Het wisselen der jaren

Er zijn jaarwisselingen die ik niet snel meer vergeet, waarbij ik soms ook nog precies weet waar ik was en met wie. Soms is het iets kleins en eigenlijk onbelangrijks wat ik onthouden heb....soms iets indrukwekkends
Veel herinneringen zijn van deze eeuw.

1999-2000....de eeuwwisseling! Er was allerlei narigheid voorspeld....de millenniumbug! Er gebeurde niks. Ik was er ook eigenlijk niet zo erg mee bezig, ik ging er vanuit dat het allemaal wel zou meevallen, maar toch zat het ergens diep verstopt in mijn achterhoofd.....er viel niet aan te ontkomen. De jaarwisseling was verder net als anders, ik heb er geen speciale herinneringen aan verder, maar het was meer de aanloop er naartoe.

2000-2001 ....de oudejaarsavond was gewoon gezellig, maar bij wat daarna volgde krijg ik nog steeds kippenvel als ik er aan denk. We zaten gezellig te kletsen nadat we even naar het vuurwerk hadden gekeken, Edwin was met een vriend naar buiten...... ze kwamen terug met de mededeling dat er zoveel ambulances over de weg reden en dat er in Volendam een erge brand was. Wij hadden daar wel een sirene gehoord, maar het viel niet heel erg op. Toen we naar huis liepen werd het steeds duidelijker...... de ambulances reden af en aan! Ik woon langs de provinciale weg...... alles kwam hierlangs....vrijwel de hele nacht ging het door, pas tegen de ochtend werd het minder. Het ging door merg en been! Ik probeerde op teletekst te ontdekken wat precies aan de hand was, ik had de scanner aan waarmee ik politie e.d. kon ontvangen.....  ik wilde alles weten, ik kon niet gaan liggen en slapen....dat heb ik altijd bij dat soort dingen, ik kan dan op tv wel 100 keer dezelfde beelden bekijken, een beetje dwangmatig, ik moet alles zien, alles weten.  Koude rillingen, kippenvel! Nee, dat zijn geen mooie herinneringen!

2001-2002.... de invoering van de euro.....Edwin en ik waren bij mijn vriendin en na 12 uur kwam er iemand het nieuwe geld laten zien....hij was meteen na 12 uur naar de pinautomaat gegaan. Met dat geld moesten we het voortaan doen..... al zo lang van tevoren kregen we allerlei informatie over de euro, wisten we hoe het eruit zag, wat het waard was....had ik het geld als magneetjes.....ding flof bips, een ezelsbruggetje om te "onthouden" welke landen er meededen..... het werkte niet echt!
Voordeel van de Euro is natuurlijk dat je het in veel landen kan gebruiken (voor mij nauwelijks van belang, ik kom zelden over de grens), nadeel was dat veel dingen echt wel duurder werden. Toen was dat heel duidelijk, nu is dat wat moeilijker te bepalen omdat de dingen sowieso duurder geworden zouden zijn, maar gevoelsmatig zijn nog steeds dingen te duur. Terug naar de gulden klinkt leuk, maar ik denk niet dat dat nog zin heeft......dat kost uiteindelijk ook weer veel geld..

2002-2003....ik weet niet zeker of het dat jaar was, maar ver zal ik er niet naast zitten, hooguit een jaar eerder. We waren weer bij vriendin, een kamer vol mensen, heel gezellig en Edwin had muziek mee om te draaien....."De Pizzahut, de Pizzahut, Kentucky fried chicken en de Pizzahut....MacDonalds....."  Een gek plaatje! Edwin liet zien welke bewegingen erbij hoorden.....ze keken hem aan alsof ze ernstig aan zijn verstandelijke vermogens twijfelden....dat gingen zij echt niet doen bij dat rare lied....maar toch....langzaam ging de één na de ander meedoen (op één na) en lagen we met z'n allen in een deuk, uiteindelijk werd het nummer die avond daar toch nog een succes.

Ik denk in 2009-2010....had ik een bijzondere jaarwisseling....met zo'n 300 alleenstaanden was ik een paar dagen in een kasteel in Limburg......het was geweldig. Ik wilde eens iets anders en dat is helemaal gelukt! Wat was het leuk en gezellig, wat was er een heerlijk buffet, wat had iedereen zijn best gedaan om iets feestelijks aan te trekken. De leeftijden waren zeer uiteenlopend en dat maakte het extra leuk. Het was geen datingtoestand, gewoon gezellig samen de jaarwisseling vieren.... nu eens niet met alleen stellen......waardoor ik altijd de laatste ben die een gelukkig nieuwjaar gewenst wordt. Logisch..... het zou gek zijn als iemand eerst mij een gelukkig jaar wenst en daarna pas zijn vrouw of vriendin of zoiets..... dat kan niet! Maar om 12 uur ben ik gewoonlijk mij even heel erg bewust dat ik alleen ben. Het duurt niet lang en een enkele keertje is er nog iemand die alleen is....dat is leuker. Dit jaar waren we met 300 alleenstaanden. Om 12 uur viel je in de armen van degene die het dichtst bij je stond en ging zo door tot je in elk geval iedereen had gehad die je die dagen goed had leren kennen, maar ook heel veel anderen. Iedereen was vrolijk, ik had wat leuke mensen leren kennen, heel leuk!
Jeroen herinner ik mij nog goed....een stuk jonger en soms zo gek als een deur, heerlijk. Een keer zag hij mij een riepheel hard met zijn armen wijd "Mammiiiiiiieeee" dat soort rare invallen had hij.
Ik sliep op een kamer met 2 anderen....met eentje had ik de reis met de trein gemaakt..... ook met haar kon ik het goed vinden, de ander kende ik wat minder, maar ook die was prima. Er werd van alles georganiseerd die dagen......ik deed niet overal aan mee, ik vond het prachtig om door die tuin daar te wandelen..... er lag ijs....de dikke laag herftsbladeren was berijpt...... prachtig! Heerlijk om daar 's morgens vroeg in mijn eentje rond te lopen en foto's te maken.
Niet iets om elk jaar te doen...niet alleen omdat mij dat te prijzig wordt, maar een tweede keer valt vaak tegen als de eerste keer zo'n succes was.
Ik deed het dat jaar om eens iets anders te doen, om vaste gewoontes te doorbreken!

Langer geleden:

Het jaar weet ik niet, maar het moet voor 1986 geweest zijn en ik denk zelfs voor 1984, want naar mijn idee was Edwin er nog niet...ik weet ook niet zeker of het al in dit huis was, maar ik denk het wel...in elk geval was ik al getrouwd, dus het was na 1978 en waarschijnlijk na 1981. Mijn vader en moeder waren bij ons en 's nachts bracht Ed ze even naar huis...... maar hij bleef lang weg! Er was vuurwerk door de brievenbus van mijn ouders gegooid.... gelukkig geen brand, maar de gang was zwartgeblakerd, de brievenbus was stuk, die moest later vervangen worden. Ed had geholpen de boel wat te fatsoeneren.....mijn moeder was niet zo best ter been, mijn vader had al jaren Parkinson, bewoog zich dus niet goed en werd steeds trager van begrip.... die mensen konden dat niet allemaal zelf doen. Vroeger was mijn vader erg handig, kon alles maken, wist overal een oplossing voor en wist veel. Gaf kinderen bijles in wiskunde, natuurkunde, scheikunde..... maar dat was allemaal verleden tijd..... hij kon niet veel meer en het werd steeds minder.

1984-1985 .....mijn schoonouders waren hier.....Edwin was bijna 8 weken oud..... en had een schone luier nodig...schoonpa riep dat ik op moest schieten, het was bijna 12 uur.....er werd afgeteld naar het nieuwe jaar terwijl ik boven met een vieze poepluier bezig was...... ik was nog net op tijd beneden.

Toen Edwin een jaar of 8 was kocht ik wat goedkope vuurpijlen..... hij moest toch ook weten hoe het was om vuurwerk af te steken, leren hoe het moest. Nou vind ik siervuurwerk prachtig, maar ben er geen held mee...... er gebeuren te vaak ongelukken mee. Het afsteken ging dus als volgt: Ik liep naar de vuurpijl die ik netjes in een fles gezet had, stak de lont aan en wist niet hoe snel ik naar binnen moest rennen! Voor mij heeft het zelf aansteken dus geen meerwaarde.....ik vind een vuurwerkshow ook prima. Knaluurwerk hoeft van mij niet, hoewel om 12 uur het er wel bij hoort.  Zo jammer dat er al veel eerder vuurwerk afgestoken wordt..... weken en soms maanden eerder al....op de dag zelf al heel veel.....ik vind het juist zo leuk als het om 12 uur 's nachts losbarst! Dat mis ik soms een beetje.....het verschil tussen voor 12 uur en na 12 uur is soms te klein.
Voorheen mocht het 's morgens al afgestoken worden, later werd dat na 18 uur....jammer dat het dan maar tot 2 uur mag......vaak ik het dan nog niet op...... laat ze die ene nacht maar hun gang gaan vind ik....hoe meer ze afsteken hoe minder ze bewaren, hoe minder volgend jaar maanden van tevoren al laten ontploffen. Van mij zou het van 0.00 tot 9.00 mogen zijn. Éen hele nacht.....1x per jaar en verder niet.

Ik heb oudejaarsavond sinds ik alleen ben niet vaak thuis gevierd....nadat Ed overleden was werd ik hier en daar uitgenodigd, als ik zelf iemand anders wilde uitnodigen werd er vaak gezegd: "Kom maar hier, dat is makkelijker, want wij zijn met meer mensen".
Goed bedoeld natuurlijk, maar na een tijdje nodigde ik niemand meer uit, want het was alsof ik mijzelf uitnodigde!

De jaren dat ik het alleen met Edwin vierde waren gezellig.....we vierden het zoals wij het leuk vonden....veel spelletjes, tv aan als er iets leuks was en natuurlijk bij de tv aftellen naar het nieuwe jaar. Kijken naar het vuurwerk en dan naar buiten....op straat iedereen een gelukkig nieuwjaar wensen, soms met omhelzing.....soms liepen we nog bij een bekende naar binnen, vaak bij de buren.... gewoon heerlijke jaarwisselingen!

Nog een paar dagen, dan is het weer zover.......