Helemaal mee eens, zelf voeg ik daar aan toe dat alleen een heel bijzondere reden kan zorgen dat ik van gedachten verander.....en zeuren is zeker geen reden.
Bij ons was het ook regel dat als je ergens wat uitgehaald had dat je je excuus moest aanbieden. Volgens mij heeft alleen mijn oudste broer dat meerdere keren moeten doen, die was van de gekke invallen en eerst doen en dan misschien denken. Iemand gepest? Keer je spaarpot om, koop een reep chocola (als het een kind is) en ga er naartoe om je excuses aan te bieden! Dat werkt goed, want dat is nogal wat...... maar mijn moeder zei dan: "Je gaat er naartoe en anders moet je je om zo laat op het politiebureau melden!" En dat wilde hij natuurlijk helemaal niet 😂
Of het nou een kind was of een volwassen persoon die hij pestte.....hij moest er naartoe. Meestal werd dat op prijs gesteld en kwam hij huppelend terug met de snoepjes die hij daar kreeg als hij beloofd had het nooit meer te doen. Volgens mij heeft hij dit 3 keer moeten doen.
Ik schreef gisteren al hoe mijn vader mij duidelijk maakte dat ik moet afwassen.....ik was kwaad, maar moest er ook wel om lachen.....en hij had de grootste lol dat ik niet kon tegensputteren.
Ik ging vaak met mijn vader mee.....hij moest voor zijn werk elke dag naar het postkantoor en vaak ging ik mee. We gingen dan ook vaak wat lekkers halen bij "Bokkie" ...onze 'winkel van Sinkel' die altijd open was, ook op zondag. Groentewinkel/snoepwinkel/ frisdranken en allerlei andere dingen die je zomaar ineens nodig kan hebben zoals maandverband en haarspeldjes. Ze verkochten daar ook ijs...... ik herinner mij 'melkijsjes' op een stokje, zilverkleurig papier er omheen.....zo lekker.
De winkel was van een neef van mijn vader en lag op de route en dus altijd open, vandaar dat we er dan vaak even langsgingen. Vaak voor een noga-lolly..... wat waren die dingen toen lekker.....laagje chocola eromheen....jammie.
Mijn moeder konden we geen groter plezier doen dan een Mekka-reep mee te nemen.....gek was ze er op. Ze wilde ze ook niet te vaak eten, maar zo af en toe als verrassing, dan was het extra lekker! En vaak werd het een moederdagcadeautje.
Het was traditie bij ons dat mijn vader de eerste aardbeien van het seizoen voor mijn moeder kocht....ook daar was zij gek op. Ze waren dan eigenlijk nog te duur, maar dit moest gewoon vond hij!
Het was bij ons ook altijd een soort zoete inval. Was er een familiefeest in Monnickendam? Dan sliepen neven en nichten van verder weg bij ons op de grond. Logeerpartijen van neven en nichten...soms met hun hele gezin. Ooms en tantes .... logeerden ook wel eens..... echt, alles kon.
Op een dag ging mijn vader naar het postkantoor en ik wilde niet mee...... maar ik vond wel dat hij wat lekkers moest meenemen. "Dat weet ik nog niet" was zijn antwoord...... "Ja, je moet wat meenemen!" nou ja, ik ging door en eiste min of meer dat hij iets meenam.
Even later kwam hij terug.....zonder snoep. Teleurgesteld vroeg ik waar het was....."Ik heb niks gehaald...ik was het wel van plan, maar toen jij zo zeurde besloot ik het niet te doen". zei hij kalm.
Auw.....die zat! Kwaad op mijzelf......want ik had achteraf echt wel door dat ik te ver gegaan was.
Ik ben het nooit vergeten........ ik heb dit ook nooit meer zo gedaan, het was een goede les.
Ja, pa wist hoe hij mij moest aanpakken!
En hij bleef meestal rustig.... dat werkt ook vaak beter. Toen Edwin klein was verloor ik mijn geduld wel eens en ik schreeuwde dan....en hij schreeuwde ook....hard tegen hard en dat werd dan steeds erger (er was natuurlijk ook niemand anders die kon ingrijpen)......tot ik het doorhad.....kalm blijven. Ik heb het mijzelf aangeleerd...... dat kostte moeite in het begin, maar het ging steeds beter en het was voor ons allebei een stuk prettiger.
Opvoeden is een vak!
Maandag 27 april 2020
Koningsdag/woningsdag
Wereld tapirdag
Morsecode dag
Werelddisigndag
Koningsdag/woningsdag
Wereld tapirdag
Morsecode dag
Werelddisigndag
Quote van de dag:
Fijne koningsdag iedereen.....anders dan we gewend zijn, maar maak er wat van, dan kan anders ook mooi zijn!
Mooi verhaal weer.
BeantwoordenVerwijderenHet lijkt een beetje op een Brabants gezin van vroeger.
Tsjonge....Brabants.....geen idee waar dat vandaan komt hahahah
BeantwoordenVerwijderenDat zie ik zo omdat ik hier woon en een paar oude gezinnen ken. Mijn schoonfamilie was zo.
BeantwoordenVerwijderenMaar natuurlijk vind je gastvrijheid op meer plaatsen en bij veel meer mensen.
Gek is dat....ik heb dat ook dat ik vergelijk met mensen die ik ken..... andere mensen lijken altijd wel op iemand die ik ken.
BeantwoordenVerwijderen