nadat ik bij de apotheek geweest ben .... ga ik tanken (autootje heeft dorst, hij is bijna leeg) en meteen door naar de saxdokter.  

Vorige week ook mijn fiets naar de fietsenmaker gebracht en die zei meteen al dat het erg druk was en nog niet kon zeggen wanneer hij klaar was ..... ook lastig, maar ik heb een auto en boodschappen kan ik ook lopend halen (met mijn trolleytas)... maar ook hij belt als het klaar is en hij belt op mijn vaste nummer. 
Dus zelfs als ik even boven was geweest keek ik meteen op beide foons of er iemand gebeld had. 
Hoewel die fiets voor mij best wel belangrijk is, is zeker op dit moment mijn sax belangrijker! 
Ik heb tijdelijk een andere sax.... van de vereniging.... die heeft een tijdje werkeloos op zolder gestaan en daar worden ze niet beter van (soms lees ik op Marktplaats dat een sax aangeprezen wordt met de mededeling dat hij z.g.a.n. is omdat er maar 3 keer op gespeeld is de afgelopen 10 jaar..... versleten zal hij dan niet zijn, maar de polsters (leren bekleding van de kleppen) kunnen dan wel uitgedroogd zijn en dat is een dure reparatie!). De eerste keer ging het heel beroerd, later wel beter, maar 1 noot wil niet.... die 'spreekt' slecht aan. Het gaat al iets beter dan in het begin, maar het hangt er ook vanaf hoe ik er naartoe 'fiets' .... in het ene melodietje gaat het vaak goed, in het andere lukt het niet. En zacht lukt het al helemaal niet. Als ik merk dat hij niet aanspreekt kan ik meestal beter die noot helemaal niet spelen, want als het dan alsnog lukt is het met een hoop gesputter. Dus als anderen die noot ook hebben speel ik hem niet. 
Maar ja..... dit weekend hebben we een concert..... en ik heb een klein solootje.... niet moeilijk, maar wel met veel 'weigernoten' erin. Het kostte afgelopen repetitie zoveel moeite dat ik de laatste noten van dat stukje er niet meer uitkreeg.... ademloos! Ik ben nog de enige met een altsax, dus ik kan het op niemand afschuiven. Dus..... we kunnen nog nieuwe altsaxspelers gebruiken! Andere instrumenten ook, alle fanfare-instrumentspelers zijn welkom,  een eigen instrument is niet noodzakelijk (misschien hebben we niet elk instrument  'in voorraad', maar de meeste wel!). Nu moeten we af en toe muzikanten van andere verenigingen lenen.... wel gezellig en leuk, maar het zou prettig zijn om zelf weer wat meer muzikanten te hebben.... zodat het niet zo erg is als iemand onverwachts verhinderd is bij een concert.

Andere noten lijken na zo'n weigering ook minder goed te gaan daarna.... en het gaat ten kostte van mijn concentratie, want ik ben vooral bezig om er een goed geluid uit te krijgen. 
De laatste dagen was ik thuis dus steeds die ene noot aan het oefenen.... ook melodietjes en natuurlijk dat solootje, maar dan moest wel die noot erin zitten. Ik had al gezegd, ik ga op die noot oefenen tot de buren gaan klagen (en dat is niet snel). Het kan zijn dat ik na een tijdje doorkrijg hoe ik die noot moet aanblazen om er een redelijk geluid uit te krijgen..... met oefening kan je soms veel bereiken. 
Natuurlijk kan ik niet de hele dag oefenen.... dan protesteert mijn kaak en krijg ik andere mondproblemen, maar wel elke dag (dat is altijd het beste, maar normaal vergeet ik het ook wel eens). 

Heel blij dus...... die fiets komt wel en dat is in Monnickendam, dus ik kan altijd even langswandelen  als het erg lang duurt. Hij kon een keer mijn telefoonnummer niet vinden omdat hij op mijn meisjesnaam zocht.... en ik sta onder de naam Dekker in zijn computer 😁(ik weet niet of hij dat ooit veranderd heeft). Kan gebeuren, veel mensen kennen alleen mijn meisjesnaam (Martis) en anderen juist alleen Dekker. Daarom gebruik ik vaak beide namen.... ook handig omdat de naam Dekker een vrij algemene naam is, maar door de combinatie van namen kan het niet mis. Met alleen Dekker moet ik in de medische wereld opletten, want er is er nog één met dezelfde geboortedatum..... en dat gaat wel eens mis. Meestal wordt dan naam en geboortedatum gevraagd.... de voornaam horen ze niet eens....de rest is wel hetzelfde en dan noemen ze een adres dat van de ander is. Ooit hadden we zelfs dezelfde huisarts! Allebei op dezelfde dag geboren in Monnickendam en er was er nog één, maar die heet anders en is een man, dus die vergissing wordt nooit gemaakt. Met z'n drieën naar dezelfde kleuterschool en dezelfde lagere school, alledrie elk jaar over naar de volgende klas.... en we gaven elkaar op onze verjaardag altijd een cadeautje. Wat een feest in de klas als wij jarig waren.... leuk! 

Ik begon het somber in te zien..... alles gaat stuk en repareren duurt schijnbaar eindeloos, spelen op die ouwe sax........ maar nu is alles weer goed, het belangrijkste is klaar, die fiets komt ook wel goed.