Opa en opoe van der Horst

Opa an der Horst was een lieve man, van opoe was ik minder gecharmeerd, maar opa was heel anders. Opa had pepermuntjes en stopte stiekem repen chocola in je jaszak....en genoot daar zichtbaar van: "Niks zeggen Toon" , want opoe mocht dat niet weten. Die vond een vruchtenzuurtje uit het koperkleurige Pickwickblikje meer dan genoeg.
Opoe had niet veel tanden meer......op het laatst nog maar 1 grote gele tand. Opa's gebit was ook niet best meer en de man wilde wel een kunstgebit, maar dat mocht niet van opoe: "Nergens voor nodig, die malle petoten van tegenwoordig!"
Als ze koffie inschonk zaten wij altijd te griezelen als de koffiemelk kwam..... als daar een druppel langsliep likte ze die af, zo van onder tot bovenaan de fles....wij vonden dat zeer onsmakelijk, maar durfden dat niet te zeggen. "Koffie jongens?" "Nee dank u opoe!" .

 opoe en opa 25 jaar getrouwd.

Ze schreven in mijn poesie-album, samen op één bladzij.....maar dat van opa was door opoe geschreven......jammer! Opoe knipte er nog wel een plaatje bij uit een tijdschrift.

Voor mijn verjaardag kreeg ik altijd een gulden en een klein puntzakje zuurtjes. Op een keer werd opa er op uitgestuurd om de zuurtjes te halen.......hij zag in de winkel een grote zak zuurtjes liggen en dacht dat dat wel goed was.....ik denk dat het wel een pond was. Opoe overhandigde het cadeau met het verhaal dat opa dat gehaald had "Komt die man met zo'n grote zak".....opa zat erbij te glunderen, ook opoe kon er wel om lachen. ....maar ik heb het jaren van haar moeten horen: "Weet je nog? Ik vroeg gewoon  of hij zuurtjes wilde halen, komt hij me toch met een zak aan...."

Opa begreep de moderne apparaten niet zo goed, dat ging hem boven zijn pet.
De tv....hij vond het prachtig, maar hij begreep niet dat niet mensen in de tv ons niet konden zien.....wij zagen hen, dus zij moesten ons zien.
Elke keer als de omroepster naar hem zwaaide vroeg hij zich weer af waar hij haar van kende.....zou ze eens een bootje bij hem gehuurd hebben? Zij kende hem, dat was duidelijk, ze zwaaide altijd vriendelijk en knipoogde zelfs naar hem!
Op een avond stond de tv aan en opoe kwam met een grote bak water om haar voeten eens goed te verzorgen. "Mens, je gaat toch niet met je voeten in dat water waar die mensen bij zijn?" "Waarom niet? Zij zien ons niet!" Opa deed resoluut de tv uit: "Als jij het niet bent dan zal ik wel de wijste wezen!" Nu was hij eens de baas!

Opa was Luthers en opoe Hervormd, ze gingen dus naar verschillende kerken. Opoe was een trouwe kerkgangster en eiste dat opa ook regelmatig ging, maar opa werd wat krakkemikkig, hij liep niet meer zo goed en zo lang in die houten banken zitten was hem te zwaar. Op weg naar de Lutherse kerk kwam hij langs ons huis en hij vond het een beter idee om bij ons lekker een kop koffie te drinken, dat was comfortabeler en gezelliger. Genietend zat hij dan naar buiten te kijken of het 'kerkvolk' alweer voorbij kwam, want dan moest hij weg.....dan kon hij nog even vragen waar de preek over ging, want daar zou opoe naar vragen!

Het lopen van opa ging steeds slechter....hij kon niet meer naar de sluis lopen....de sluis waar hij altijd hulpsluiswachter was....... hij kwam daar graag en het was niet ver, maar het ging niet meer.
Mijn moeder kocht een stevige wandelstok voor hem en wat was hij er blij mee.....hij kon weer naar de sluis!

Mijn moeder erfde de stok, ze was er blij mee, een mooie herinnering aan haar vader. Oma Martis kwam bij ons in huis wonen en zij liep ook niet best meer, zij had Parkinson, net als haar broer en later mijn vader. Zij gebruikte de stok ook regelmatig. De kleinkinderen vonden het leuk om met de stok te spelen en toen mijn moeder later last van haar heup kreeg kwam hij ook weer van pas. Ze had wel een mooiere stok en later een kruk, maar deze stond altijd in de buurt, als extra, als hulp om overeind te komen van de bank.

Toen mijn moeders huis leeg moest wilde ik graag die stok, een stok met een verhaal.


Opa ging altijd naar de "Engelse hoek" .....in de oorlog werden daar de nieuwtjes uitgewisseld die ze van de Engelse radio hadden gehoord.....vandaar de naam "Engelse hoek". Het was vlakbij zijn geliefde sluis.
Hij sprak geen Engels, maar in de loop der jaren had hij wel wat Engelse woorden opgepikt en vaak vroeg hij aan mij: "Spiek joe Inglies?" trots was hij erop....hij sprak een beetje Engels. Soms volgden er nog een paar losse woorden.

Opoe vond het geweldig als de dominee langskwam, er werd meteen koffie gezet en hij kreeg een sigaar. Opa was er niet zo blij mee, elke keer een sigaar....het waren zijn sigaren en het was niet eens zijn eigen dominee. Hij vond een mooie oplossing en opoe kon daar toch ook wel om lachen....voor haar verjaardag kreeg zij een doos sigaren! "Zo, dan kan jij dominee eens een sigaar van jezelf geven!"

Lang geleden kwam er een man met 'negotie' langs de deuren en al snel deed het bericht de ronde dat hij vrouwen lastig viel. Het verhaal werd aan opa verteld terwijl hij onderweg naar huis was...... "Nou Jan, je mag wel eens thuis kijken, want hij gaat net bij jullie naar binnen" kreeg hij te horen terwijl zijn huis al in zicht was. Opa had geen haast, hij kende zijn vrouw en zei "Ach, Marie redt dat wel" en gelijk kwam de man naar buiten rennen met opoe erachteraan met de bezem.  Nee, opoe was niet voor de poes!
Ook in de oorlog bij een huiszoeking......(zij hadden familie op zolder verstopt) een Duitser ontdekte een sigarenkistje en riep: "Ah, schöne Zigarren" ....opoe trok het kistje (dat zij als naaikistje gebruikte) uit zijn handen, haalde het deksel eraf en hield het onder zijn neus.... de stopnaalden staken er een beetje uit: "Ja, wil je er eentje?" snauwde ze hem toe.....en opa schrok: "Mens toch....maak ze niet kwaad!"

Lang geleden hadden ze de bedstee in de kamer..... regelmatig kwam opa's oom langs...dat was ook zijn baas, opa was kolenboer. Die oom bleef altijd erg lang zitten en als opa naar bed wilde zei hij: "Wat jelui doen moet jelui weten, maar ik ga naar bed!" en hij liet zijn broek zakken en kroop in de bedstee.

2 maart

Wereld tiener mentale gezondheidsdag
Week van het sportplezier.

Zon op 7.22...zon onder 18.22.
Dat is 3 uur en 9 minuten langer licht dan op 1 januari.


Quote van de dag: