Zoeken in deze blog

donderdag 4 juni 2020

Goedgelovig

Edwin was nog maar een paar jaar oud toen ik de tuin liet opknappen.....het was weer flink verzakt (nu weer, uiterlijk volgend jaar zal er wat aan gedaan moeten worden, zowel voor als achter) en ik wilde wat meer tegels om meer ruimte te hebben om even lekker in de tuin te kunnen zitten.  Een brede strook met o.a. boompjes/struiken aan het eind en aan de zijkant en een paar uitsparingen met vrolijke plantjes....... 2 tuinkabouters maakten het compleet. De tuinkabouters noemde ik Tim en Tom en ik maakte er voor Edwin een liedje van: "Ken je onze tuinkabouters Tim en Tom? Tim is slim en Tom is soms een beetje dom".  Ook vertelde ik Edwin dat ze 's nachts in de tuin gingen werken.  Edwin geloofde altijd alles...... dat vergat ik wel eens......  hij liep naar ze toe en ging op zijn hurken bij ze zitten: "Hallo Tim en Tom, gaan jullie vannacht in onze tuin werken?"
Geweldig...... zoooooo leuk!
Ooit zei ik hem dat moeders ogen in hun achterhoofd hadden....... toen ik eens op de bank lag met mijn rug naar hem toe vroeg hij heel voorzichtig...."Mama.....zijn je achterogen ook dicht?"
Als de goedheiligman weer in het land kwam was dat altijd een heerlijke tijd, ik kon mij helemaal uitleven in gekke dingen, hij was niet van zijn geloof te brengen en had de grootste lol en ik dus ook. Toen hij op de leeftijd kwam dat ik hem echt de waarheid moest vertellen wilde hij het eerst niet geloven (en hij kwam met goede argumenten als bewijs dat ik ongelijk had), maar toen het doordrong zei hij: "Dus jij deed altijd al die leuke dingen? Hm....dat heb je goed gedaan!"
Ik had hem natuurlijk wel verteld dat we kleintjes altijd lieten geloven dat het echt was omdat dat dan veel leuker was voor ze.....maar nu hoorde hij bij de groten! Hij was het helemaal met mij eens....geloven maakt het leuker en spannender, maar hij was duidelijk trots dat hij blijkbaar al groot was!
Omdat hij alles geloofde als ukkie moest ik wel eens uitkijken met wat ik zei.....want er was voor hem altijd maar één waarheid....... er waren geen andere mogelijkheden.  Als ik hem iets leerde moest ik er daarom wel eens bij zeggen dat sommige mensen er anders over dachten en dat die misschien ook wel gelijk hadden (bijv. met geloof..... wat is waarheid? Ik vertelde hem wat ik geloofde en graag wilde geloven..... maar dat dat niet voor iedereen hetzelfde is). Met het leren van muziek lezen leerde ik hem gelijk dat dingen soms wel eens anders waren, maar om niet in de war te raken zou hij dat later leren. Bijvoorbeeld....een kwartnoot duurt 1 tel..... zo leer je dat meestal, maar dat geldt niet in een achtstenmaat...... dat komt er later pas bij, maar als ik niet gezegd had dat er uitzonderingen waren zou hij kwaad worden..... want 1 tel is 1 tel..... dat had hij geleerd en dan moeten ze niet iets anders zeggen! Nu wist hij het van tevoren...... en accepteerde het.
Ik weet niet of ik als kind net zo goedgelovig was als Edwin, maar als ik iets leerde dan was dat voor mij toch ook wel de enige waarheid. Voor ik naar de eerste klas ging kende ik het alfabet al, maar op school werden de letters ineens heel anders uitgesproken.... een a werd een à en een o een ò.... wat was dat voor malligheid? Ik weet dat ik kwaad was....dus toen Edwin aangaf dat hij wilde leren lezen zei ik hem gelijk dat een letter misschien wel a heet, maar als er maar eentje van staat spreken we die bij het lezen meestal(!) uit als à en zo ging het met veel letters........daarom noemden we ze voorlopig zo....  zo leerde je sneller lezen! Toen was het goed.
Wat de beste Sint betreft.....ook ik had een rotsvast geloof en had heel even moeite met de waarheid..... ik kon het bijna niet geloven.....echt? Wat jammer...... een tegenvaller! Het was geen probleem, maar het moest ook bij mij echt even doordringen.
En liegen deed ik als kind (op 1x na en daar had ik lang last van) ook niet, net als Edwin. Edwin wist niet eens wat liegen was.....waarom zou je iets zeggen wat niet waar is?
Toen hij als 4-jarige bij een logopediste kwam en moest zeggen "Onze poes zit voor het raam" weigerde hij, want: "We hebben geen poes"...."Maar je kan het toch wel zeggen?"..."Nee, want we hebben geen poes"....na diverse pogingen dacht ik aan een bloempot in de vorm van een poes die ik eens gekregen had ....dat was de oplossing en netjes zei Edwin: "Onze bloempotpoes zit voor het raam!"


  Quote van de dag:



            

Donderdag 4 juni 2020:

Landelijke dag voor Geslaagde Scholieren | Opa en Oma dag | Knuffel je Kat Dag | Dag voor Onschuldige Kinderslachtoffers van Agressie | Dag van de Coach | Alpe d’HuZes | Overblijfdag


Geen opmerkingen:

Een reactie posten