Water

 

 Lang geleden.....om precies te zijn 56 jaar geleden was ik op vakantie in de Ardennen, in het plaatsje Barvaux. We gingen er met de trein naartoe.....eerst naar Maastricht, daar overstappen op de trein naar Luik en dan naar Barvaux.
Er ging het één en ander mis, maar het was een heerlijke vakantie. 
Ik herinner mij het gezellige winkeltje van een echtpaar op leeftijd waar we spullen kochten voor onze huurcaravan, want daar zat niet veel in (kon de campingbaas ook niks aan doen, zijn voorganger had hem belazerd..... meer plaatsen verhuurd dan er waren, de dingen mooier voorgesteld toen ze waren..... dus toen het seizoen begon zat de nieuwe eigenaar in de problemen en creëerde nog extra plekken door tenten te plaatsen e.d.).
Mijn vader sprak redelijk Frans en maakte duidelijk wat we nodig hadden...... het hoefde niet mooi te zijn, of bij elkaar te passen, als het maar bruikbaar was. De man glunderde...... hij kan van zijn ouwe troep af...... hij had de grootste lol, hij kwam met een kop zonder schotel van formaat pispot.... terwijl hij vrolijk riep "Pour papa". Nog altijd als ik erg grote glazen, mokken of koppen zie hoor ik in gedachten die man nog 'pour papa' roepen. We kregen het voor weinig geld mee..... en bijna alles lieten we achter in de caravan, voor de volgende gast. 
Mijn moeder sprak geen woord Frans, maar wilde graag zelf haar boodschappen halen.... mijn vader zei dan wat zij moest zeggen en als ze lang moest wachten kwam ze af en toe naar buiten: "Cor, wat moest ik ook alweer zeggen?" 
Elke dag 2 gesneden broden, dat wist ze ondertussen ondertussen wel, maar welk woord nou  wat betekende.... daar had ze geen idee van. 
Op een dag stond ik met haar bij de bakker en ze zei netjes "Deux pains coupé s'il vous plait"....... ineens zag zij krentenbrood, dat was ook wel eens lekker.... ze wees het aan.... maar hoe moest ze nu zeggen dat dat ook gesneden moest zijn? Heel simpel, ze maakte met haar hand een snijbeweging, maar toen ze erbij zei: "Ach juffrouw, doet u effe zo"  lag ik helemaal in een deuk. 
Het kwam helemaal goed, de juffrouw begreep het! Maar ik heb mijn moeder er vaak mee geplaagd.
We bezochten daar ook een grot en liepen naar de top van de kale berg.
Ik was alleen een keer op de Veluwe geweest met vakantie, dus dit was de vakantie van mijn leven! 
De Ardenner ham vond ik heerlijk op het verse vloerbrood, echt smullen. 
En het water..... dat was geweldig..... wat een lekker water hadden we daar. Mijn broers haalden dat dagelijks een eind verderop vers uit de bron..... een pijp in de berg gestoken en daar stroomde het heerlijkste drinkwater uit dat ik ooit geproefd had. Wat er lekker aan was valt niet goed uit te leggen, maar het leek wel dikker.... niet zo schraal als kraanwater. Als het bronwater wat in flesjes verkocht wordt zo smaakte dan kocht ik het veel vaker. Nu vind ik het net als kraanwater, het voegt voor mij niks toe, dus ik koop het zelden, maar als het dat water was dan zou ik het wel kopen! 

Barvaux...... ik denk dat ik er niet veel meer zou herkennen na zoveel jaar...... waarschijnlijk de kale berg nog en het riviertje de Ourthe...... en misschien zou ik de grot nog kunnen vinden,

  maar het winkeltje zal er niet meer zijn.... en het echtpaar zeker niet.... die zouden nu 120 zijn of zoiets. 
Ik kan ook niet alles meer goed voor mij halen..... wel de camping en natuurlijk de berg en de grot, het pad naar de camping 

..... maar het plaatsje zelf... dat weet ik niet meer. Als het nog hetzelfde zou zijn zou ik vast wel dingen herkennen, maar ik denk dat het na zoveel jaar echt onherkenbaar is geworden. 

Ik vraag mij af of die bron er nog is....... ik zou best weer een glaasje van dat water willen! Als ik in de buurt zou zijn ging ik zeker even kijken! 

Even gezocht op internet.... 

Barvaux is een dorpje in het midden van de Belgische Ardennen en hoort bij de gemeente Durbuy.
Gezien de 400 inwoners wordt Durbuy ook wel eens het kleinste stadje ter wereld genoemd. 
Het is eveneens één van de mooiste plekjes in het land met een stadscentrum dat een Ardense gezelligheid uitstraalt.
Barvaux (Waals Barvea), ook wel Barvaux-sur-Ourthe, is een dorp in de Belgische provincie Luxemburg en een deelgemeente van Durbuy
Barvaux-sus-Ourthe is een grotere plaats in het hart van de Belgische Ardennen en ligt aan de rivier de Ourthe op enkele kilometers van Durbuy. Het is de grootste plaats in de gemeente Durbuy. Het gemeentehuis van deze gemeente is teven in Barvaux te vinden. 
Dit gemeentehuis ligt in een groot openbaar park dat zich uitstrekt langs de Ourthe. Tegenover het gemeentehuis staat het VVV-kantoor van Barvaux. Het stadje staat niet echt bekend als een populaire tourisctische trekpleister, toch zijn er in en om het stadje tal van overnachtingsmogelijkheden te vinden. 
Barvaux is wel populair bij toeristen die even een boodschap moeten doen, er zijn namelijk in en om Barvaux meerdere grote en kleine supermarkten te vinden, evenals friettenten en restaurants. Opvallend is dat het altijd druk met auto's is in het centrum van Barvaux.
Het labyrint van Barvaux, ook wel het labyrint van Durbuy genoemd is een imment groot doolhof net buiten Barvaux. Het doolhof strekt zich uit over ongeveer 11 hectare. Ieder jaar wordt er een nieuw labyrint uitgezet rondom een thema. Deze thema's worden helemaal doorgevoerd waardoor het labyrint van Barvaux een totaalbeleving is. Het is normaal gesproken geopend van juni t/m eind september, dit kan echter verschillen per jaar. Animatie is alleen aanwezig tijdens de schoolvakanties en in de weekeinden!

Ik denk dat het labyrint er toen nog niet was, ik had er nog nooit van gehoord en ik denk dat we dat wel bekeken zouden hebben als dat er toen was. 

Er is nog altijd een camping in Barvaux, bij de Ourthe ook. Of dat dezelfde camping is weet ik niet, ik meen mij te herinneren dat hij later eens overstroomd is. Het zal de Ourte dan wel geweest zijn die buiten zijn oevers trad...... toen wij er waren stond het water laag naar mijn idee, maar ik weet niet of dat een gebruikelijke waterstand was daar. 

Op de foto sta ik op een stuk grond dat boven het water hing, het water was een stuk lager.  

De camping zou vanwege die overstroming ook verplaatst kunnen zijn. Het pad er naartoe zal zeker verbeterd zijn, dat was toen een smal pad met losse stenen wat niet fijn liep. De 500 meter naar de camping (wat op het bord stond) leken lange meters, dat klopte, want er was een 1 van het bord gevallen, het was 1500 meter. 

Ik zou er best weer eens willen rondlopen, kijken of ik dingen nog herken, het water proeven als de bron nog te vinden is, het water van de Ourthe zien stromen, kijken of ik die grot nag kan vinden.
Proberen mij in het Frans verstaanbaar te maken. Ik spreek niet goed Frans, vooral de grammatica ben ik helemaal kwijt, maar ik ken wel veel woorden en daar kom je al ver mee.... in combinatie met gebaren, desnoods teken ik het! Dan mogen ze mij uitlachen zoals ik mijn moeder uitlachte!
Maar ik kan goed tellen in het Frans.... echt, daar heb ik geen moeite mee en dat kan ook handig zijn! 
Als ik er naartoe zou gaan dan zou ik mijn Frans wel wat proberen op te frissen.
Vaak valt het tegen als je teruggaat naar een plek van lang geleden, ik weet het, maar toch.... als ik in de buurt was zou ik zeker even gaan kijken!