Geschiedenis..... van Monnickendam en Oma Jans Martis-Tentij.

 Nu het mij niet lukt om echt actief te zijn ben ik begonnen met de ansichtkaarten van mijn vader...... ik heb al 8 albums in 2 ordners! Nou waren het niet de dikste albums, maar toch..... die ordners nemen veel minder ruimte in. En er staat nog heel veel op mij te wachten. Ik hoop dat ik het nog niet af krijg, want dat zou betekenen dat ik nog lang ziek ben! Maar wat klaar is is klaar! En zo ben ik toch nuttig bezig en maak ik zelfs wat ruimte.
Nog niet alles is perfect op volgorde....  chronologisch is het lastigst. Soms kan ik aan de spelling of de postzegel wel een beetje nagaan uit welke tijd die foto is, maar sommige kaarten zijn opnieuw uitgegeven en dan kloppen dat soort dingen niet altijd meer. Ik gok nu wat en hou voor een groot deel de volgorde aan zoals ik ze tegenkom, tenzij overduidelijk is dat het niet klopt. Soms zit er een foto van een heel andere straat ineens tussen.... die haal ik er wel tussenuit. 
Sommige dingen passen zowel bij het één als bij het ander..... soms zijn er meer straten te zien, waar doe je dat dan bij? Torens zijn vanaf veel plaatsen te zien..... maar ik doe dat toch zoveel mogelijk bij de straat waarin de foto genomen is en niet bij die kerk of toren. 
Veel foto's van de Grote Kerk, ook veel van de zaagmolen...... en misschien kom ik nog wel meer tegen. 

Ik zag ook foto's die volgens mij uit een familie-album komen...... dat komt een andere keer wel.
Er is nu ook een hoofdstuk 'personen'.... gelukkig staat er vaak achterop wie het zijn, want het zijn oude foto's, Soms ook een krantenartikel met foto.

De teksten moet ik nog overnemen en zichtbaar erbij plaatsen, maar dat komt ook later wel, eerst alles reorganiseren, daarna de aanvullingen..... nieuwe foto's maken, teksten etc. Soms zal ik hulp nodig hebben van een ouder iemand..... die hebben dingen meegemaakt waar ik niet van weet. 
Sommige verhalen heb ik vaak gehoord, maar niet goed opgeslagen..... zoals verhalen van mijn moeder die altijd vertelde over het huis waar ze geboren is..... het huis dat tegen de Noordeinderpoort aanstond. 
Eigenlijk besef ik nu pas dat ik nooit goed gekeken heb wat ze aanwees op de foto's, want ik zie aan weerzijden van de poort een huis.... maar welke was het? Ik weet wel dat ze een voorhuis hadden ('piep zei de muis in het voorhuis' dacht ik altijd als ze erover vertelde. Ik heb veel van haar verhalen onthouden, maar hierbij heb ik toch niet goed opgelet..... jammer. 

Ik heb ook een hoofdstuk "watersnood"....de stormvloed in de nacht van 13 op 14 januari 1916.
Ik kan ze allemaal bij hun eigen straat plaatsen, maar ze zaten grotendeels bij elkaar en dat heb ik zo gelaten, zo is het ook veel duidelijker hoe hoog het water stond.
 Ik herinnerde mij wel dat ik al eerder een foto van die watersnood tegen was gekomen, maar die zoek ik wel een keer op, dan kan hij er ook bij. 
Een enkele foto zat vastgeplakt..... dat deed mijn vader nooit.... maar misschien later wel, toen hij het niet goed meer wist ..... of mijn moeder die het later op orde probeerde te krijgen en ook de weg een beetje kwijtraakte. Gelukkig heb ik ze onbeschadigd eruit gekregen. In één album zat een deel op z'n kop, blijkbaar is iemand vanaf de achterkant ook gaan plakken. 
Maar doordat het nu losbladig wordt gaat het best snel..... al zit niet alles perfect op z'n plaats. 
Ook wat fotootjes tegengekomen waarvan mij niet helemaal duidelijk is waar het is...... die heb ik bij elkaar in een hoes gedaan, dat vraag ik wel eens aan iemand.... en er zal vast nog wel iets bij komen.
 
Eén album wat ik overgezet heb naar de ordner viel van pure ellende uit elkaar.... veel losse bladen, maar wel een bijzonder album, duidelijk heel oud.

En ik ontdekte dat het van mijn oma (mijn vaders moeder) geweest is.....er was in geschreven:
 
J. Tentij oud 11 jaar.

Het bleek een cadeautje te zijn van haar oudste zus en zwager: 
20 juni 1903
Aan Jansje Tentij
Van Jan en Coba.

Achterin schreef oma nog:
Jansje Tentij, oud 11 jaar, geboren te Amsterdam
Jaar 1894 den 24en Mei

Die verjaardag..... dat is altijd een raadsel gebleven. We hebben het altijd op 24 mei gevierd...... pas na haar dood bleek dat bij de burgerlijke stand het 25 mei was. Foutje? Te laat aangifte van de geboorte gedaan? 
Toevallig was mijn nichtje op 25 mei jarig.... Christina.
Oma is geboren in Amsterdam als jongste van een groot gezin. Haar moeder was toen ziek heb ik altijd begrepen en daarom ging zij als baby naar tante Jans (zus van haar moeder) in Monnickendam..... daar groeide zij op en was daar helemaal gewend.... bij haar moeder kwam zij wel, maar zo'n groot gezin was voor haar wat veel van het goede, dat was zij niet gewend. 

Tante Coba heb ik nog gekend..... geweldig mens..... stokoud geworden en duidelijk aanwezig, maar op een prettige manier. Tot op hoge leeftijd reisde ze nog heel Amsterdam door met de tram (ik dacht dat ze dan ging zingen in een koor)..... en ze vond dat overig verkeer maar op haar moest wachten. Dat ging een keer mis en ze brak haar heup.... ik meen zelfs dat ze twee keer haar heup brak, maar dat weet ik niet zeker. 
Zij kwam een keer haar jongste zus (mijn oma) bezoeken die bij ons woonde. Oma had boven een kamer en mijn moeder dacht dat tante Coba niet zo best meer zou lopen na die gebroken heup..... op die leeftijd is dat vaak een probleem. Dus tante Coba kwam en mijn moeder vroeg haar: "Is het handiger als ik haar naar beneden haal, dan hoeft u die trap niet op". Tante Coba gooide haar been een paar keer omhoog en rende de trap op terwijl ze riep: "Mijn benen zijn nog goed hoor". Geweldig, mijn moeder en ik keken haar verbaasd na voor we in de lach schoten. 
Haar zuster Lotte was een heel ander type.... het type dame. Ze had iets chiques over zich..... ik denk dat zij er nog chique uitzag in een juten zak.... sommige mensen hebben dat. Ook zij was heel aardig. 
Verder heb ik nog 2 broers van mijn oma gekend Gerard en Henk, met hun vrouwen Annie en Greet. 
Daar herinner ik mij nog van dat ik tante Annie erg aardig vond, maar tante Greet lag mij niet.... die was te aanwezig......  voor een verlegen kind als ik was was zij te uitbundig en als zij iets zag dat zij schattig vond aan mij dan riep zij dat ook en moest iedereen dat weten..... ik herinner mij dat ik eens met mijn voet mee-tikte op de maat van de muziek en zij vond dat zo geweldig dat iedereen dat moest horen van haar en komen kijken. Nee, ze was misschien een prima mens, maar ik bleef liever uit haar buurt. 
Toen ik haar voor het eerst zag kroop zij bij mijn opa en oma voor de deur uit een piepklein autootje, zo eentje waarbij de deur aan de voorkant zat, met het stuur er aan vast. In mijn herinnering was zij groot en stevig en had zij toen ook nog een grote hoed op...... voor mij was het toen onbegrijpelijk dat zij in die auto paste. Maar ik was nog heel jong, dus ik bekeek dat met kinderogen hahaha, misschien viel dat allemaal wel mee, maar die auto was wel heel klein! 

Ik heb nog een familiefoto van oma en haar familie. Ik heb nog meer oude foto's uit die tijd, toch maar eens een stukje over schrijven.