Zoeken in deze blog

woensdag 1 juni 2022

Alweer wat gevonden..... maar nu schiet het echt op!

 Lang geleden had Edwin een jaar lang een stage bij "Telkens weer het dorp"...... een heerlijke voorstelling met liedjes waarvan de teksten door Friso Wiegersma geschreven waren. Tussendoor werd het één en ander over hem verteld. 
Zelf heb ik de voorstelling 5x gezien, want Edwin kon meestal eenvoudig aan vrijkaarten komen en zo ben ik in verschillende theaters geweest, vaak met familie en/of kennissen waar ik ook kaartjes voor had. Ik herinner mij die keer in het (oude) Nieuwe de la Mar.... ze begonnen te laat..... omdat Albert Verlinde net in Boulevard had verteld dat hij geweest was en het geweldig vond..... het liep ineens storm bij de kassa! En die keer dat ik in Utrecht in het Beatrixtheater was en naast mij iemand zat die zich verbaasde.... hij was zelf muzikant en hoorde duidelijk een zwaar instrument, maar hij zag het niet..... ik wist het antwoord... het was de EWI (elecric wind instrument), het ziet eruit als een soort fluit, maar er kunnen diverse instrumenten op gespeeld worden.... de klank van die instrumenten. Soms is een bepaald instrument maar heel even nodig en dan weer een ander instrument..... daar kan je niet allemaal verschillende muzikanten voor laten komen, dat is teveel en zo is het mooi opgelost!
 Geweldig ding en die man had er nog nooit van gehoord (niet zo gek, ik wist het ook pas sinds Edwin daar werkte, de meeste mensen die ik ken kenden het niet)... hij schreef het meteen op om het niet te vergeten. 
Hij had daar een geweldige tijd,hij kwam elke nacht stralend thuis ... vol met verhalen.  Het was een kleine groep, waardoor ze elkaar ook allemaal kenden. Bij een grote musical heb je meer groepjes, maar hier kenden de mensen van de techniek, de cast en de muzikanten elkaar allemaal en ook Friso Wiegersma kwam wel eens langs met zijn partner. Edwin kreeg daar nog een leuk boek van waar hij wat ingeschreven had en natuurlijk zijn handtekening. 

Er kwam ook een cd van...... en Edwin kreeg een cd met alle handtekeningen. Behalve dat het een heel leuke cd was was het natuurlijk ook een leuke herinnering. 
Maar...... de cd verdween spoorloos! Nou had Edwin toen al veel cd's, hij was regelmatig dj op feestjes, dus hij moest wel van alles wat hebben, maar dat had ik al eens nagekeken. Een krat op zolder met cd's had ik al eens nagekeken.... niks. 
Bij het opruimen van de zolder kwam ik dat krat weer tegen en deed het over in doosjes... Edwin nam het mee naar Arnhem. Nog steeds die ene cd niet gevonden. 
Ik ging verder op zolder en ontdekte ineens cd's.....op de grond..... er was een krat omgevallen waar die cd's blijkbaak inzaten. 
Ik nam ze mee naar beneden..... zocht ze een beetje uit want er bleken ook lege doosjes bij te zitten (Edwin nam de cd's toen hij er erg veel kreeg mee in hoesjes, dat scheelde veel ruimte). De lege doosjes konden weg, de rest deed ik keurig in doosjes..... en ineens...... hoera..... daar was de "Telkens weer het dorp"-cd! Edwin is al zo'n 15 jaar de deur uit en hij was nog thuis toen we die cd al niet meer konden vinden!  En nee, ik ben niet veel in dat hoekje geweest al die jaren...... en zeker niet in de kratten en dozen.... er kwam alleen maar wat bij af en toe en achteraan staat een boekenkastje met albums en plakboeken van mijn vader waar ik wel eens moest zijn, maar verder...... was het een opslagplaats. 
En als dan achteraan wat omvalt dan zie ik dat niet eens. Hoe erger het werd, hoe moeilijker het werd om orde te scheppen in de chaos en de laatste jaren lukte het al helemaal niet omdat ik niet fit genoeg was. Dat was al toen ik een nieuwe badkamer kreeg 3 jaar geleden..... toen moest ik ook heel veel spullen tijdelijk opslaan en een deel ging ook naar die zolderkamer...... zet maar neer..... alles wat ik even kwijt moest ging daar naartoe..... ik kon niks meer vinden en had de fut niet om het te reorganiseren. Daar begon ik begin van het jaar weer mee.... maar rustig aan.... totdat ik bericht kreeg dat ik nieuwe ramen kreeg..... toen was het niet meer rustig aan uitzoeken, maar alles bij elkaar in bakken knikkeren. 
En nu begin ik eindelijk de andere kant van de rijstebrijberg te zien en kom ik dingen tegen die ik kwijt was..... eerder al een paar foto's en nu dit: 


 Vandaag ben ik weer lekker opgeschoten...... morgen of overmorgen wat stapelen in de hoek en ik denk dat dan het bed verplaatst kan worden, zodat het voorlopig klaar is. Nou ja, klaar...... ik kan altijd nog wat dingen uitzoeken en alvast verplaatsen en er zijn dingen die beter opgeruimd kunnen worden,  maar als ik op tijd hoor wanneer ze komen ga ik het nu redden (en ik ga echt geen afspraak maken zonder tijd te hebben om dingen te verschuiven, niet vandaag bellen en morgen komen!).
Dat voelt beter en dan gun ik mijzelf meer tijd om ook eens wat anders te doen. Vandaag meerdere keren een half uurtje op zolder geweest, het ging lekker... het was ook niet zo warm (dat werkt een stuk beter) en tussendoor beneden de cd's van Edwin een beetje uitgezocht. Voor vandaag vind ik het genoeg.....  ik hoef even niks meer.... ik moet niks, ik mag alleen nog maar.... even alleen doen waar ik zin in heb, al is het voor mij uit staren... het mag van mijzelf! RUST! 

Het opruimen was wel een wandeling door mijn herinneringen en tijdens het uitpakken zal dat weer zo zijn, want dan moet ik nog veel uitzoeken..... vooral de laatste bakken zijn 'knikker-alles-maar-bij-elkaar-bakken" Geen tijd om alles uit te zoeken en te sorteren, dat komt later wel in mijn eigen tempo en dan kan het ook gelijk op de goede plek opgeborgen worden, nu nog niet omdat alles opzij moet. En nog steeds heel blij met de schuur die ik mag lenen...... dat scheelt zoooooo veel! 


De avonden zijn weer prachtig.....het is weer genieten van de mooie kleuren als de zon ondergaat of al onder is.


Zondag 29 mei 2020 om ongeveer 22.30:





en maandagavond 30 mei rond 18.30:








Geen opmerkingen:

Een reactie posten