De tijd vliegt...... dinsdag...

En dan is het alweer dinsdag. Ik weet nog niet wanneer de werkzaamheden bij mij beginnen, maar heel lang kan het niet meer duren, volgens mij moeten er nog maar een paar huizen. Van mij mogen ze bellen voor een afspraak, dan weet ik waar ik aan toe ben!

Gisteren begonnen de schilders bij de buren...... toen ze de steiger aan het opbouwen waren ging ik even vragen of ik mijn auto weg moest halen.... hoefde niet, ze hadden er geen last van. Toen ik later ging kijken schoot ik in de lach.... nee, zij hadden er geen last van, maar ik wel! De kleine ruimte die er was tussen steiger en mijn auto hebben ze opgevuld met de kliko's van de buren....... zo kan ik met geen mogelijkheid met de fiets erlangs. Als ik die bakken opzij zet misschien wel, maar dan nog is het krap. Aan de andere kant kan ook niet, want ik zet mijn auto altijd dicht bij de schuur om in het midden (tussen mijn auto en die van de buren) een royaler looppad te hebben..... ik kan nog net de auto in- en uitstappen, maar meer niet..... daar kan geen fiets langs. 

Nou ja.... geen probleem, ik kan altijd mijn auto nog een stukje naar voren zetten of helemaal ergens anders parkeren. Daar hadden ze even niet over nagedacht. 
Ik denk dan aan jaren geleden toen we altijd steigers rondom het hele blok kregen. Ik deed de voordeur open en zag een stang vlak voor mijn deur op borsthoogte en eentje net boven mijn knie zo ongeveer...... daar zou ik dan tussendoor moeten klimmen. Mijn schuurdeur kon ook niet open, dus mijn fiets kon niet gepakt worden. Die steigers stonden er altijd lang, dus dit kon echt niet. Ik ben ze gaan zoeken en gevraagd of dat anders kon..... en dat bleek mogelijk te zijn. Ik ben best bereid mij aan te passen, maar er zijn grenzen....... dit was echt niet normaal. Nu staan de steigers er niet zo lang over het algemeen, dat is toch anders. En nu is het geen probleem, want als ik mijn auto verzet is er niks meer aan de hand. 

En toen ik net keek bleek de steiger al weg te zijn...... ik heb ze niet gehoord! Hij is een stukje opgeschoven. 
Het valt mij toch op dat zowel schilders als glaszetters niet veel herrie maken. Geen geschreeuw, geen gekletter van steigerdelen.... nou ja, er zal vast wel eens wat vallen, maar het valt erg mee! Zelfs geen radio! Ik herinner mij lang geleden...... volgens mij in 1990...... we zouden toen 6 weken in de steigers staan, maar het werden er 12 1/2 ...... op 5 december werden de steigers afgebroken.... een mooi Sinterklaascadeautje. Er waren toen veel meer werkzaamheden en ook nieuw glas. Ze zouden maandags bij mij beginnen toen Edwin de vrijdag ervoor door het ruit van de voordeur ging.... hij zat op zijn fiets en verloor zijn evenwicht..... wist zich nog half overeind te houden vanuit een onmogelijke houding..... maar zijn hals zat vlakbij een scherpe punt. Snel de voordeur open en hem overeind gezet zodat hij af kon stappen. De werklui opgezocht die op het punt stonden te vertrekken..... "het glas van de voordeur is stuk, maar maandag komen jullie bij ons blok......  hoe los ik dat tijdelijk op?" De mannen zochten een stuk glas op en plakten dat er zo lang voor. Dat was overigens de enige keer dat hier een ruit stuk was. 
Maar goed, die mannen waren wel luidruchtiger. Geen probleem.... ze waren ook gezellig, hoewel ik een hekel heb aan werklui in en om mijn huis...... het lag niet aan die mensen! 
De radio moest altijd aan..... heb ik geen moeite mee. 
Als laatste was het schilderwerk aan de beurt en toen de steigers al weg waren moesten ze beneden nog schilderen. 
Om 7 uur begonnen ze al..... nog donker buiten, dus een lamp erop.... radio aan..... en de stekker graag bij mij in het stopcontact. 
Ik zat slaperig op de bank.... geen ochtendmens....... maar even naar het nieuws kijken..... en ik viel in slaap. Ik hoorde iemand zachtjes binnenkomen en de stekker eruit halen.... ik hoorde het, maar was te ver weg om iets te zeggen en het was niks alarmerends, dus ik sliep gewoon verder..... lekker rustig zonder radio en zonder die felle lamp. Toen ik wakker werd was het al licht buiten en een schilder stond voor mijn raam...... hij riep naar zijn collega's verderop: "We kunnen weer hoor, ze is wakker!" Hahahah, toch lief dat ze rekening met mij hielden! Het waren echt aardige mensen, maar ik vind het vreselijk die werkzaamheden..... ik heb het gevoel dat mijn huis mijn huis niet meer is, dat het wordt overgenomen door anderen.... ik voel mij niet vrij meer in mijn eigen huis. Aan alles komt een eind en dan ben ik blij dat ze geweest zijn, blij met wat ze gedaan hebben. Ze zijn deze keer gelukkig niet zo lang bezig..... het glas is gewoonlijk in 1 dag klaar en het schilderwerk duurt volgens mij wat langer, maar die hoeven niet binnen te zijn. Nou mag van mij het glas ook in 2 dagen..... een dag per kant.... dan kan ik tussendoor nog wat spullen verplaatsen.
Het eind komt in zicht! 

En ondertussen ben ik toch weer wat spullen kwijt.... het grote bouwpakket vond ik een liefhebber voor en ik had nog wat bouwpakketjes van treinhuisjes gevonden en ook daar heb ik iemand voor. Die woont niet om de hoek, dus het kan even duren voor hij ze heeft, maar ik bewaar ze voor hem. 
Nee, mijn huis is nog niet leeg! Wil iemand nog kinderlegpuzzels? Boeken? Kom maar uitzoeken! Gratis!