Je blijft je verbazen.

Toen ik klein was hadden nog maar weinig mensen telefoon, wij kregen pas later telefoon en  dat was toch een soort wereldwonder. Nooit had ik toen kunnen denken dat ik het mee zou maken dat een telefoon draadloos kon werken.... laat staan dat je hem gewoon in je tas kon stoppen en er bijvoorbeeld in de trein mee kon bellen en tekstberichten kon versturen. Maar ook dat maakte ik mee. Terwijl ik mijzelf toch wel heel vooruitstrevend vond met zo'n mobiel geval bleken er al exemplaren te zijn met een computer die je ook gewoon overal kon gebruiken, je kon er zelfs films op bekijken en de weg vinden. Dat ging mij nog even te ver, bovendien wilde ik geen abonnement want daar gebruikte ik hem te weinig voor. Prepaid, een tientje per jaar, daar kon geen abonnement tegenop! 
Ik kreeg een smartphone van iemand die ondertussen een nieuwe exemplaar had..... toch wel handig, ook al wilde ik nog geen abonnement, je kan je geld tenslotte maar één keer uitgeven. 
Hij ging stuk, ondertussen heb ik er al een paar versleten, die dingen gaan toch niet zo heel lang mee..... nou willen veel mensen toch steeds het nieuwste speeltje, dus ze hoeven ze ook niet zo te maken dat ze lang meegaan. Een smartphone van 5 jaar wordt al oud gevonden en hopeloos verouderd. Ik vind dat 10 jaar hat minimum moet zijn, maar ja..... ik zal wel hopeloos ouderwets zijn. 
Nog steeds heb ik geen abonnement en gebruik alleen de gratis wifi hier en daar. Daar valt prima mee te leven al val ik soms wel uit de toon. 

In de 67 jaar dat ik leef is de techniek in rap tempo veranderd. Ik weet er nog van dat wij onze eerste tv kregen, een bakbeest, tweedehands. Antenne op het dak, één zender. Toen er een tweede zender kwam moest er een andere tv komen, weer geen nieuwe. Die is ooit in brand gevlogen. 
Het REM-eiland kwam, nog een antenne op het dak. 
In mijn tienertijd  kocht ik een draagbare tv..... leuk voor op mijn paars/oranje kamertje...... je bleef bezig met de antennes op dat ding toch net iets anders te zetten, maar ik kon tv kijken op mijn eigen kamer. Nu kijk je het op tv's zonder beeldbuis, ze worden steeds platter en groter! Van mij hoeft het niet zo erg groot te zijn, ik vond een tv alleen mooi als hij aanstaat en niet als het scherm uit is..... dus zo'n groot donker ding vind ik helemaal niks. Als ze zo groot zijn is het ook minder eenvoudig om hem te verbergen als hij uit staat, een kleiner model kan in een kast.... deurtje dicht en pas open als hij aan gaat
 Antennes zijn niet meer nodig...... er zijn meer zenders dan ik kan bekijken, er is dag en nacht wel iets op tv (dat kan prettig zijn voor slechte slapers en zieken en bovendien.... zo laat kan je niet thuiskomen of je kan nog het journaal zien, desnoods met de 'terugkijkfunctie'). De videorecorder kwam..... meerdere soorten..... ik had betamax, een prima systeem, maar vhs won de strijd. Ondertussen alweer hopeloos ouderwets. De dvd-speler kwam en de dvd-recorder. 

De platenspeler....onze eerste was een tweedehands en we hadden wel 2 singles erbij die eindeloos gedraaid werden. Later had ik een oranje platenspeler met 2 kleine geluidsboxjes (Lenco) op mijn kamer. De bandrecorder bestond al een tijdje, maar dat was toch wel een luxe. De cassetterecorder kwam en later de cd-speler. En net toen ik aan de walkman gewend was kwam er al een discman.... het ging wel erg snel. 

De radio vond ik al gewoon, die hadden we toen ik geboren werd. In mijn geboortejaar werd de transistorradio uitgevonden, maar het duurde lang voordat er bij ons één in huis was. Mijn jongste broer had er één..... een lichtblauwe van Sharp.  Die ging mee naar de badkamer als hij lang in het lavet zat (ook al zo'n luxe..... ik groeide op in een huis zonder bad of douche, uit de kraan kwam alleen koud water, maar ik mocht regelmatig in de tobbe.... heerlijk, maar een huis met douche/lavet en warm water dat uit de kraan kwam was geweldig!). 
Ook op de radio kwamen steeds meer zenders, maar radio Veronica verdween! 

De computer..... mijn eerste ervaring met een spelcomputer was de Atari.... met Packman. Ed verkocht hem in de speelgoedwinkel (Bart Smit.... ook verdwenen) waar hij werkte, we mochten hem uitproberen! Geweldig, de blaren op mijn duim. 
De commodore 64 kwam, dat vond ik toch wel al een echte computer, Een cd-recorder erbij om toch ook nog wat geheugen te hebben. Daarna ben ik lang stil blijven staan..... ik kocht wel een tweedehands computer voor Edwin.... met MS-dos. Hij zegt altijd dat hij daar veel van geleerd heeft. Het ding ontplofte ineens en ik kocht de miskoop van de eeuw..... een Packard Bell die weigerde het internet op te gaan (nog met inbellen), soms lukte het enkele seconden en dan was het weer over. Een service van 0.0..... voor mij een reden om dat merk nooit meer te willen! Wat een drama, het kostte mij kaptalen aan inbelkosten zonder dat hij lang genoeg op internet zat om er iets aan te hebben! 
Toen kocht Edwin van zijn stagegeld een laptop...... dat vond ik leuk.... ik snapte er nog niet veel van, maar als hij aan stond kon ik dingen opzoeken op Google en het laatste nieuws lezen. Na een meevaller kocht ik er ook één (ik denk in 2005 of zoiets)...... ondertussen ben ik al vele laptops verder. 
Edwin leerde het mij en opende mijn eerste weblog met het idee dat ik dan een reden had om de laptop veel te gebruiken en al doende leert men..... anders zou hij alles steeds opnieuw moeten uitleggen omdat ik het alweer vergeten was. 

Nu zitten overal computers in, ook auto's zijn er mee uitgerust. En zijn horloges met computers, het kan niet klein genoeg zijn. Bijna alles is computergestuurd, heel veel kan op afstand bediend worden..... ik kom nog niet verder dan een tv op afstandsbediening en elektrische kaarsen , maar de gordijnen openen en sluiten, zonwering, lampen, deuren op en van slot.... het kan allemaal. 

De koelkast is minder veranderd...... maar ik weet er nog van dat wij geen koelkast hadden en toen wij verhuisden naar een nieuwbouwwijk konden we er één huren van de woningbouwvereniging. 
Dat was onze eerste, met een heel klein vriesvakje. Nu zijn er koel/vriescombinaties, is het mogelijk om ijsklontjes te tappen en zijn ze er echt in alle formaten, maar in vergelijking met andere apperatuur vind ik de verschillen klein!

Wij kregen een elektrisch fornuis..... 4 kookplaten en een oven.... geweldig! Dat was eens wat anders dan het tweepits gasstel. In die tijd kwam het aardgas..... het oude tweepits gasstel kon niet op aardgas. In mijn herinnering was er een overgangsfase met nog een ander gas, waar alle apparaten op konden volgens mij. 
Er waren vaker ontploffingen, knalgas! 
Mijn moeder wilde liever elektrisch. 
Nu is er inductie, je kan keramisch koken, halogeen.....er zijn airfryers en heel veel andere apparaten voor dingen die je vroeger gewoon in een pannetje op het vuur bereidde. 

Dingen veranderen van naam.... niet alleen merken (Raiders werd Twix bijvoorbeeld), maar ook de dingen zelf...... ik merk het vaak als ik online naar kleding zoek.......  vaak denk ik "dat noemden wij vroeger anders" of  "vroeger was dat wat anders". Een vest is ineens een cardigan, een topje is niet alleen meer wat wij vroeger een topje noemden maar veel meer shirtjes vallen nu onder die noemer, ik zie blazers in modellen waar ik de oude blazer niet in terug kan vinden en zo verbaas ik mij regelmatig.... en niet alleen met kleding. Sommige merken verdwenen helemaal.

Soms mis ik dingen van vroeger.... Ter Meulenpost bijvoorbeeld..... heerlijk vond ik het. 
. 
Ik herinner mij dat we voor het eerst een zelfbedieningswinkel hadden...... dat was toen bijzonder en nu heel gewoon. Ik herinner mij een kruidenier waar met een grijpstok dingen van de bovenste plank gehaald werden. Winkels waar je geen haast moest hebben, waar het heel normaal was om te blijven kletsen terwijl er nog klanten stonden te wachten. Zelf iets pakken deed je niet.... je wachtte netjes op je beurt. 

Ik weet nog van de eerste zakjes chips.....Smith's chips, alleen gezouten, maar het zout zat er los bij.... kon je zelf kiezen hoe zout je het wilde hebben. En toen kwam cornuco en later cornuts. 
Nu liggen de schappen vol met allerlei soorten en vele merken chips en aanverwanten. 

Er verdwenen veel was- en schoonmaakmiddelen: Luvil, Swift, Dobbelman, Spic & Span, Castello, 


Bij ons aan de overkant kwam een patatwagen.... dat was ook nieuw..... patat, heeeeerlijk! Hij verkocht ook knakworst van "De man van de knakworst". Ik denk dat hij er alleen op zaterdag stond, maar dat weet ik niet zeker.  

Sommige winkels veranderden helemaal en ik vond er niks meer aan..... goedkope winkels zijn vaak niet goedkoop meer, maar er komen weer andere goedkope winkels bij. 

Winkels verdwenen, er is geen De Gruyter meer met het snoepje van de week (die kwam bij ons aan huis), Simon de Wit, Vroom & Dreesman, Bart Smit, de Bata en nog veel meer..... sommige winkels zag ik komen en weer gaan. 

Is het echt gek dat ik het allemaal niet meer bij kan houden? Ik loop soms hopeloos achter, maar gelukkig valt op de computer alles op te zoeken zodat ik nog een klein beetje weet waar het over gaat. Niet dat ik alles meteen snap, maar in grote lijnen weet ik dan toch wel wat het is. En ik heb natuurlijk Edwin waar ik het aan kan vragen, maar meestal zoek ik eerst zelf. 
De tijd dat ik nog begreep hoe een apparaat in elkaar zat en het soms uit elkaar haalde om te repareren is voorbij, de meeste apparaten gaan mij nu ver boven mijn pet! Het gaat vaak verder dan een uit/aan-knop. Er zijn vaak zoveel mogelijkheden.... eerst een keus maken voor je verder kan!