De Drol

 

Edwin was bang voor vuil toen hij klein was. Het is gelukkig overgegaan, maar als ukkie was het heel erg. 
Het was Sinterklaasavond en mijn moeder was hier ..... zij was helemaal op de hoogte van de Pietenstreek van die dag. .... zij wist dat zij niet naar de wc mocht voordat Edwin geweest was.
Nou ging Edwin niet zo vaak naar het kleinste kamertje en ook die avond niet, maar zo ondertussen wilden mijn moeder en ik eigenlijk wel erg graag die kant op. 
"Edwin, moet jij niet eens naar de wc?" "Nee, ik moet niet!" "Maar kan je toch niet beter even gaan?" "Nee, ik moet niet"..... oei...... "Ja, maar er liggen nog veel grote pakken, je kan beter eerst gaan, anders moet je misschien halverwege het uitpakken" 
Het lukte.

Even later kwam Edwin met een benauwd gezicht terug..."Mamma, er ligt poep in de wc" zei hij geschrokken.
"Ja, daar is een wc voor, dan moet je doortrekken!" "Ja maar..... het ligt op de grond!" "Als je er een bende van maakt moet je het zelf maar opruimen!" "Maar dat heb ik niet gedaan, het lag er al" 
Ik liep met hem mee, begon te lachen en tot afgrijzen van Edwin pakte ik de drol met blote handen. 
Ik legde hem uit dat het een kunstdrol was en lachend wist hij meteen: "Dat hebben die gekke Pieten weer gedaan!" Als de Pieten het deden was het altijd goed!