Opoe pad (niet haar echte naam) moeder van opoe
en mijn opoe van der Horst.
Ik had een opoe en een oma, oma was vrij modern, maar opoe had zomaar 100 jaar eerder ook geboren kunnen zijn, dan zou zij niet opvallen.
Verschil moet er zijn, maar dit verschil was erg groot.
Oma vond ik lief, maar voor opoe was ik altijd een beetje bang. Opoe was thuis ook duidelijk de baas!
Zij was altijd in donkere kleding, donkere jurk, donkere kousen. Haar haar in een knot en 's nachts een lange vlecht. Zij had nog maar 1 tand, ze begon niet aan een kunstgebit. Opa wilde eigenlijk wel een kunstgebit, maar mocht dat niet van opoe. Toen zondag mijn kroon eruit viel moest ik elke keer aan opoe denken als ik mijzelf in de spiegel zag.... ik had dan wel veel meer tanden, maar toch.... de overeenkomst was duidelijk zichtbaar.
Ik zie opoe nog zitten in haar eigen stoeltje, een stoeltje met rieten zitting, zoiets:
Ik meen mij te herinneren dat zij 3 leuningen had, dus geen hoekstoel.... ik weet het niet zeker, want ik kende meer mensen met soortgelijke stoelen en wie nou welke had weet ik niet zeker meer.
Leuke stoelen!
Zij dronk daar haar koffie, waarbij ze de koffie eerst op het schoteltje goot en daarna het opdronk vanaf haar schoteltje. Ik kende verder niemand die dat deed, ik vermoed dat dat was om het sneller te laten afkoelen.
Opa had altijd wat lekkers voor ons, hij had een trommeltje pepermunt, maar vaak stopte hij een reep in onze jaszak..... glunderend zei hij dan "Niks zeggen Toon", want opoe mocht dat niet weten, die vond een frambozenzuurtje meer dan genoeg. Koffie wilden we niet zo graag, want als opoe er koffiemelk inschonk dan hing er vaak een druppel aan de fles die zij aflikte en dat vonden wij niet zo smakelijk, dus: "Nee, dank u opoe".
Ik heb er wel eens een nachtje geslapen en dan was zij best lief, maar toch..... ik was niet gek op haar.
Ik vond het als kind altijd leuk om bloemetjes te plukken, madeliefjes (daar ben ik nog steeds gek op als ik ze in een grasveld zie) en boterbloemen. Een keer ging ik met mijn moeder naar opoe en onderweg plukte ik bloemetjes..... ik kwam bij opoe en toen zij mijn bloemetjes zag zocht zij er een vaasje bij, dat mocht ik meenemen. Een klein vaasje van groen glas...... ik was verbaasd, ik ben eigenlijk nog steeds verbaasd....... dit was niet gebruikelijk voor opoe. Het vaasje heb ik nooit weggedaan.
Met een verjaardag kreeg ik altijd een gulden en een puntzakje met wat zuurtjes. Een keer had zij opa de zuurtjes laten halen en die zag in de winkel een grote zak zuurtjes liggen en nam die mee. Dat heb ik dus jarenlang moeten horen..... want die zak was natuurlijk veel te groot, zij kocht altijd kleine zakjes, ik denk een half ons of zo. Echt wat voor opa, die hield niet van dat benauwde. Ik vraag mij nog steeds af of hij echt niet beter wist of dat hij de zakjes van opoe te klein vond en expres die grote zak meenam. In elk geval zat hij er bij te lachen. Het was een tevreden man, heerlijk!
Opa en opoe van der Horst.
Aan allemaal heb ik veel herinneringen.
Leuke stoelen!
Zij dronk daar haar koffie, waarbij ze de koffie eerst op het schoteltje goot en daarna het opdronk vanaf haar schoteltje. Ik kende verder niemand die dat deed, ik vermoed dat dat was om het sneller te laten afkoelen.
Opa had altijd wat lekkers voor ons, hij had een trommeltje pepermunt, maar vaak stopte hij een reep in onze jaszak..... glunderend zei hij dan "Niks zeggen Toon", want opoe mocht dat niet weten, die vond een frambozenzuurtje meer dan genoeg. Koffie wilden we niet zo graag, want als opoe er koffiemelk inschonk dan hing er vaak een druppel aan de fles die zij aflikte en dat vonden wij niet zo smakelijk, dus: "Nee, dank u opoe".
Ik heb er wel eens een nachtje geslapen en dan was zij best lief, maar toch..... ik was niet gek op haar.
Ik vond het als kind altijd leuk om bloemetjes te plukken, madeliefjes (daar ben ik nog steeds gek op als ik ze in een grasveld zie) en boterbloemen. Een keer ging ik met mijn moeder naar opoe en onderweg plukte ik bloemetjes..... ik kwam bij opoe en toen zij mijn bloemetjes zag zocht zij er een vaasje bij, dat mocht ik meenemen. Een klein vaasje van groen glas...... ik was verbaasd, ik ben eigenlijk nog steeds verbaasd....... dit was niet gebruikelijk voor opoe. Het vaasje heb ik nooit weggedaan.
Met een verjaardag kreeg ik altijd een gulden en een puntzakje met wat zuurtjes. Een keer had zij opa de zuurtjes laten halen en die zag in de winkel een grote zak zuurtjes liggen en nam die mee. Dat heb ik dus jarenlang moeten horen..... want die zak was natuurlijk veel te groot, zij kocht altijd kleine zakjes, ik denk een half ons of zo. Echt wat voor opa, die hield niet van dat benauwde. Ik vraag mij nog steeds af of hij echt niet beter wist of dat hij de zakjes van opoe te klein vond en expres die grote zak meenam. In elk geval zat hij er bij te lachen. Het was een tevreden man, heerlijk!
Opa en opoe van der Horst.
Zij is ook wel (meerdere keren) maandenlang bij ons in huis geweest, dan sliep zij op mijn kamertje. Haar huis was toen verkocht, opa leefde niet meer en het was beter dat zij daar niet alleen bleef, dus ging zij van de één naar de ander..... met 7 kinderen is er keuze, maar zij was toch wel erg vaak bij ons. Ik herinner mij een keer dat ik alleen thuis was met opoe.... opoe deed haar middagdutje. Er waren schilders in de straat en er belde er eentje aan, of boven de ramen open konden aan de voorkant. Oei...... daar lag opoe en eigenlijk durfde ik opoe niet wakker te maken. Voorzichtig riep ik opoe, niet te hard..... en zij reageerde gelukkig snel, blijkbaar haalde ik haar niet uit een diepe slaap. Ik legde het haar uit en het kwam goed, ze mopperde niet en ik was helemaal opgelucht.
Zij had ongetwijfeld haar goede kanten en heel af en toe zag ik die ook wel, maar zij was gewoon moeilijk en niet een opoe die leuke dingen met haar kleinkinderen deed. Nou was ik geloof ik het 25ste kleinkind of zoiets, dus het 'nieuwtje' was er wel af.
Mijn oma was heel anders, zij maakte poppenkleertjes voor mij. Ik mocht daar in december mijn schoen zetten en dan zaten er leuke cadeautjes in. En met oma en opa speelde ik "Ik zie i zie wat jij niet ziet!" Ik was daar veel vaker en oma kwam vrijwel elke dag bij ons langs. Maar daar was een opa die nogal moeilijk was. Ook iemand die zeker zijn goede kanten had, maar nogal opvliegend en iedereen had recht op zijn mening, want dat was de enige juiste.
Hij was wel duidelijk gek op zijn kleinkinderen, maar hij kon nog wel eens kwaad worden om onbenullige dingen.
Oma Martis met mijn vader eind 1920 of begin 1921.
Bij oma Martis op schoot
In de tuin bij opa en oma..... op de achtergrond de wc.
Op schoot bij opa Martis
Zij had ongetwijfeld haar goede kanten en heel af en toe zag ik die ook wel, maar zij was gewoon moeilijk en niet een opoe die leuke dingen met haar kleinkinderen deed. Nou was ik geloof ik het 25ste kleinkind of zoiets, dus het 'nieuwtje' was er wel af.
Mijn oma was heel anders, zij maakte poppenkleertjes voor mij. Ik mocht daar in december mijn schoen zetten en dan zaten er leuke cadeautjes in. En met oma en opa speelde ik "Ik zie i zie wat jij niet ziet!" Ik was daar veel vaker en oma kwam vrijwel elke dag bij ons langs. Maar daar was een opa die nogal moeilijk was. Ook iemand die zeker zijn goede kanten had, maar nogal opvliegend en iedereen had recht op zijn mening, want dat was de enige juiste.
Hij was wel duidelijk gek op zijn kleinkinderen, maar hij kon nog wel eens kwaad worden om onbenullige dingen.
Bij oma Martis op schoot
Als ik daar sliep dan mocht ik in de bedstee slapen, heerlijk...... het getik van de wekker klonk zo gezellig in de bedstee. En de klok aan de muur in de kamer hoorde ik steeds slaan.... ik vond dat gezellig. Minder leuk vond ik dat daar de wc buiten was.....een cementen hok waar altijd spinnen zaten. Een emmer regenwater ernaast om door te spoelen.
Oma had veel leukere kleren dan opoe, ik herinner mij een rok met een fris bloesje erboven met korte mouwen..... en ze droeg sieraden! Niet veel, maar ze had een opvallende broche die zij heel vaak droeg.... een Zeeuwse knoop, flink groot! Oma had kort haar met een permanentje (denk ik).
Opa en oma hadden maar 3 kleinkinderen..... mijn vader was enig kind.
Oma had veel leukere kleren dan opoe, ik herinner mij een rok met een fris bloesje erboven met korte mouwen..... en ze droeg sieraden! Niet veel, maar ze had een opvallende broche die zij heel vaak droeg.... een Zeeuwse knoop, flink groot! Oma had kort haar met een permanentje (denk ik).
Opa en oma hadden maar 3 kleinkinderen..... mijn vader was enig kind.
In de tuin bij opa en oma..... op de achtergrond de wc.
Op schoot bij opa Martis
Aan allemaal heb ik veel herinneringen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten