Dinsdag

 Maandagavond zette ik voor ik naar bed ging alles klaar voor de volgende ochtend..... dan moest ik bloedprikken en urine meenemen. Oeps..... er ontbrak iets.... tegenwoordig krijgen we er een vacuum buisje bij met een rubber dop die in een opening van het deksel op een naald gedrukt moet worden waarna het buisje zichzelf vult. Eenvoudiger mee te nemen, lekt niet. 
Op de vroege morgen vind ik het wel een gedoe, daarom zet ik het klaar.... maar het buisje ontbrak. 
Ik schoot gelijk in de stress ..... mag ik het in het potje laten? Misschien niet.... geen idee eigenlijk.... dan maar eerst naar de HOED (Huisartsen Onder Een Dak).... dat is er tegenover... en dan hopen dat ze niet moeilijk doen daar (meestal niet, maar je weet maar nooit) .. maar als nou dit.... en als nou dat.... enneh.... ik kon mijn gedachten niet uitzetten, hoewel ik wist dat ik er een te groot probleem van maakte.... maar ja.... verstand en gevoel zijn het wel vaker niet met elkaar eens!

Maar eerst slapen, ik was ondertussen klaarwakker.... en onrustig. Ik kon niet slapen en moest zo ongeveer elk half uur naar de wc..... om half 6 ging ik er maar uit.... douchen, het potje vullen en aankleden.... nu maar niet meer slapen, want dan val ik in een diepe slaap.... dat werkt niet.  

Ik zorgde ervoor dinsdag de eerste te zijn bij de HOED, want met pech heb ik een 'langparkeerder' voor mij en ben ik te laat voor bloedprikken. Ik zette mijn fiets neer en net op dat moment ging de deur van het slot. Er zat nog niemand bij de balie, maar ik vroeg het aan degene die de deur losmaakte.... zij weet ook wat ik nodig heb! 
Meteen pakte ze het voor mij en ik ging dat even in de toiletruimte verder regelen...... ruim op tijd klaar.... te vroeg om al aan de overkant naar binnen te gaan! Dan maar wachten in het bushokje.... er vielen ijskoude regendruppels.... brrr. 
Ik keek eens naar binnen.... er ging iemand weg en verder was er niemand..... het was nog te vroeg, maar ik ging toch maar naar binnen en mocht gelijk doorlopen. Ik vertelde van het buisje...... het bleek ook zonder buisje te mogen.... pffff.... daar had ik mij dan druk om gemaakt.... maar dat weet ik dan voor een evt. volgende keer! Dit moet 1x per jaar..... volgende week de uitslag van alles. 

Naar huis, wat eten en dan mag ik een paar uur slapen! Dat lukte niet..... een buur ging klussen met veel lawaai..... dat kwam nu even slecht uit, maar dat kan gebeuren, pech gehad. 

's Middags kwam vriendin en we zaten gezellig te kletsen en schrokken van een klap.... er viel blijkbaar iets om, nou ja, zie ik later wel...... later bleek het de overvolle paraplubak te zijn..... vreemd.

Vriendin ging weg en gooide haar tas over haar schouder..... en daar hing mijn thermoskan met thee aan...... de schouderriem was onder het handvat van de kan geschoven.... hoe krijgt ze het voor elkaar, het zag er raar uit.... nou ja, dan heeft ze wel iets te drinken onderweg 🤣..... maar ze zette hem toch maar weer op tafel.  

Verder niet heel veel gedaan.... ik was gaaaaaar!  Toch nog wat opgeruimd, ik moet toch wel elke dag iets doen..... anders kom ik er nooit doorheen.... want op zolder is nog veel te doen!

Ik wilde niet slapen.... maar na het eten was ik heel snel vertrokken en heb uren geslapen. 

Daarna toch nog even gewandeld maar ik liep niet echt lekker.... dus het werd minder dan ik wilde, morgen beter!

Een vreemde dag.