De morgenstond had geen goud in de mond

 Ochtenden en ik zijn geen vrienden..... dat is altijd al zo geweest. Vooral vroege ochtenden sla ik liever over. Als ik ziek ben zijn de ochtenden nog beroerder, van alles heb ik 's morgens het meeste last. 
Ik ben ook niet helder..... ik heb tijd nodig om wakker te worden en alles kost meer moeite als ik nog maar net wakker ben. 
's Avonds gaat alles beter, hoewel ik merk dat ik meer steeds wakkerder word zoals vroeger.... voorheen kon ik 's avonds onbeperkt doorgaan (waar ik dan 's morgens vaak wel spijt van had), maar nu word ik 's avond wel slaperig.... wat niet wil zeggen dat ik in slaap val als ik naar bed ga, want zodra ik in beweging kom (naar boven ga, tanden poets etc.) ben ik weer wakker. Maar ga ik dan tv kijken dan slaap ik vaak wel snel. 
Zaterdagochtend.........  ik werd niet vroeg wakker...... ik voelde mij duf en een beetje ziek (maar dat is normaal als ik niet 100% fit ben, dan voel ik mij ziek 's morgens..... en duf ben ik elke ochtend).
Eerst maar koffie..... met voor de helft warme melk (dan is de caffeïnestoot wat minder, ik reageer daar vaak te heftig op, maar verdund komt het langzamer binnen) ...... lekker...... mijn mok was half leeg en ik wilde hem op tafel zetten..... ik weet niet wat er gebeurde, ik dacht dat ik hem misschien naast de tafel zette.... maar hoe dan ook, de mok lag op de grond in een plas koffie met melk. Ik bleef er even heel verbaasd naar kijken..... ik begreep niet goed wat er gebeurd was en het kwam nog even niet in mij op om het op te ruimen.... trage start!
Nog een geluk...... er lag een vuilniszak.... ik was de vorige dag met iets bezig geweest waarbij ik een vuilniszak had gepakt om meteen alles weg te gooien wat weg moest.... en die zak lag er nog! Bijna alle koffie lag op die zak.... een beetje op de plavuizen (ook geen probleem)..... een heel klein beetje op tafel, daar dobberden een paar oorbellen in.... maar alles bij elkaar was het goed terecht gekomen, niet over mijn smartphone of afstandsbedieningen of andere apparatuur.
Snel keukenpapier gepakt om het verder op te ruimen...... ik pakte de mok..... stuk.... het oor lag eraf. Zou dat misschien de oorzaak zijn? Zou gewoon het oor afgebroken zijn en was het dus niet mijn eigen schuld? Geen idee.... ik weet alleen dat hij ineens op de vloer lag!
Het oor heb ik nog niet teruggevonden.....  misschien onder de bank gegleden, ik had nog even geen zin om onder de bank te kijken. Misschien had ik hem nog in mijn hand toen ik de keukenrol ging halen.... ik weet het gewoon niet. Misschien automatisch weggegooid, kan ook nog. 
Het was een leuke beker, met smileys.... ik heb er nog zo eentje. Ik heb veel bekers, dus het is geen ramp.... al is het raar dat oude lelijke bekers nooit stuk lijken te gaan. Dat ruimt weer, al was het niet de bedoeling.... en het was prettiger geweest als er niks in zat..... maar het kon erger. 
Dit was wel veel sensatie op de 'vroege' ochtend.... echt, ik was net wakker. Zoveel actie leverde mij een paar flinke hoestbuien op. 
Nou.... hopelijk gaat de rest van de dag beter!