Zoeken in deze blog

maandag 31 januari 2022

Corrie en kornuiten


 Iemand nog schade door Corrie? 
Zo ondertussen heb ik al heel wat stormen meegemaakt. Ik denk dat de heftigste was op de dag dat mijn vader stierf..... 25 januari 1990 (orkaan Daria) .... natuurlijk toch al een heftige dag, met die storm als toetje.
Het ging steeds harder waaien..... het door mijn vader gemaakt fietsenschuurtje woei uit elkaar en delen vlogen door de lucht. Op weg naar huis zag ik schuttingen in het rond vliegen. 
Thuis zei ik tegen Edwin (toen 5 jaar oud) dat hij zodra hij een geluid hoorde bij het raam onder tafel moest duiken omdat ik bang was dat er iets door het raam zou vliegen of dat de ramen het gewoon door de storm zelf niet meer zouden houden. Rondvliegend glas zou dan mijn eerste probleem zijn, vandaar dat hij onder tafel moest duiken. Die nacht liet ik hem bij mij in bed slapen, aan de veiligste kant van het huis op dat moment.



De storm van 2 april 1973 herinner ik mij ook nog.....  dat was de storm waarbij het zendschip van radio Veronica strandde bij Scheveningen. Volgens mij begaf die keer ook het haantje van de Grote Kerk het.... het beestje hing eerst scheef en later was hij eraf. Er was toen veel schade, we hadden in november 1972 ook al een flinke storm gehad en veel bomen overleefden 2 stormen zo kort na elkaar niet. 





Ik had een politiescanner, dat was leuk om naar te luisteren..... als er dan weer eens iets met loeiende sirenes voorbijkwam wist ik in elk geval wat er aan de hand was..... of als ik het al wist en hoorde dat iemand de verkeerde locatie had doorgegeven kon ik even bellen om de juiste plek door te geven.
Er was weer een storm.... ik weet niet welk jaar, maar het was ergens tussen 1998 en 2004 schat ik..... het ging buiten flink tekeer en over de scanner hoorde ik regelmatig dat brandweer en politie naar omgevallen bomen e.d. moesten. Ineens hoorde ik naam en adres van mijn schoonvader...... zijn auto bleek onder een boom te staan die dreigde om te vallen.... in Zaandam. Ze hadden al naar zijn huis gebeld, maar ze kregen geen gehoor. Dat was logisch.... hij woonde in Purmerend, maar als zijn auto in Zaandam stond dan was hij daar bij zijn vriendin. Snel belde ik haar en kreeg al snel mijn schoonvader aan de lijn..... ik zei dat hij snel naar zijn auto moest omdat er een boom dreigde om te vallen. Geen uitleg hoe ik dat wist, dat kostte teveel tijd, die auto moest weg. 
Hij had het er nooit meer over en dat verbaasde mij, vroeg hij zich dan niet af hoe ik dat kon weten? Ik hoefde geen bedankje, maar iets van 'ik kon hem nog net op tijd weghalen' of zoiets zou toch normaal geweest zijn leek mij. 
Jaren later begon ik er toch eens over........ zijn antwoord verbaasde mij: "Nou, was die boom er maar op gevallen! Dan had ik nog wat van de verzekering gehad.... later is hij gestolen en kreeg ik niks!" 
Op dat moment besloot ik hem nooit meer voor zoiets te bellen....  hij zoekt het zelf maar uit! 
Overigens waren schoonpa en ik al geen dikke vrienden. 




Een andere storm (of misschien wel die storm waarbij de haan ter aarde stortte) ergens tussen 1972 en 1976 (denk ik) was een storm waarbij de dakpannen in het rond vlogen. Ik werkte toen bij het zwembad en had avonddienst.... dat betekende in die tijd dat ik de geldcassette naar de nachtkluis van de bank moest brengen. Mijn vader ging dan altijd mee, dat vond hij gezellig zei hij, maar hij wilde mij natuurlijk niet alleen over straat laten gaan met dat geld.... het waren geen gigantische bedragen, maar dat zegt niks. Mijn vader en ik deden toch al vaak dingen samen dus dit vond ik ook wel gezellig en we wandelden dan altijd samen naar de bank en kwamen vaak wonderlijke dingen tegen. Die keer zagen we op de terugweg dat de slagboom van de brug naar beneden gewaaid was. De brugwachter was er niet, er werden al pogingen ondernomen om hem te bereiken en mijn vader en ik hielden zolang de wacht bij de brug om automobilisten te waarschuwen, want als ze in volle vaart de bocht naar de brug zouden nemen zouden ze op die slagboom knallen!




5 december 2013 herinner ik mij ook nog. Ik was met een tas vol cadeautjes onderweg naar Arnhem voor het Sinterklaasfeest. Het woei flink..... ik stapte het station in Amsterdam in en toen bleek dat er al veel treinen richting het noorden uitgevallen waren..... het was dus erger dan ik doorhad. 
Ik liep naar mijn perron... de trein had vertraging...... en dat bleef zo (tsja, die moest juist uit het noorden komen en als daar alle stil ligt.....) na een uur werd er omgeroepen dat de trein naar Nijmegen (mijn trein, Arnhem is het voorlaatste station) op een ander perron zou komen.... en daarbij werd een tijd genoemd die hoorde bij de volgende trein. Op mijn perron stond nog steeds dat hij vertraging had..... was moest ik.... naar een ander perron? Dan komt die eerdere trein misschien toch nog en mis ik hem..... ik bleef maar staan. Vlak voor die andere trein zou vertrekken verdween mijn trein van het bord.... ik vroeg aan een NS-er hoe het zat.... ik moest toch naar een ander perron (met volle bepakking).... rennen! Zij vroeg via de portofoon of de trein nog even op mij wilde wachten en ik redde het..... ik vloog de trein in die ondertussen natuurlijk vol was.... maar ik was binnen! 
Hij vertrok niet..... nog niet.... ik denk dat het nog wel een uur duurde..... en wij vroegen ons met z'n allen af of we nog wel aan zouden komen. Richting Arnhem was het minder heftig, zoals zo vaak met storm, dus hoe eerder hij vertrok hoe beter vonden wij. 
We vroegen ons af of wij niet ergens onderweg voor een boom zouden komen te staan of zoiets..... maar ik had cadeautjes bij mij, dus we zouden er dan gewoon een Sinterklaasfeestje van maken in de trein. 
Het was best gezellig, er werd flink gelachen.... en..... ik kwam in Arnhem aan! 




En dan die storm toen Edwin net verkering had in Arnhem en vaker daar was dan hier (ik denk 18 januari 2007). Hij ging toen naar school in Haarlem...... stapte daar om half één in de trein en in Amsterdam waren er al treinen uitgevallen..... het ging flink tekeer. De bussen naar Monnickendam reden nog, maar Edwin wilde naar Arnhem...... en strandde in Utrecht. Ik zei hem zo snel mogelijk een hotel te zoeken, ik betaal wel..... anders kon het een veldbed in de jaarbeurs worden en dan lijkt mij een eigen kamer toch prettiger, daar heb ik wel wat voor over! Nee, hij ging op zoek naar een manier om toch in Arnhem te komen..... hij rende van perron naar perron omdat af en toe een mededeling kwam over een trein die toch zou vertrekken..... om vervolgens te horen dat het niet doorging omdat er een boom op het spoor gewaaid was...... en toen was er een taxichauffeur die wel wilde..... met nog een paar anderen zou hij de kosten delen..... ook dat ging niet door, de chauffeur zag het toch niet zitten. Uiteindelijk ging hij met een bus naar Leidsche Rijn waar zijn schoonvader werkte...... dat bleek naast het bedrijf te zijn waar Edwin zelf voor zijn stage wel eens geweest was (hij werkte meestal op een andere locatie, maar moest daar ook wel eens zijn), bekend terrein dus. Zijn schoonvader zou met een busje naar Arnhem gebracht worden als zijn dienst erop zat.... samen met wat collega's en Edwin mocht mee. Hij mocht daar in de kantine wachten (dat was een uitzondering, normaal kwam daar alleen personeel), daar heeft hij uren gewacht..... en kwam rond half één aan bij zijn schoonouders..... daar kwam zijn vriendin hem samen met haar ex halen en om een uur of 1 was hij thuis. Zijn telefoon was ondertussen helemaal leeg door het vele bellen. 

Stormen top 10


5 zware zomerstormen

Zware stormen sinds 1910

Ik hou wel van wind..... lekker even uitwaaien. Storm (vanaf windkracht 9) is wat minder geslaagd..... ik krijg liever geen dakpannen of bomen op mijn hoofd... en een orkaan (windkracht 12) is veel te veel van het goede. Ik vind het indrukwekkend om te zien, net als onweer en wolken.  Ik heb ook de neiging om steeds naar buiten te kijken.... storm maakt mij rustig.... ik verbaas mij over de kracht, zie het riet buigen en weer terugveren, vogels die achteruitvliegen...... maar als het te heftig wordt maak ik mij ook zorgen over evt. schade. 
Als ik uit het raam kijk zie ik geen schade.... er is wat omgevallen in mijn tuin, maar dat is alles. 
Ik lees wel meldingen in de omgeving over stormschade, maar weet niet hoe erg dat is. De brandweer kwam voorbij en ging richting Broek (in Waterland) .... geen idee of dat voor stormschade was. Wel met sirene, dus niet voor een omgewaaide tuinstoel. 






2 opmerkingen:

  1. Je bent goed op de hoogte, een echte stormvrouw.
    Ik houd het niet bij maar houd wel van storm, ben dan graag buiten tenzij er gevaar dreigt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, ik loop ook in de wind, maar inderdaad moet het veilig blijven.
    Ook kijk ik dan wel uit waar ik loop.
    Eigenlijk heb ik mij altijd wel geïnteresseerd voor weersverschijnselen..... ik vind het heerlijk dat ik op een plek woon waar ik dat ook goed kan zien. En internet vult de informatie aan die ik zelf niet of niet uit mijn hoofd weet! 😂🤣

    BeantwoordenVerwijderen