Sinterklaastijd.... het grote cadeau

Het is weer Sinterklaastijd en dus komen de verhalen van vroeger weer boven. Ik denk dat ik alles al meerdere keren verteld heb, maar in deze tijd vertel ik ze gewoon nog een keer..... wie ze niet lezen wil die slaat ze maar over! 

Doordat ik alleen was met Edwin was hij meestal mee als ik ging winkelen. Ik had natuurlijk toch wat vaker een oppas nodig en daarom wilde ik niet ook nog eens iemand vragen op te passen als het niet echt nodig was. Maar met Sinterklaascadeautjes was dat wel eens lastig, maar overal is een oplossing voor te bedenken. 
Ik kocht Sinterklaaspapier waar hij bij was en we legden het 's avonds naast zijn klomp....Sinterklaas kocht al zoveel cadeautjes, wij hielpen hem door papier te kopen! 
Edwin was in november jarig en voor zijn partijtje kocht ik altijd veel kleine prijsjes, want met elk spel won iedereen een prijs, maar de winnaar had eerste keus! Ik hield dus altijd veel over...... ideale schoencadeautjes, zeker voor een kind dat niet snoept (zoals Edwin, die dacht dat hij geen snoep lustte en ik drong natuurlijk niet aan 😂). Maar ja.... hij wist natuurlijk wat ik allemaal in huis had, dat viel teveel op.  Geen probleem, zodra Sint in het land was zetten wij de doos met kleine prijsjes naast de klomp en de volgende dag was de helft eruit en lag er een envelop met geld in....... Sinterklaas had het één en ander van mij overgenomen. 
Een keer deed ik boodschappen en Edwin was mee..... ik zag een heel mooi cadeau voor hem voor heel weinig geld.... het laatste exemplaar..... ik probeerde het mee te krijgen zonder dat hij het zag...... dat lukte niet en dus vertelde ik hem dat ik een brief van Sinterklaas gekregen had waarin hij mijn hulp vroeg. Hij vroeg of ik wat wilde kopen voor jongetjes van Edwin zijn leeftijd omdat ik natuurlijk wist wat jongetjes van Edwin zijn leeftijd leuk vonden. Ook dat ging dus naast de klomp en werd overgenomen door de Sint. Het lukte allemaal, hij had een heilig geloof in de Sint. 
Wortels voor het paard werden vaak half afkloven, paard kreeg overal wortels dus hij had niet altijd honger. Ook de waterbak was niet altijd leeg. 
De Pieten haalden hier altijd kattenkwaad uit.... verstopten pakjes en legden overal briefjes neer waar het cadeautje lag..... Edwin rende trap op en trap af op zoek naar zijn cadeau..... zelfs onder mijn kussen lag een briefje met weer een nieuwe plek..... hij vond het prachtig, die gekke Pieten toch. Meestal had ik nog ballonnen over van Edwins verjaardag en een keer kwam Edwin beneden en hingen alle ballonnen aan het plafond en in de gordijnen..... gekke Pieten. 

Maar toen.... de ene keer..... Sint was net in het land en Edwin had zijn klomp bij de achterdeur gezet.
Toen hij naar bed was deed ik er een klein cadeautje in en pakte een ander cadeau in voor een verjaardag waar we de volgende dag naartoe zouden gaan. Ik zou daar eens mijn best op doen, ik had zulk mooi cadeaupapier.... foliepapier, dat was toen net nieuw! Het cadeau was een eierkoker in de vorm van een kip, ik had er zelf ook zo één en ik wist dat de jarige die leuk vond. Het pak werd een kunstwerk in dat mooie glanzende papier..... ik maakte er nog een waaier op en strikjes en lintjes..... ik was trots op mijn werk.... liet het op tafel staan en ging naar bed. 
Die ochtend maakte Edwin mij wakker...."Mamma...... ik heb zo'n raar cadeau gehad van Sinterklaas..... zo'n eierkoker als jij ook hebt!"  klonk het een beetje zielig. 
Normaal ben ik slecht wakker te krijgen, maar deze keer stond ik snel naast mijn bed en rende naar beneden....... ja, hoor........ al mijn werk voor niks geweest. Edwin ontdekte ondertussen het cadeautje in zijn klomp...... en ik probeerde het cadeau weer in te pakken met het restant foliepapier. Het lukte net.... weer net zo mooi! 
Edwin wist wel dat het cadeau altijd in of naast zijn klomp lag, maar het cadeau viel zo op dat hij verder niet nadacht.... en de Pieten deden wel vaker rare dingen, dus dit zou ook wel eens een grap kunnen zijn. 
's Avonds op die verjaardag kreeg ik complimenten voor mijn inpakkunsten..... ik heb toen maar verteld dat ik het 2 keer ingepakt had.