Zoeken in deze blog

woensdag 18 december 2019

Kerst met hindernissen.

foto Ali Dekker (bedankt Ali)


Vandaag (woensdag) werd er Kerst gevierd in Swaensborch (verzorgingshuis)..... er was een kerstdienst en daar werken dan altijd een stel muzikanten aan mee. Ook dit jaar....gisteravond hadden we nog even gerepeteerd en vandaag was het dan zover.....behalve leden van onze vereniging hadden we ook twee invallers... want doordeweeks overdag is niet voor iedereen handig en dan is het altijd handig als je nog een blikje muzikanten open kan trekken!!!! Heel blij met deze mensen!



Twee uur moesten we er zijn....het begon half drie.....maar uitpakken, klaarzetten en inspelen kost tijd....dus ongeveer 2 uur aanwezig.  Ik legde op mijn gemak thuis de muziek op volgorde en deed het netjes in een zwarte map.....zocht mijn kleding bij elkaar, kreeg telefoontjes tussendoor......maar ging toch op tijd even douchen en mijn kerstmuziekkleding aantrekken.....nou ja, ik begon op tijd. Tot twee keer toe ging de telefoon en tegen de tijd dat ik er was stopte het....mopperdemopper.

Ik had aan alles gedacht....een lampje voor als het donker was, een flesje water......

Nog even mijn fietstassen op mijn fiets doen....die waren eraf i.v.m. een eerdere reparatie. Wat een gepriegel....maar het lukte. Nou, ik kan rustig aan inpakken en die kant op......nog even keek ik op mijn telefoon.....OEPS.....daar was het al later.....mijn klok liep zeker 10 minuten achter....snel weg!

Ik fietste stevig door en halverwege wist ik het......bril vergeten! Terug dan maar. Nu werd het echt racen!
Te laat kwam ik aan,  iedereen had zijn spullen al uitgepakt en ze kwamen naar hun plaats.....de twee altsaxen konden nergens zitten....elke plek waar wij wilden zitten bleek iemand anders te moeten zitten....."nou dan daar"...."Nee, daar zit...."  zucht...... kwam ik daar voor aanracen? Broer zorgde voor 2 extra stoelen....... nu hadden wij aan weerskanten trompetten.....wonderlijk, maar geen probleem. Iedereen had lege tassen en koffers en jassen in een andere ruimte, maar ik kwam net binnen....pakte snel de boel uit, zette mijn sax in elkaar en liet mijn broer mijn jas en een tas tussen de plantenbakken zetten...viel niet op.....niemand had er last van. Mijn saxtas liet ik naast mij staan....we moesten al beginnen.....nou ja, valt ook niet zo op, het ding is zwart.

Pfffffff, ik had het warm van al dat racen.....en het is daar altijd al tropisch!

De dienst verliep verder normaal.....nou ja, in een verzorgingshuis is altijd wel wat.....er zitten veel mensen die het niet zo goed meer weten...... maar echt gekke dingen gebeurden er niet, behalve dan een telefoon die steeds ging.....ook op heel moeilijke momenten.
De dienst ging over engelen.....wie heeft er wel eens een engel gezien? Ik wilde mij al aanmelden, dat ik er elke dag één in de spiegel zag......maar besloot toch om dat maar niet hardop te zeggen 😂

We speelden wel lekker.....behalve de eerste noten van het eerste nummer....dat leek echt nergens naar....dus even opnieuw! Sorry, foutje.

De geestelijk verzorgster van het huis deed zoals gewoonlijke de dienst en het bejaardenkoor zingt ook elk jaar. De dirigente van dat koor (en van vele andere koren) kan erg goed zingen en zong een nummer met ons mee.....maar dan een variatie die er keurig inpaste. Dat gebeurde spontaan....altijd leuk.

De collecte kwam ook bij ons langs..... wij hebben zo weinig mogelijk bij ons als we spelen en echt geen geld, althans de meesten niet! Jaren geleden gebeurde dat eens toen we gingen spelen......je kan niet tijdens het spelen op zoek naar geld gaan....als je het al mee hebt...... toen kwam ze later terug en gaven we weer niks. Ja sorry, maar dat is niet handig.....we hebben allemaal een instrument in onze handen, meestal ook als we niet spelen, soms zelfs een heel groot instrument......dat werkt echt niet. Bovendien....betalen om gratis mee te mogen werken???? Nee, het hoeft natuurlijk niet veel te zijn, dus dat is het probleem niet, maar toch.....
Dit jaar hadden we iemand die het wel begreep, dus geen probleem.

Klaar....we speelden nog wat terwijl de mensen naar een andere zaal gingen....daar stonden ook de tassen etc. van de anderen en daar kregen we nog een drankje en een klein hapje.

Lekker naar buiten.....frisse lucht! Thuis even met buurvrouw kletsen......ik ben weer op temperatuur.....volgens mij was ik tegen het kookpunt! Zo vies warm daar altijd!
Als ik dat zeg krijg ik altijd als antwoord dat dat moet omdat die mensen stilzitten.....mijn reactie is dan steeds: "Met die hitte laten ze het ook wel uit hun hoofd om actief te worden!!!"

Meteen andere kleding aan......lekker.....weer even gewoon thuis aan de slag!

4 opmerkingen:

  1. Zwetend en wel maar het is weer gelukt. 😀
    We kenden verschillende ouderen die het thuis ook te warm stookten omdat ze 'te weinig bewogen, oud bloed hadden, te dun bloed hadden, oude knoken hadden' en meer van die dingen. Waardoor ze nog slomer werden.
    Ik dacht dat in een tehuis iets aan beweging gedaan zou worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mijn moeder stookte de kachel ook flink op.....wij dreigden altijd met haar verjaardag in januari in zwemkleding te komen.
    Hoe warmer je stookt, hoe slechter je tegen de kou kan, maar inderdaad ook hoe slomer je wordt. Er moet een tussenweg zijn. Het lijkt mij dat in elk geval de gezamenlijke ruimtes niet overdreven warm moeten zijn..... dan kan het in de kamers voor wie dat wil wat warmer.
    Als de andere ruimtes wat minder warm zijn is er ook een geleidelijke overgang naar buiten....nu is het verschil vaak erg groot. Geen idee wat ze doen aan beweging....veel mensen kunnen niet zo veel meer, maar er zijn ook mensen die nog best iets kunnen.
    Toch jammer dat er geen bejaardenhuizen meer bestaan, zijn allemaal verzorgingshuizen geworden of helemaal verdwenen. Dit huis is voor heel Waterland..... Briek in Waterland, Marken en Ilpendam hadden een eigen bejaardenhuis, maar die zijn allemaal weg, moet allemaal hier. Niet leuk voor mensen om op hun oude dag naar een andere plaats te moeten verhuizen.....vooral voor de Markers...... die mensen zijn vaak erg aan hun eiland gehecht, familie woont er. Zij zijn nog van voor de dijk, toen het nog een echt eiland was.... voor die mensen is het toch anders.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het was een achterlijk besluit.
    Het zal best een grote bezuiniging zijn geweest en daar draait alles om. Grrrr.

    BeantwoordenVerwijderen