Weer naar Almere

 Alweer zo'n positieve dag! Nee, niet alles was positief natuurlijk..... wakker worden met het bericht dat het oorlog is in Oekraïne is nooit leuk. Vreselijk. Oorlog is altijd fout, daar zijn altijd veel onschuldige mensen het slachtoffer van. 
Ik heb de verwarming maar vast lager gezet, zuinig met gas.....  als er geen gas meer uit Rusland komt hebben we toch een probleem (als het wel komt ook want dan is het niet te betalen, de toch al hoge prijs schoot vandaag door naar standje onbetaalbaar). 
We hebben nog genoeg in Groningen, maar de mensen daar hebben al genoeg ellende gehad met al die aardbevingen. Er zou een manier moeten zijn om het te kunnen winnen zonder dat er problemen van komen. Mijn vader zei lang geleden al dat je niet ongestraft alles uit de aarde kon halen, dat je daar dan toch weer iets in terug moet stoppen omdat het anders mis kon gaan. Ik was nog erg jong, volgens mij nog een kleuter toen hij dat al zei. 
Maar goed, zo weinig mogelijk Gronings aardgas dus, liefst helemaal niks. 

Ondanks het nare nieuws en de koude regen had ik verder een prima dag.
Ik moest weer naar Almere, naar de tandtechnieker.  ik besloot ineens op de fiets naar de bushalte te rijden..... hoewel het niet ver weg is. Gelukkig maar, want anders had ik de bus gemist
. 

Toen ik in de bus stapte wachtte de chauffeur met wegrijden tot ik zat..... dat gebeurt niet vaak, maar is wel erg aardig!
Ik was vroeg genoeg op het Centraal Station in Amsterdam om een trein eerder te kunnen nemen..... dus ik was veel te vroeg in Almere. Daar miezerde het ondertussen en al snel ging dat over in echte regen. 
Ik ging even naar Zeeman en de Primark, allebei dicht bij het station...... en daarna liep ik naar mijn afspraak. Ik wist van de vorige keer nog hoe ik mij aan moest melden, dus dat was snel klaar en liep naar boven, naar de wachtkamer en was al snel aan de beurt. 
Daar lag mijn tand..... hij paste hem... ik kreeg een spiegel om mee te kijken..... hij wilde hem nog een beetje bijslijpen. Dat moest in de ruimte ernaast... er was een raam waardoor ik kon een beetje kon zien waar hij mee bezig was. Voor hij daar naartoe ging vroeg hij of ik misschien muziek aan wilde terwijl hij bezig was...... aardig..... maar ach, zo lang zal het niet duren, dus niet echt nodig. Ik ben kampioen dagdromen, dus ik vind het geen probleem om een tijdje alleen met mijn gedachten te zijn. 
Hij kwam terug..... en nu moest de kleur nog bijgewerkt worden.... dat deed hij waar ik bij was, leuk om te zien..
Hij is heel nauwkeurig..... zo'n tand mag niet afwijken van de rest. In gedachten zag ik al hoe het zou staan als er één spierwitte tand tussen gezet zou worden.... één Gerard Jolingtand (hoe bedoel je kampioen dagdromen hahaha)..... het zou geen gezicht zijn. Een heel gebit in die kleur ook niet vind ik, maar één tand zou heel raar zijn. 
Hij vertelde ook iets over hoe zo'n tand gemaakt wordt uit meerdere lagen porselein.... en het bakken ervan.... dat de temperatuur heel belangrijk was. 
Ik hou ervan als er dingen uitgelegd worden, ik ben nieuwsgierig en wil altijd alles weten. 
We praatten ook over van alles en nog wat. Ik vertelde over mijn muziek.... over de saxofoon...... hij heeft al veel blazers geholpen, ze worden vaak naar hem toegestuurd, vooral beroepsmuzikanten. Trompettisten, saxofonisten..... alle blazers hebben een probleem als er wat met hun tanden is..... als het anders voelt dan blaast het ook anders. 

Hij glazuurde hem en ging hem weer bakken...... "Wacht je erop of is het zo wel genoeg?" 
"Ach, ik ben er nu toch!" Dat dacht ik ook.... zal ik even koffie of thee halen?" "Nou... een koppie thee is wel lekker!" 
Ik kreeg een flinke kop thee.... en ik hoopte dat het nog even zou duren, want die hete thee zou ik niet snel op hebben. Maar het was wel even lekker! Wat een aardige man!

Hij was klaar en hij paste hem weer.... ik keek weer mee in de spiegel...... niet van echt te onderscheiden! 
Mijn tandarts mag hem er eind volgende week inzetten. 

Toen ik mijn jas aantrok vroeg hij mij nog even te wachten, hij moest even naar de chauffeur...... hij kwam terug met de mededeling dat als ik tot kwart over 3 wilde wachten dan zou de chauffeur mij naar het station kunnen brengen. Ik had geen idee hoe laat het was, maar het is 5 minuten lopen naar het station.... dus ik vond het heel aardig, maar niet nodig. 
Het regende wel, maar naar de auto lopen, dan van de auto naar het station..... dan ben ik net zo nat. Bij het station is het wat lastig voor auto's, daar wordt hard gewerkt aan o.a. de bestrating...... ik heb er niet op gelet, maar best kans dat hij niet eens heel dicht bij het station kan komen. Ik besloot dus te gaan lopen.... misschien ondankbaar, maar zelfs in de regen vind ik zo'n stukje lopen geen enkel probleem. 
Daar komt nog bij dat ik misschien dan aan de andere kant het station weer uit zou lopen en dat is wel heel raar als ik met de auto naar het station gebracht word.
Ik was laat opgestaan en moest begin van de middag in Almere zijn... als ik voor die tijd zou lunchen zou dat te snel na het ontbijt zijn.... dus dan maar erna..... en daar was ik ondertussen ook wel aan toe. 
Ik vond dat ik wel een lekker broodje verdiend had. Ik kan er eentje in het station kopen, maar ik kon ook ergens gaan zitten.... vlak bij het station zijn genoeg mogelijkheden. In het station is opeten geen optie.... de twee banken die er staan zijn vaak bezet en staan op de tocht! Verder is het één grote bouwplaats.... heel ongezellig, vandaar dat ik liever ergens anders wilde eten. 
Het was geen winkelweer...... ik ging wel even een winkel in waar ik toevallig voorbij kwam, maar verder niet. Een lekker broodje gezond gegeten..... wat niet zo gezond is als de naam doet veronderstellen, maar er zitten ook gezonde dingen op!
 Ik was snel weer terug in het station.... moest op het perron nog een tijdje wachten en ook daar tochtte het.... brrrr....het gebeurt niet snel, maar ik kreeg het koud. 
In Amsterdam snel naar de metro, ik kon meteen instappen..... iemand stond voor mij op, hij bood in het Engels zijn zitplaats aan, waar ik natuurlijk dankbaar gebruik van maakte. Ach.... ik geloof dat de metro er 2 minuten over doet om van het CS naar station Noord te rijden dus het is niet erg om te staan, maar als iemand zo aardig is om zijn zitplaats af te slaan dan maak ik daar gebruik van. 
De bus moest ik langer op wachten.... ik nam plaats op de bank ik de hal.... ai, die voelde koud aan.... een metalen bank... dat is een kouwe kont! Ik merkte dat de deuren niet goed sloten..... steeds gingen de deuren dicht en voordat ze dicht waren gingen ze alweer open.... dat herhaalde zich steeds zonder dat er iemand aankwam. 
Er kwam een kou door naar binnen, niet normaal meer. 
Ik besloot op te staan en heen en weer te lopen en even een luwer plekje te zoeken.... een ander nam snel mijn plaats in op de bank.... ik keek naar de deur die zich toen opeens echt sloot. Dat is natuurlijk pure pesterij😂 
Even later kwam de bus.... ik zocht een plekje bij de deur...... er stapten meer mensen in..... hé.... een bekend gezicht..... mijn tandarts stapte in! `Dat is wel heel toevallig.

Thuis kleedde ik mij meteen om, ik was niet echt nat van de regen, maar lekker een legging met een shirt en dan mijn 'woontrui' er overheen.... heerlijk! Dat is prettiger dan de verwarming een graadje hoger! 
Ik moet nog eten, maar mijn lunch was ook laat..... het wordt soep uit blik met brood..... ik heb geen zin om te kokkerellen. 
Maar eerst even lekker lui en warm op de bank!