Nu ff niks!

 

Het waren leuke dagen, maar het was wat druk, voor mij in elk geval te druk..... dus maandag doe weinig tot niks! 
Vrijdag eerst lekker naar het zwembad..... heerlijk, maar wel vermoeiend natuurlijk, ik ben dan ook 's middags altijd slaperig. Na afloop ging ik meteen door naar de apotheek. Dat alles ging lopend, want mijn fiets is nog bij de fietsenmaker en met de auto vond ik onzin..... het is ook verder met de auto dan lopend. 
Bovendien moest ik nog steeds tanken en wilde ik even geen meter extra rijden, want veel benzine zat er niet meer in. (ik kon terug met iemand meerijden, maar ik moest nog naar de apotheek en ik vind het niet fijn als er dan iemand zit te wachten op mij.... soms duurt het daar wat lang). 
Thuis eerst natuurlijk mijn zwemtas uitpakken ..... en toen even zitten. De telefoon ging, maar het was niet de fietsenmaker..... wel weer even gezellig gekletst. Daarna viel ik toch in slaap. Even lunchen en daarna naar de saxman, maar eerst onderweg tanken. Zo, daar kan ik met gemak een maand van eten, misschien wel 2 maanden, wat een geld.......maar gelukkig doe ik heel lang met een volle tank omdat ik weinig rijd.
De saxman zit in een smalle straat waar niet altijd parkeerplaats is .... ik ken daar wel een beetje de weg, maar ik ken de looproutes beter dan de autoroutes ..... ik zet dan liever mijn auto ergens anders neer.... geen gezeur. Liefst ergens waar ik ook niet op de tijd hoef te letten.... en dat lukte! Het is wat verder lopen, maar lopen is gezond! (en vanaf maandag is het daar afgesloten)
De saxreparateur liet zien wat hij gedaan had.... het zag er keurig uit! 
Thuis meteen even er op spelen.... dat ging beter dan op die andere, maar was toch wel weer even wennen. 

De rest van de dag deed ik niks meer, het was genoeg geweest!. 
De volgende dag naar Arnhem voor de verjaardagen van Edwin en Wesley. Het zou eigenlijk vorige week gevierd worden, maar was verzet. Met de trein zoals altijd...... behalve dat ik autorijden vermoeiend vind kon ik nooit voor donker thuis zijn en dan kan ik echt niet rijden. Ik vind het prima in de trein. 
Bus.... metro.... trein en dan weer bus......en tussendoor een heel klein winkelrondje. 
De cadeautjes overhandigd...... lachen, want ik dacht iets heel leuks te hebben voor Wesley, maar het was anders dan ik dacht.... nou ja, er zijn groter rampen, hij krijgt een andere keer nog wel iets van mij waar hij meer aan heeft.

Het was gezellig....eerst gebak met een kop thee..... altijd lekker! Er stond meer lekkers op tafel, dus hongerlijden was niet nodig! 's Avonds lekker gegeten, de Chinees had zijn/haar best gedaan! 
En toen bracht Edwin mij naar de trein, dat gaat veel sneller dan met de bus en als het donker en koud is is dat toch wel prettig! De trein van 20.01 haalde ik met gemak. Het was druk in de trein.... maar een vriendelijke jongeman (behorend tot die medelanders van niet-Nederlandse komaf waar vaak negatief over gesproken wordt) stond meteen op  om zijn zitplaats aan mij af te staan.... aardig! Om 21.05 stapte ik op CS Amsterdam uit. Naar de bussen achter het station ('s avonds ga ik nooit met de metro naar Amsterdam-Noord.... daar gaan minder bussen, volgens mij, maar ik vind het ook  minder prettig. Achter het CS stap ik op een bus naar Edam of Volendam waarvan er allebei 2 per uur gaan, dus 4 per uur....  en in Noord weet ik dat niet zeker,  maar omdat er nog wel eens bussen uitvallen (vaker vanuit Noord dan van het CS volgens mij) is dat wel eens lang wachten! 
Nu moest ik 9 minuten wachten op de bus..... stapte hier op de weg uit om 21.38 en wandelde naar huis. Ik liep langs de eerste halte in Monnickendam en zag daar dat de bus naar Marken van 21.45 verviel.... oei, als ik met de metro naar Noord gegaan was zou ik op die bus gewacht hebben .... goede keuze dus om het anders te doen. (Ondertussen weet ik dat zondagavond daar weer een paar bussen achter elkaar uitvielen!).
Sint Maarten had ik dus gemist, maar dat wist ik al. Ik had al snoep gekocht toen de verjaardagen nog op de 4de gevierd zouden worden 😂. Dat komt wel op, desnoods deel ik het uit hier of daar. 
Ik mopper altijd dat er al jaren zo weinig kinderen komen (de laatste jaren een lichte verbetering), maar nu was ik er zelf niet. Normaal als ik er niet kan zijn zet ik het voor de deur, dan pakken ze zelf wel, maar dan had ik het 's morgens al neer moeten zetten.... dat is niet logisch.... en zeker niet op een regenachtige dag.

Om ongeveer kwart voor 10 was ik thuis..... even Edwin melden dat ik er weer was en een potje thee zetten.... tv aan..... en al snel viel ik in slaap. Met tussendoor een paar sanitaire stops sliep ik door tot 10 uur de volgende ochtend. De zon scheen...... de ramen waren beslagen aan de buitenkant..... en binnen was het koud. Tijd om de verwarming aan te zetten. Echt wakker voelde ik mij nog niet, maar verder slapen leek mij geen goed idee. Langzaam aan kwam ik weer een beetje bij, terug in het land der levenden (ik voelde mij eerst een zombie).

's Middags naar ons clubgebouw voor het concert......  met de auto, want mijn fiets is nog niet terug. Lopend vond ik toch even te ver .... ik zou dan wel met de rollator gaan, dat is de beste manier om alles mee te krijgen, maar toch maar even niet! 
  Het was ons Patatje met concert..... hebben we vorig jaar ook gedaan. Na afloop kunnen we dan samen met het publiek patat met nog het één en ander eten. Wel tegen betaling natuurlijk, maar het concert is gratis en mee-eten is niet verplicht (moet evt, wel gereserveerd worden). Heel gezellig zo.....het is in ons clubgebouw en dat is niet groot, maar het kan er allemaal in!

Eerst speelde het opleidingsorkest en daarna was het 'grote' orkest aan de beurt. 
Ik zit gewoonlijk naast de tenorsaxofonist, maar die was verhinderd.... er zijn er niet meer, ook geen altsaxen, dus als de ruimte beperkt is is het niet handig als ik een eigen 'rij'  heb in mijn  eentje......  dus dan maar bij een andere rij aansluiten.... nu overleg met de dirigent werd dat bij de hoornist die deze avond toevallig ook alleen was..... en wij hebben bij sommige nummer veel hetzelfde, dus dat was een prima keuze. Wel een heel andere plek, maar dat vond ik geen probleem. 
Het ging goed.... natuurlijk niet perfect, maar ik heb geen reden tot klagen. 
Van tevoren vroeg de dirigent mijn geboortejaar..... prima, geen idee waarom maar het zal wel goed zijn..... ik vind mijn leeftijd geen probleem, iedereen mag weten dat ik in 1954 geboren ben.
 Toen hij "Grease' aankondigde werd het duidelijk..... hij vertelde dat John Travolta en ik in hetzelfde jaar geboren zijn. 

Ik speelde weer lekker op mijn eigen sax.... zoooo blij dat hij op tijd terug was. 
Lekker gegeten, er stonden bakken met sla, heerlijk... vooral die met feta. Ook schalen met komkommerschijven en tomaatjes ... dus het was niet alleen ongezond. De patat werd net als vorig jaar opgeschept, want dan was er voor iedereen iets in de eerste ronde, wie meer wilde kon de tweede ronde nog wat halen. Net als met de snacks.... eerst eentje.... een kaassoufflé, frikandel of kroket en later in de volgende ronde kan je weer kiezen.

Alle foto's eerlijk gepikt van Ali Dekker! 

Bij de tweede ronde kreeg ik meer dan de bedoeling was en om het op te maken kreeg ik later er nog wat bij (maar dat wist ik nog te beperken).... dat kreeg ik dus niet op. Er is altijd genoeg, maar het is natuurlijk niet de bedoeling dat de eerste mensen hun bord overvol laden, daarom is dit gewoon goed geregeld.  
We hebben dit nu 2 keer gedaan en allebei keren erg leuk..... ik vermoed dat het een traditie gaat worden! 
Maar maandag hou ik mijn gemak..... even rust! Waarschijnlijk wel even boodschappen halen, maar verder alleen waar ik zin in heb..... en als dat niks is dan is dat prima!