Mijn Kerstdagen in Arnhem

 Zaterdag voor Kerst vertrok ik naar Arnhem.... ik was even met de tijd in de war, dus het werd iets later dan ik van plan was. 

In de bus was een man steeds aan het bellen, ik hoorde hem steeds lachen, het was blijkbaar een leuk gesprek. Hij stapte uit bij een halte ergens in the middle of nowhere en net toen de bus verder wilde bedacht hij dat hij niet had uitgecheckt. Hij klopte op de ramen, hij riep... hij bleek Engels te spreken en de chauffeur liet hem binnen met de woorden: "Ik denk dat je teveel met andere dingen bezig was" .... tsja, ik denk dat ze gelijk had!

De metro stond zoals altijd klaar... ik denk dat de andere net weg was want ik zat er ruim 6 minuten in toen hij vertrok..... en miste mijn trein. Op het moment dat ik incheckte bij het CS zag ik dat mijn trein een systeemstoring had die tot ongeveer kwart voor 5 zou duren (het was half 4) .... maar wat die storing inhield stond er niet bij.... reden er geen treinen? Vielen er treinen uit? Reden ze onregelmatig? Ik vroeg het aan een NS-er.....  volgens hem reden ze naar Arnhem gewoon, maar het vervolg naar Nijmegen was een probleem en de volgende trein zou om 15 54 gaan.  Die trein was er ruim op tijd, maar vertrok nog niet..... '5 minuten vertraging' stond er ...volgens mij werd het zelfs ietsje langer. Er werd wel uitgelegd waarom dat was.... ik verstond niet alles, maar ik begreep iets van een materiaalruil of zoiets. Ik zag dat de volgende trein pas over een uur zou gaan.... hm.... als die mededeling klopt is er toch treinuitval (of de volgende vertrok ook van een ander perron).... en misschien ging mijn gemiste trein dan wel helemaal niet! Maar we reden.....dat was het belangrijkste. Ik zou naar Edwin zijn huis, zodat daar mijn spullen alvast stonden en dan gingen we samen naar Geurtje. Het werd nu wel duidelijk later..... en ik sprak met Edwin af dat hij mij zou ophalen bij het station.... goed geregeld. 
Ik vind het leuk om mensen te kijken.... in de trein kan dat! Mensen met volle tassen waarvan één met bovenop een doos Lego.... en er staken 3 rollen cadeaupapier uit die tas..... last-minute-cadeautjes gekocht? Een man die er keurig uitzag, compleet met zwarte strik..... helemaal klaar voor de Kerst..... tot ik de rest zag.... broek en schoenen pasten en totaal niet bij..... een strakke hoogwaterbroek, geen sokken en dan witte schoenen eronder...... ik bedacht gelijk dat hij nieuwslezer was en dat op tv niemand zijn onderkant zag........ ja, ik bedenk van alles bij de mensen die ik zie. Oeps....mijn trein reed een station voorbij waar hij eigenlijk hoorde te stoppen. Vlakbij mij zaten mensen die daar wilden uitstappen. Probleem.... wat is het volgende station... want als iemand ze wilde ophalen is het wel handig om dat te weten. De conducteur maakte excuses.....en legde het uit..... volgens mij kwam het er op neer dat de machinist geen reactie had gekregen op zijn verzoek daar te mogen stoppen. (Er werd nogal doorheen gepraat, dus ik verstond niet alles). 

Verder ging het goed, Edwin kwam al snel.... en samen gingen we naar Geurtje. De cadeautjes zette ik alvast onder de boom en daarna was het etenstijd. Nog gezellig even gezeten tot het tijd was naar Edwin zijn huis te gaan, waarna we Laila samen uitlieten en we nog lekker even bleven praten. Ik praat graag met Edwin, hij weet veel, heeft overal over nagedacht...... we zijn het in grote lijnen meestal wel met elkaar eens, maar uiteraard niet altijd volledig. Of hij vertelt over dingen waar ik helemaal niks van weet, dat gaat soms over zijn werk..... vind ik ook leuk, altijd goed om weer wat te leren. 
Maar het werd toch tijd om naar bed te gaan!

Zondagochtend (eerste kerstdag) sliep ik nog als een os .....Edwin was al een tijdje wakker, liep heen en weer, was al onder de douche geweest, Laila uitgelaten.... en dat laatste was niet zo eenvoudig omdat ze gewoon niet wilde, ze lag op mijn bed (de bank) en weigerde daar vanaf te gaan..... ik merkte er allemaal niks van. Pas toen Edwin al een tijd terug was werd ik wakker. Snel douchen en naar samen naar Geurtje.
Ik knipperde verbaasd met mijn ogen toen ik Edwin zag.... ik weet dat hij foute kersttruien heeft, maar dit sloeg alles...... dit was een onesie en fouter dan dit is denk ik onmogelijk 😂🎄, hij ging dit jaar als kerstboom en liep daar ook gewoon mee op straat! Wel jammer dat de ster in top steeds viel.

Eerste kerstdag was het ook cadeautjesdag, ik kreeg leuke cadeautjes van kerstman Wesley...... een leuk kaarsje, heerlijke doucheschuim, een ontzettend leuk theelepeltje en een boekje van omdenken waar ik ook altijd gek op ben. Heel blij mee!

Ik had Edwin zijn lootje getrokken, helaas geen verlanglijst, maar ik denk dat ik goed gegokt heb met een handig tasje voor kabeltjes, leuke sokken en een doosje met een uitschuifbaar metalen rietje met een eveneens uitschuifbaar ragertje (ik weet dat hij de papieren rietjes geen succes vind en dit is eenvoudig mee te nemen).  (ik kreeg een tip..... uitkijken met heet drinken, een metalen rietje wordt snel heet en lippen verbranden is niet prettig! Ik geef deze tip graag door!!!)

We hebben heerlijk gegeten, Geurtje had er weer veel werk van gemaakt en het was genoeg om 3x van te eten.

 

Wesley had weer een leuk spelletje..... meestal een quiz, maar nu werd het 'wie ben ik' en er werd flink gelachen. 

Maandag (tweede kerstdag) sliep ik weer lang, Edwin was ook later, maar wel eerder dan ik. Weer wilde Laila niet naar buiten, gek beest, ze wilde alleen maar op de bank liggen. 

Daarna naar Geurtje en weer heerlijk gegeten. Deze keer bedacht Wesley het spel met hoeveel platen een artiest in de top 200 stond.  We zaten er soms flink naast... maar soms ook precies goed. Flink gelachen, ik kreeg af en toe de slappe lach.... en waarom? Geen idee eigenlijk.... misschien door de maffe opmerkingen die gemaakt werden en als je eenmaal in zo'n bui bent begint het steeds opnieuw.
Bij  Edwin thuis natuurlijk het vaste ritueel van hond uitlaten en even kletsen. Edwin moest wel de volgende dag werken, dus we maakten het niet al te laat. 

En ik? Ik ging nog lang niet naar huis, maar daarover de volgende keer!