Over Edwin en een beetje Sinterklaas

Ons gezinnetje was natuurlijk maar klein, maar Sinterklaas vierden we gewoonlijk met oma.
Oma vierde het Sinterklaasfeest met kinderen en kleinkinderen altijd wat eerder, om iedereen de gelegenheid te geven het met het eigen gezin gewoon op 5 december te vieren, dan was zij dus alleen op 5 december en wij maar met z'n tweeën, dus vierden wij het samen nog een keer..

Oma verwende hem altijd flink en ik kon het ook niet laten om veel (kleine) cadeaus voor hem te kopen. Nou vond ik het niet goed als bijna alle cadeaus voor hem zouden zijn, dus dingen als legpuzzels en bordspellen waren niet voor hem, maar voor de familie Dekker....en hij mocht het uitpakken. Ook pakte ik extra dingen in voor oma en zelfs voor mijzelf. Oma kreeg ook altijd cadeautjes, maar om de verhouding wat beter te maken pakte ik pakjes thee in en andere kleinigheden. Zelf kreeg ik ook dergelijke dingen, maar ook dingen die ik in de kast had staan, maar die voor Edwin niet herkenbaar waren. Zo waren we allemaal afwisselend aan de beurt met een cadeautje....Edwin....oma....Edwin....ik....Edwin....oma....Edwin..... ik... familie Dekker....
Ja, hij kreeg wel het meeste, maar zo viel het minder op. En ik bedankte Sinterklaas steeds uitbundig bij een vaasje dat al lang van mij was of een paar onderzetters 😂.
Edwin was overal blij mee, maar snoep hoefde ik niet te geven, want dat lustte hij niet (dacht hij.....en ik maakte hem niet wijzer). Dus ook in zijn schoen geen snoep, maar een potlood of een schrift, een button, een pen, een stuiterballetje of wat dan ook. Voor een schoencadeau vond ik dat genoeg.....hij mocht zijn schoen wel elke dag zetten.

O ja, een kleurboek hoefde ik hem ook niet te geven.....hij kon niet kleuren.....zijn fijne motoriek was slecht en hij kon echt niet binnen de lijntjes blijven en het zag er heel krasserig uit, hij vond het daarom niet leuk. Tekenen kostte ook moeite en later het schrijven ook.  Toch probeerde ik hem (als oefening) vaak te laten tekenen, maar hij zag altijd heel goed wat er mis aan was..... de onderkant van een huis was geen rechte lijn, maar liep rond: "Hm, dat is een hobbelpaardhuis" bij een ander huis zat er een raar uitstulpsel bij een muur....."Dat huis steekt een voetje uit". ....zo had hij overal zelf aanmerkingen op. Ik liet hem steeds in een schetsboek tekenen en schreef zijn opmerkingen erbij en de datum.
Ik zag toch wel wat vooruitgang en kon hem dat ook laten zien. Hij kreeg pas een beetje aardigheid in tekenen toen hij van mij een boek over cartoontekenen kreeg......daaruit leerde hij hoe hij gezichtsuitdrukkingen kon tekenen en het maakte ineens niet meer uit dat een gezicht niet rond was. Ook het boek "Zo teken je dieren" was een goede hulp......daar werd in rijm uitgelegd hoe je op een heel simpele manier dieren kon teken, echt heel leuk!!!

Als kleuter moest hij op school toch een schilderij maken voor mijn verjaardag.......o jee.....verf.....hij wilde natuurlijk geen verf op zijn kleding! Omdat het moest kliederde hij in het midden van het grote vel papier wat kleuren door elkaar, ronddraaiend.....en daaronder zat per ongeluk een haal. Nou ja, hij had zijn best gedaan. Ik vroeg voorzichtig wat het voorstelde.... daar moest hij even over nadenken...... hij bekeek het nog eens goed.....ineens zag hij het....."Een hinkelende slak!"  en echt, daar leek het op. Hij kreeg die dag veel complimenten voor zijn kunstwerk, want wie bedenkt er nou om een hinkelde slak te tekenen en dat het er dan ook nog op lijkt? De slimmerd.

Edwin snapte nooit hoe hij zijn kamer moest opruimen.....hij probeerde het wel eens, maar terwijl zijn kamer één grote puinhoop was kon hij een hele middag opruimen zonder dat ik verschil zag. Als ik vroeg wat hij had gedaan bleek hij andere posters te hebben opgehangen..."dat ruimt, want dan hoef ik geen plek te zoeken waar ik die nieuwe posters kan opbergen". Of hij had de Donald Duck of een ander blad keurig op volgorde gezet....... "Dat is netjes" ......jawel, maar ze zaten al in een tijdschriftenhouder, dus dat was niet het belangrijkste.

Erger vond ik dat hij zijn sokken nooit in de was gooide.....overal slingerden die dingen....in bed, onder bed......ik werd het goed zat!

Het was Sinterklaasavond en er kwam doos voor Edwin uit de zak.....met een gedicht waarin de Sint (hij geloofde niet meer) hem de les las....... hij moest voortaan zijn sokken in de was gooien! Sint vertelde ook dat zijn cadeau onderin de doos zat...die hij natuurlijk wel gewoon aan de bovenkant moest openmaken. Tot zijn walging zat de doos vol met vieze sokken..... hij was in die tijd nog steeds bang voor vuil, dus heel voorzichtig doorzocht hij de doos, aan zijn gezicht was duidelijk te zien dat hij het erg vies vond.  Hij beloofde beterschap, maar was het snel weer vergeten!