Wonderlijk

Toen Edwin klein was deed hij de dingen nogal eens anders dan een ander en ontwikkelde hij zich in een rare volgorde.....ik heb hem maar 1x zien kruipen, maar toen kon hij al lopen. Als hij wilde zitten trok hij zich omhoog zodat hij stond en liet zich dan plat op zijn billen vallen. Het duurde lang voordat hij ging praten, maar toen riep hij de hele dag "Inderdaad".
Hij kon zingen voordat hij kon praten.....melodie en ritme waren duidelijk te horen en te herkennen en hij had ook al maatgevoel.
Zijn favoriete slaapliedje was de St. Louis Blues mars....... niet eenvoudig om te zingen, want er was geen tekst en bovendien zat er een drumsolo in die ik dan maar op mijn bovenbenen probeerde te imiteren.  Hij was gek op dokters en tandartsen......vroeg soms wanneer hij er weer naartoe mocht.
Toen hij eens werd ingeënt (aan beide kanten tegelijk) liep hij na afloop weg terwijl ik nog met zijn trui in mijn handen stond....toen ik hem riep kwam hij terug: "Wat is er? Mag ik nog een keer?"
Voor het slapen gaan wilde hij een knuffelbeest in bed.....heel even, dan moest hij terug op de plank en ik moest het niet wagen hem op de verkeerde plek te zetten.....ook al kon hij nog niet praten, met gebaren en geluiden maakte hij wel duidelijk wat de bedoeling was.
Volgens eigen zeggen was hij een "Jommetje uit Mokkeledam" en buurman Eef  noemde hij "Buurman z'n neef"...... en een andere buurman had een cavelan (caravan).
Hij had een hekel aan tekenen en kleuren..... door een slecht motoriek kon hij het niet goed en dat zag hij zelf. Een boek over cartoontekenen hielp.....hij leerde gezichtsuitdrukkingen te tekenen en toen maakte het niet meer uit of het scheef was. Ook het boek "Zo teken je dieren" heeft hij veel aan gehad.

Als we gingen fietsen moesten verrekijkers mee en een natuurboekje, want alles moest opgezocht worden.
Hij was bang voor vuil, wat we al ontdekten toen hij nog heel klein was...... tijdens het eten was er altijd wel een moment dat hij begon te brullen en na een tijdje viel het op dat het stopte als ik geknoeid eten weghaalde.
Hij lustte geen snoep (dacht hij).... en ik maakte hem niet wijzer.
Hij wilde niks dat nat en vloeibaar was....geen soep, geen warme chocolademelk (ook niet koud trouwens), gen thee, geen warme melk.....niks!
Hij was geen enthousiaste eter en drinker......maar krentenbollen leek hij te lusten. Toen ik een keer de koelkast van zijn plaats haalde vond ik daar achter half opgegeten krentenbollen.
Maar dat laatste is nog niet zo erg als een neefje van mij dat nooit groente wilde eten..... hij had al van alles geprobeerd om er onder uit te komen en na verloop van tijd leek hij het toch te eten....... dachten ze. Het werd herfst..... de blaadjes vielen van de bomen en zijn vader ontdekte iets vreemds....hij  zag plastic zakjes met groente hangen in de boom achter het huis. Hij bleek dus steeds op een moment dat niemand keek razendsnel de groente in de zakjes gedaan te hebben en gooide dat later uit het raam van zijn kamer! 😂
Kinderen...... ze blijven onvoorspelbaar!

7 april 2020: 

Heilige dinsdag
Wereldgezondheidsdag
Nationale buitenlesdag
Dag van bezinning over de 1994 genocide tegen Tutsi in Rwanda
Dag van de bever
Snailpapersdag

Quote van de dag