Zoeken in deze blog

dinsdag 31 maart 2020

Pa en ma


Weer wat verhalen uit de oude doos. 





Mijn vader wist veel, maar was ook slecht voor de gek te houden. Op de één of andere manier kwam hij er altijd achter.  Mijn moeder had het al vaak geprobeerd en had een keer op 1 april een goed plan, dit moest lukken! Het viel dat jaar op een dag dat mijn pa muziekrepetitie had en zij besloot zijn instrument uit zijn koffer te halen en er wat troep ik te doen (o.a. een vaasje) om het nog mooier te maken en het gewicht hetzelfde te laten lijken. Ik zat in het complot. Zijn piston (soort trompet) werd in de linnenkast gelegd, want als er één plek is waar mijn vader nooit kwam dan was het wel de linnenkast




Mijn vader vertrok en mijn moeder en ik keken elkaar samenzweerderig aan.......we verwachtten hem snel weer terug. 
Maar hij kwam niet...... pas om de normale tijd kwam hij thuis......en liet nog steeds niks merken..... raar hoor, hem kennende vond hij het prachtig dat het eens gelukt was, maar hij zei er niks over.
Hij ging aan tafel zitten, vroeg of mijn moeder een poetslap had, pakte het koffertje en haalde tot onze verbazing zijn piston uit zijn koffer en ging het instrument poetsen.
Onze ogen werden groot, mijn moeder en ik keken elkaar nog eens aan...... en pa begon te lachen.....hij kwam nooit in de linnenkast.....maar die dag wel, hij zocht iets en kwam het instrument tegen, dus begreep wat er aan de hand was. Niks gezegd, maar gewoon alle rommel uit het koffertje gehaald en instrument erin!


De weinige keren dat het wel lukte had hij zelf de grootste lol:  Ze lagen een keer al in bed toen mijn moeder zei: "Ik heb zo'n trek in een bal gehakt!" Dit had hij door moeten hebben, want mijn moeder was niet zo'n eter, maar hij was zelf gek op een lekker bal gehakt. Maar ze ging nog even door en hij kreeg ook heel veel trek.  Hij ging ervan uit dat die ballen in de pan lagen te wachten......en bood aan om lekker een balletje te halen..... hij ging naar beneden en mijn moeder hoorde hem rammelen met pannendeksels.......koelkast open en dicht en nog eens....en daar kwam hij weer boven: "Wil, waar heb je die ballen dan?" "Die heb ik niet, ik zei toch niet dat ik die had? Ik zei alleen dat ik er trek in had".  Hij vond het prachtig!



Omdat hij altijd alles wist dacht mijn moeder hem eens te slim af te zijn.....zij had van een neef een briefje gekregen met beurstermen en daar wist hij echt niks van af. Ze was alleen zo dom om van tevoren aan te kondigen dat zij iets wist wat hij niet wist, maar dat zou de volgende dag wel komen..... en daarbij klopte ze even op de zak van haar schort. 
Mijn vader wist genoeg.....toen ma sliep ging hij op zoek naar haar schort en vond het briefje....hij leerde het uit zijn hoofd en ging naar bed.
De volgende dag: "Wil, jij wilde mij toch nog iets ragen? " "O ja"  Daar kwam het briefje en mijn moeder begon......maar pa wist overal antwoord op....."Nou, dit is niet leuk! Jij weet altijd alles en ni dacht ik eens iets te weten!"  Hij schoot in de lach en bekende! Hij had er echt geen één geweten!



Hij was ook slordig...... zijn kleren slingerden overal en vaak vroeg hij 's morgens vroeg: "Wil. waar is mijn broek?" of "Waar is mijn trui?" Ma was het zat..... ze pakte al zijn kleren bij elkaar, liep naar de zolder, pakte daar een trap en legde alles bovenop de hanebalken.
De volgende dag: "Wil, waar zijn mijn kleren? Ik kan nu niks vinden!"  "Op de hanebalken Cor" "Op de hanebalken? Hoe komen ze daar?" "Ja, jij elke dag met je gezeur van waar is dit en waar is dat, ik was het zat!" "Hahahah, goeie grap!"  Hij pakte ze, maar er veranderde niets.
Hij had over zijn overhemd vaak een warme trui aan..... die trok hij uit als hij thuiskwam en die ging dan de volgende dag weer aan....maar zoals hij hem uittrok....dan zat hij binnenstebuiten...... hij trok hem de volgende dag dan gewoon binnenstebuiten weer aan en als wij er wat van zeiden was zijn antwoord:  O, dan zit hij morgen weer goed!"

Hij heeft ook eens een hele dag op 2 verschillende schoenen gelopen...... nog wel zo ongeveer hetzelfde model, allebei instappers, maar verder totaal verschillend! Ma vond in de gang ook twee verschillende schoenen, dus de conclusie was snel getrokken: Hij was met twee verschillende schoenen naar zijn werk vertrokken!  Toen hij thuis kwam begon ze te lachen: "Nou, dat is ook wat hè? " Hij keek verbaasd....hij had niks gemerkt. Alleen jongste broer die gelijk met hem vertrokken was begreep nu waarom op de boot (over het IJ, de IJtunnel was er nog niet) een paar meiden steeds zo giechelden. 

Het was nooit saai thuis! 

Morgen is het 1 april..... wie heeft er leuke herinneringen aan?


Dinsdag 31 maart 2020:

Drugscontrolesdag
Wereld back-up-dag
Transgenderzichtbaarheidsdag


Quote van de dag:
 
.

6 opmerkingen:

  1. Haha, leuke dingen om je te herinneren.
    Verschillende schoenen ken ik van nog een paar mensen, zelfs van een zus. Dat verwacht je niet van een vrouw.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik moet bekennen dat ik het zelf ook eens heb gehad, twee totaal verschillende schoenen, maar dat was in een chaotische tijd, toen Edwin nog klein was en mijn man ziek......toen een snel naar een verjaardag... zonder te kijken schoenen aan.....met de auto, dus nauwelijks op gelopen en daar ook weer...... ja, toen vroeg ineens iemand "Wat heb jij nou?"
    Maar mijn vader merkte het de hele dag niet, maar dat soort dingen had hij dan weer niet door. We kochten een nieuwe stoel oor bij zijn bureau....de eetkamerstoel ging weg en we zetten een stoel met armleuningen neer.......hij merkte het niet, ging gewoon zitten hahahah.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een stale, noemden we z😁o iemand.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Toch wel van de uitdrukking; 'met een stalen gezicht'? Grappen vertellen of doen alsof je neus bloedt, of liegen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Daar moest ik wel meteen aan denken, want zo ken ik hem wel, maar niet als zelfstandig naamwoord.

    BeantwoordenVerwijderen