Maandag was een rommelige dag, er werden dingen afgezegd en er kwamen dingen bij. Heel gezellig zat ik ineens met een koppie thee bij een jarige.....ik bracht nog even een verjaardagskaart bij haar en toen riep ze mij. Die onverwachte dingen zijn vaak heel leuk.
Vanavond raakte ik aan de praat met iemand en het kwam over ongelukjes en stommiteiten.
Als ik struikel is het vaak op een rare manier, zoals die keer dat ik struikelde en probeerde overeind te blijven....het lukte maar even....uiteindelijk viel ik op mijn knieën....recht voor een accordeonist....dat moet er heel raar uitgezien hebben. Of zoals die keer dat het ineens in mijn hamstring schoot.....ik liep op straat en ineens zat ik op de grond, heel raar, ik zakte zo door mijn been. Of op de middenberm van een drukke straat.....ik viel met mijn fiets bovenop mij! Iemand schoot mij te hulp maar vergat zijn voertuig op de rem te zetten, dus die stuurde ik eerst maar terug, want hij had dat nog niet gezien. Ooit viel ik van de trap....op mijn buik en met mijn hoofd naar beneden, mijn saxofoon in koffer in mijn hand, die liet ik niet los. Doodeng zo met mijn hoofd, het zou vast verkeerd afgelopen zijn als ik niet ineens een soort salto maakte en keurig op mijn billen landde. Een andere keer wilde ik even snel douchen, Edwin was nog heel klein en was beneden.....een rustig kind, dat kon wel even....ineens hoorde ik een gebrul van beneden, dus ik wilde er snel naartoe....nou, snel was ik! Met mijn natte voeten gleed ik uit (in mijn nakie, ik ga mij in zo'n noodgeval natuurlijk niet eerst aankleden).....roetsjte op mijn billen de trap af, elke tree was raak en ik kwam op de onderste tree tot stilstand....ik was dwars door het traphekje gegaan, 2 spijlen eruit. Met Edwin was niks aan de hand, zijn bord was omgevallen en dat was natuurlijk vies....hij was bang voor vuil! Ik had een gigantische blauwe plek op mijn bil.
Het loopt eigenlijk altijd goed af, maar het gaat nooit normaal!
Vanavond raakte ik aan de praat met iemand en het kwam over ongelukjes en stommiteiten.
Als ik struikel is het vaak op een rare manier, zoals die keer dat ik struikelde en probeerde overeind te blijven....het lukte maar even....uiteindelijk viel ik op mijn knieën....recht voor een accordeonist....dat moet er heel raar uitgezien hebben. Of zoals die keer dat het ineens in mijn hamstring schoot.....ik liep op straat en ineens zat ik op de grond, heel raar, ik zakte zo door mijn been. Of op de middenberm van een drukke straat.....ik viel met mijn fiets bovenop mij! Iemand schoot mij te hulp maar vergat zijn voertuig op de rem te zetten, dus die stuurde ik eerst maar terug, want hij had dat nog niet gezien. Ooit viel ik van de trap....op mijn buik en met mijn hoofd naar beneden, mijn saxofoon in koffer in mijn hand, die liet ik niet los. Doodeng zo met mijn hoofd, het zou vast verkeerd afgelopen zijn als ik niet ineens een soort salto maakte en keurig op mijn billen landde. Een andere keer wilde ik even snel douchen, Edwin was nog heel klein en was beneden.....een rustig kind, dat kon wel even....ineens hoorde ik een gebrul van beneden, dus ik wilde er snel naartoe....nou, snel was ik! Met mijn natte voeten gleed ik uit (in mijn nakie, ik ga mij in zo'n noodgeval natuurlijk niet eerst aankleden).....roetsjte op mijn billen de trap af, elke tree was raak en ik kwam op de onderste tree tot stilstand....ik was dwars door het traphekje gegaan, 2 spijlen eruit. Met Edwin was niks aan de hand, zijn bord was omgevallen en dat was natuurlijk vies....hij was bang voor vuil! Ik had een gigantische blauwe plek op mijn bil.
Het loopt eigenlijk altijd goed af, maar het gaat nooit normaal!
15 januari
Doe-niks-dag
Wikipediadag
Zon op 8.41, zon onder 16.57 dat is 26 minuten langer licht dan 1 januari.
De quote van de dag is:
Doe-niks-dag
Wikipediadag
Zon op 8.41, zon onder 16.57 dat is 26 minuten langer licht dan 1 januari.
De quote van de dag is:
Ik moest wel even lachen hoor,ik zag je al in je blootje de trap af glijden.logies dat je,je niet eerst gaat aan kleden als je,je kind hoort.Gelukig loopt het vallen steeds goed. Ik val meestal op mijn knieën.Ben wel bang dat ik mijn heup of knie breek.Maar ook bij mij loopt het tot nu toe steeds goed af.
BeantwoordenVerwijderenHet lukt weer om een bericht achter te laten
Het zal een raar gezicht geweest zijn, ik zie het in gedachten zelf ook hahaha!
BeantwoordenVerwijderenIk was op dat moment al blij dat er niks met Edwin was en zelf had ik gelukkig ook niks. We hebben vast nog stevige botten! Behalve pijnlijk is het ook erg lastig om iets te breken, het duurt ook allemaal zo lang dan. Duimen maar dat het zo blijft!!!!
'Jij loopt van geluk nog eens onder de trein'.
BeantwoordenVerwijderenAldus wijlen echtgenoot bij de zoveelste val. 😮
Hahaha.....en dan val ik tussen de wielen....net als mijn broer lang geleden bij de tram.....mankeerde niks.
BeantwoordenVerwijderen