Zelf vind ik het gezelliger klinken als mensen 'jij' zeggen. Toch begrijp ik ook dat er mensen zijn die liever 'u' zeggen. Dat hangt niet alleen van de leeftijd af, maar bijv. ook of je klant of patiënt van iemand bent. Dan is het anders, dat kan de ander prettiger vinden of het kan van hogerhand zo beslist zijn.
In zo'n situatie zal ik niet snel zeggen 'zeg maar jij'. Dat wil niet zeggen dat ik in dergelijke gevallen ook altijd met 'u' aangesproken wordt, maar als het gedaan wordt ga ik er vanuit dat ze dat liever doen of moeten. Soms komt er een moment dat het vanzelf veranderd, dat is prima, graag zelfs.
Er zijn ook mensen die niet gewend zijn om 'jij' te zeggen tegen iedereen. Als ik dan zeg dat ze 'jij' mogen zeggen voelen ze zich wel eens ongemakkelijk. Vaak zeg ik er daarom bij dat ik dat maar één keer zeg en dat ik niet ga verbeteren als ze toch 'u' zeggen, want ik vind wel dat ze moeten zeggen waar ze zich het beste bij voelen...... 'jij' mag, maar moet niet!
Ik zeg zelf nog vaak 'u', maar ik merk dat ik steeds vaker 'jij' zeg....... dat gaat vanzelf. Ik denk dat het dan goed is.... als het vanzelf gaat.
Hoewel ik 'jij' gezelliger vind werkt het niet als mensen min of meer gedwongen 'jij' zeggen...... als dat niet goed voelt voor mensen gaan ze zinnen ombouwen om het te ontwijken. Daarom vind ik dat ze moeten zeggen waar ze zich het prettigst bij voelen.
Veel kleine kinderen vinden het heel gewoon om 'jij' te zeggen en mijn voornaam..... ik vind dat wel leuk.
Het belangrijkste is eigenlijk niet wat er gezegd wordt, maar hoe het gezegd wordt. In een tijd dat 'u' nog veel gebruikelijker was kende ik iemand die iedereen met 'jij' aansprak, maar met zoveel nadruk dat ik het heel naar vond klinken.
C'est le ton qui fait la musique 🎶🎵
Een fijn weekend allemaal!
Yvonne Willen
BeantwoordenVerwijderenben helemaal opgevoed met 'u' zeggen, kan dat moeilijk los laten, Het stoort me niet als anderen me met 'jij' aanspreken, maar zelf....als ze veel jonger zijn dan mijn (en dat worden er steeds meer) gaat het gemakkelijker.
Ans Dekker-Martis
Yvonne Willen Hier eigenlijk net zo, opgevoed met u en steeds vaker zeg ik jij, maar inderdaad, er komen er steeds meer die jonger zijn.
Bepaalde mensen blijf ik toch met u aanspreken, dat zijn vaak mensen die duidelijk ouder zijn.
Giusy Scarfo
Ik word ook liever met "jij"aangesproken. Er zijn zelfs kinderen die hun ouders aanspreken met "u", dat klinkt ook zo afstandelijk in mijn oren. Ik zou het niet leuk vinden als mijn kinderen me met "u"aanspraken. Tegen oudere mensen begin ik wel vaak met "u", maar als ze zeggen dat ik "je"mag zeggen, dan ga ik over op "je". In het Engels is het makkelijker, dan is iedereen "you". Er is een anekdote over Helmut Kohl die tegen Ronald Reagan zei: "You can say you to me". Haha.
Ans Dekker-Martis
Ik mocht mijn ouders al met jij aanspreken, dat was toen nog niet echt gebruikelijk en ik weet dat mijn opa van vaderskant ons steeds ging verbeteren. Juist mijn vader wilde dat we jij zeiden en mijn moeder was het daarmee eens.
Soms vind ik het moeilijk om jij te zeggen..... ik had het eens met iemand die ik als klant kende van mijn werk en jaren later kwamen we elkaar weer vaker tegen en ik zei nog steeds u, dat was ik gewend..... toen mocht ik jij zeggen..... maar dat voelde zo raar!
Hahahah, het zou door Louis van Gaal gezegd kunnen zijn.
Giusy Scarfo
Ans Dekker-Martis Dat is vervelend als grootouders zich eigenlijk met de opvoeding van de ouders gaan bemoeien. Mijn moeder vond ook dat mijn kinderen "u"tegen mij zouden moeten zeggen en ze vindt het ook raar dat Jos door mijn kinderen aangesproken wordt met Jos. Hoe zouden ze hem anders moeten noemen? Vroeger werd hij nog wel aangesproken met "ome Jos", maar toen ze volwassen werden, viel dat weg. En ja, hij wil ook liever aangesproken worden met Jos, door kleine kinderen vindt hij het wel leuk om met "ome Jos"aangesproken te worden. Er zijn wel kinderen die hun ouders met de voornaam aanspreken, daar heb ik aan moeten wennen. Maar als de ouders dat okee vinden, wie ben ik dan om er iets van te vinden of zelfs maar van te zeggen?
Ans Dekker-Martis
Giusy Scarfo Die opa bemoeide zich met wel meer dingen.
Ik vind het heel normaal dat ze Jos zeggen, het meest logische.
De ouders met de voornaam aanspreken hoor ik ook wel eens, persoonlijk vind ik dat niks. Ik beschouw 'Mam" toch als een soort erenaam die maar weinig mensen zeggen.... het is iets speciaals. Maar goed, we zijn allemaal verschillend, wat een ander doet moet een ander weten!
Het maakt mij niets uit.
BeantwoordenVerwijderenMij onbekende volwassen mensen spreek ik nog steeds aan met U. In mijn eigen omgeving haast niemand. Is niet gebruikelijk, ook kinderen doen dat hier niet.
Ze mogen van mij alles zeggen, maar ik vind 'jij' wat gezelliger klinken.
BeantwoordenVerwijderenHier en daar las ik dat enkele ouderen er een hekel aan hebben, iemand schreef dat ze zich geschoffeerd voelde.
BeantwoordenVerwijderenZe dacht waarschijnlijk nog aan vroeger. ☻
Tijden veranderen, maar dat is vooral voor veel oude mensen moeilijk, die kunnen daar niet in mee.
BeantwoordenVerwijderenMaar ik vind ook belangrijk hoe het gezegd wordt.
Susanne Bout
BeantwoordenVerwijderenZakelijk (dokter/patiënt, klant/winkelbediende): u.
En dat kan inderdaad, nadat je een band hebt opgebouwd, veranderen.
Bij ons in de officiële vergaderingen moet alles met u, meneer en mevrouw.
Verder in eigenlijk elke situatie véél liever jij, je en voornamen.
Ans Dekker-Martis
Susanne Bout Precies! In bepaalde situaties is het gewoon u en dat vind ik logisch. Zelfs als bijv. een dokter tegen mij jij zegt blijf ik vaak u zeggen. Bij officiële vergaderingen vind ik dat ook normaal.
Verder heb ik ook liever jij, maar er zijn wel eens mensen die daar moeite mee hebben.....daar ga ik niet over zeuren, dan mogen ze u zeggen.... meestal veranderd dat na verloop van tijd wel.