En opoe gaat nog steeds digitaal: Cadeautjes

Zaterdag was verjaardagdag. Bij de één zou ik blijven eten en dat is dus in de namiddag/avond en bij de andere begon het om 4 uur...... dat zit elkaar dus aardig in de weg. Het kan soms niet anders, dat snap ik ook wel, maar het maakt het wel lastiger als mensen niet de hele dag jarig zijn. Bij de verjaardag waar ik bleef eten waren er wel mogelijkheden om te schuiven, maar ja, dan breng ik hun dag weer in de war, dat wilde ik ook niet en bovendien vind ik het ook gezellig om even samen te eten.
Er kwam niet iets anders bij..... het in het donker rijden. Vanuit Volendam heb ik een stuk waar geen verlichting is...... dat zie ik dus slecht..... smalle weg en dus zijn de tegenliggers dichtbij met hun felle lichten...... het is daar vrij druk, vooral als ik voor...... ik denk 8 uur vertrek..... daarna zal het geleidelijk aan wat rustiger worden. In het donker zijn de tegenliggers een groter probleem. Ik zie lampen en kaarsen zoals ik het als kind tekende, met stralen er omheen...... dus veel groter dan het eigenlijke licht en dat is behoorlijk verblindend.
Dat stukje is dus in het donker heel vervelend. Vanuit Purmerend heb ik twee mogelijkheden.... een provinciale weg die goed verlicht is (dacht ik.... er bleken nu stukken zonder verlichting te zijn, maar ik hoorde dat dat sinds kort is)..... daar rijden de tegenliggers wat verder weg en dat maakt het wat minder vervelend, het is iets eenvoudiger om er langs te kijken. Maar die weg is wel vrij druk, dus er zijn wel altijd tegenliggers.... een alternatief is door de polder, dat doe ik later op de avond altijd, omdat het er dan niet druk is...... vrijwel volledig verlicht..... behalve het laatste deel is er een stukje niet verlicht (op een enkele lantaarn hier en daar na.... ik dacht eigenlijk dat alles verlicht was.... hebben ze wat weggehaald of laat mijn geheugen mij in de steek?) en juist daar zijn bochten..... het voordeel voor mij is dat je het hele stuk maar 60 mag rijden en dat is in het donker wel fijn. Maar bij die bochten waarvan ik pas laat zie hoe ze precies lopen is 60 nog te snel, dus die neem ik wat langzamer.... jammer dat ik een auto achter mij had, die zal dat niet fijn gevonden hebben. Ik ken de bochten wel..... maar in het donker is het toch anders en ik heb er de laatste jaren weinig gereden)
Die route heeft wel een smalle weg, dus tegenliggers weer dichtbij, maar later op de avond zijn er weinig tegenliggers en vaak heb ik niets achter mij.... dus geen probleem, dat is over het algemeen de beste routen voor mij. Dat gaat nog..... maar het moet niet erger worden, dan is het gewoon over en sluiten 's avonds. Het moet niet onveilig worden. Het is nu niet ideaal, maar het voelt op deze manier nog niet onveilig.... ik rij alleen als er een reden voor is in het donker... niet om bijvoorbeeld even te winkelen.
Ik rij alleen korte stukjes, ik weet waar het lastig is en welke route ik het best kan nemen..... ik weet waar het verlicht is (hoewel ze dat zo weer kunnen veranderen.... daar ben ik dan niet blij mee)..... en ik wacht tot het niet druk meer is (voor zover dat mogelijk is). Korte stukjes.... dat is belangrijk..... als ik lang moet rijden gaan mijn ogen tranen omdat het zo inspannend turen is..... dat kan niet!

Eerst naar Volendam voor een bliksembezoek, het regende onderweg.... ik was de eerste, maar al snel kwamen er meer. Even een kop thee, cadeaus overhandigen, even kletsen en weer weg. Het gebak sloeg ik over, hoewel het er erg lekker uitzag.... maar ja, met 2 verjaardagen is 2x gebak teveel..... ik mag het wel hebben als ik het niet te vaak neem.... dan is 1x dus genoeg (maar ik lust er wel pap van!)
Ik had natuurlijk een cadeau voor de jarige, maar omdat ik daar veel verjaardagen had overgeslagen door alle lock downs had ik een door met voor iedereen een cadeautje (ook voor de jarige, want haar verjaardag had ik vorig jaar wel overgeslagen) en voor eentje zelfs 2 cadeautjes want zijn verjaardag had ik al 2 keer overgeslagen. Ik had deze keer cadeaubonnen gedaan, want ik wist het even niet meer, maar wel met een aardigheidje erbij. Aan elk cadeau hing een label voor wie het was en voor één waren er dus 2 cadeautjes en daar had ik bij het één een label met 2020 aangehangen en bij de ander 2021. Verder waren beide cadeaus hetzelfde, een flesje bier met een cadeaubon eraan.... ik vond het leuker om het zo te geven dan een 1 bon voor beide verjaardagen. Ik had de doos al een tijdje klaarstaan, maar het was er eerder niet van gekomen.
Nu ben ik aardig door de cadeautjes heen, er is één persoon die ik een paar keer overgeslagen heb. Dat komt ook omdat ik om de één of andere reden zijn verjaardag vergat.... pas op het nippertje (en ik dacht 1 keer iets te laat) gooide ik de kaart in de bus, te laat om nog even snel een cadeautje te regelen....dus dat heb ik maar zo gelaten.... volgend jaar 3-dubbel. Maar volgens mij is hij de enige die ik echt even vergeten was..... heel vreemd, want ik weet uit mijn hoofd wanneer hij jarig is. Nou was ik tijdens de lock downs wel mijn gevoel voor tijd een beetje kwijt..... welke dag is het? welke datum?

Toen ik wegreed uit Volendam regende het gelukkig niet meer en het was nog licht..... ik moest wel even wachten op een Picnicwagentje dat net voor mij de smalle zijstraat inreed. Ze stonden de spullen te pakken en ik had er misschien met moeite langs gekund, maar dan hadden zij zich dicht tegen dat wagentje aan moeten duwen en dat vond ik niet nodig. De wagentjes van picnic zijn maar smal, de wagen zelf kon ik dus zonder probleem langs. Hoewel ik een beetje haast had (nou ja haast, zo voelde het.... maar een paar minuten wachten kan geen probleem zijn) wachtte ik, die mensen moeten ook hun werk doen. Voordat de lantaarns aangingen was ik het donkere stuk voorbij...... de lantaarns gingen pas aan toen ik bijna in Purmerend was.... perfect dus. Ik merk wel dat ik aan het begin van het donkere seizoen er altijd meer moeite mee heb dan later.... het moet weer even wennen. Het blijft wel lastig, mijn ogen hebben nu eenmaal dat probleem, maar de eerste keer dat ik weer in het donker rij op momenten dat het wel druk is lijkt altijd erger....ik moet ook mijn hoofd op een bepaalde manier houden zodat het licht van mijn tegenligger niet in mijn rechteroog schijnt.... dat oog is veruit het ergst..... maar ik moet altijd weer wennen aan die houding, later is dat een automatisme.

Ook op die andere verjaardag was het gezellig.... het was er niet druk, dat wist ik al van tevoren...... lekker gegeten en natuurlijk veel gekletst. Ja sorry, als ik op dreef ben dan ben ik niet meer te stoppen..... dat realiseer ik mij altijd achteraf.... en soms halverwege een verhaal dat ik natuurlijk dan toch even af moet maken en vervolgens vergeet ik het weer. Ik heb zelf jaren geleden al gemerkt dat ik dat meer had sinds ik alleen ben.... thuis heb ik natuurlijk alleen mijzelf om tegenaan te kletsen (wat ik ook wel eens doe).

Het was weer leuk en ik vertrok niet te laat.... het was nog steeds (of meer?) droog.

Het was een leuke dag...... maar waarom heb ik toch altijd meer verjaardagen op één dag?

Bedankt allemaal voor de gezelligheid...... het was leuk!

Vandaag een afspraakloze zondag...... heerlijk! In drukke tijden zijn die dagen gewoon nodig!
De komende tijd zullen er veel meer afspraakloze dagen zijn omdat ik 's avonds nergens meer naartoe kan/hoef.... geen muziek meer, hooguit een verjaardag.
Jammer, maar wel weer lekker rustig. Hoe de feestdagen gevierd worden dat zien we dan wel weer..... kan het niet samen dan vier ik het lekker in mijn eentje..... dan maak ik er toch wel wat van. Dat doe ik op 5 december al jaren..... je kan nou eenmaal niemand dwingen om mee te doen!
Natuurlijk heb ik er dan wel eens minder zin in..... maar dan dwing ik mijzelf om het toch te doen.... ik weet dat de kans dan groot is om het dan helemaal maar niet meer te doen..... en daar krijg ik dan weer spijt van. Als je alles gaat afschaffen omdat het in je eentje teveel gedoe is blijft er weinig leuks meer over. Al het teveel gedoe is kan je er beter wat minder gedoe van maken.... wel meedoen, maar wat minder..... dat is dan vooral wat minder versieren.... dan is bij mij elk jaar verschillend, maar ik doe altijd wat.... of het nou voor Sinterklaas is of voor Kerst, Pasen of wat dan ook...... ik blijf met alles meedoen en Sinterklaas is voor mij nog lang niet Sinterklaar!
Maar Kerst komt er voor mij niet in voordat de Sint is vertrokken. En eigenlijk zou ik het liefst de avond voor Kerst pas versieren.... wel eerder alvast wat kleine dingetjes, maar het echte versieren een dag van tevoren.... ik red dat niet, dus het is eerder, maar altijd pas in de laatste week het meeste. Ik vind het zo mooi om pas als het Kerst is het echt Kerst te laten zijn. De lichtjes gaan dan ook pas met Kerst aan..... (op een enkele kaars aan, maar die branden wel vaker, dat heeft niks met Kerst te maken). Kerst heeft iets magisch.... het wonder van Kerst wil ik pas met Kerst ervaren. Prima dat er al veel buitenverlichting is, dat vind ik in deze donkere tijd van het jaar wel vrolijk.... maar binnen wil ik het nog niet!
Ik ken mensen die zo vroeg de boom zetten dat ze het met Kerst al zal zijn...... dat vind ik dus helemaal niks. Zelf neem ik niet altijd een boom, maar dat is ook omdat ik in de periode vaak weg ben. ..... maar ik versier het altijd.... de ene keer wat meer en de andere keer wat minder.... maar nooit niets! En als ik thuis ben met Kerst eet ik kerstchocola en er gaat kerstboomkaas op mijn brood.... dat soort dingen.. gewone chocola en gewone kaas zijn net zo lekker, maar veel minder leuk. En de kerstversiering mag zeker tot in het nieuwe jaar blijven. De kerstkaarten die ik krijg hang ik op tot half januari zo ongeveer. Dan zoek ik ze uit..... bijzondere zelfgemaakte bewaar ik, andere mooie kaarten soms ook, kaarten die ik niet hoef te bewaren maar waar ik dingen van kan gebruiken om zelf kaarten van te maken of een foto-album mee op te vrolijken leg ik opzij en de rest blijft nog even op een stapeltje liggen, maar gaat uiteindelijk bij het oud papier. Vroeger bewaarde ik alle kaarten, maar dat werden er echt teveel.

We moeten toch allemaal zelf iets van het leven maken.... de nare dingen komen vanzelf, die krijgen we cadeau, de leuke dingen moeten we voor een groot deel zelf voor zorgen.... en we moeten de leuke dingen wel willen zien.