Driftkikkertjes

Als kind was ik heel erg verlegen en een driftkikker. Buiten de deur won mijn verlegenheid het van mijn drift, maar als ik dan weer thuis was hoefde er maar iemand 'boe' de roepen of ik ontplofte.......de kwaadheid die ik had ingehouden kwam er dubbel zo sterk uit.
Mijn broers vonden het leuk om mij kwaad te maken en dat begrijp ik ook wel, want ik deed raar als ik kwaad was......ik sprong dan omhoog en liet mij op mijn billen vallen....dat vinden grote broers natuurlijk prachtig. Die rare gewoonte ging over toen ik bij de 'landing' op mijn nieuwe zonnebril terecht kwam.....stuk! Ik dacht daar eens over na en begreep dat ik dat zelf deed......ik moest dat zien af te leren....en dat lukte!

Oudste broer vertelde dat kwaad in het Russisch 'Woetsk'  was en leerde mij dat te zeggen als ik kwaad was. Het lukte...... ze wisten mij kwaad te maken en ik riep dat ik woetsk was. Die 2 broers van mij rolden gierend van het lachen over de vloer......dat maakte mij nog kwader! Ik riep nog eens dat ik woetsk was, want ze moesten natuurlijk wel weten dat ik echt heel kwaad was! Natuurlijk kwamen ze toen helemaal niet meer bij van het lachen!

Ik had die driftbuien al vroeg...... als baby van een paar dagen werd ik helemaal blauw....in paniek werd de dokter gehaald.....die paniek was begrijpelijk, het eerste kind van mijn ouders werd na 2 dagen blauw en stierf, dus de schrik was groot toen ik ook blauw werd. De dokter kwam en constaterde: "Driftbuien"

Zoonlief had die driftbuien ook..... als baby al. Hij vergat dan adem te halen en werd blauw....... om ineens weer heel diep in te ademen....hij was er weer.
Hij zat eens bij een kennis achter in de auto.....die haalde hem op uit het AMC waar ik bij Ed op bezoek was. Hij kwam ook even op bezoek en nam Edwin dan mee naar huis.......daar bleef hij dan tot ik hem weer ophaalde. Hij ging daar ook naar bed....prima geregeld!
De eerste keer dat hij hem ophaalde waarschuwde ik hem: "Als hij kwaad wordt vergeet hij adem te halen en wordt hij blauw.....schrik niet, hij komt vanzelf weer bij......hij is nog nooit buiten bewustzijn geweest, maar als dat gebeurt ontspant hij zich en gaat vanzelf weer ademen".

Onderweg keek hij eens in de binnenspiegel naar Edwin.......die was blauw! Hoewel hij geen paniekerig type is schrok hij zich hier drie slagen in het rond van! Hij stuurde zijn auto de vluchtstrook op....... liep snel naar de andere kant om de deur open te maken......en Edwin haalde weer adem!

Neefje Ron vond het prachtig om Edwin kwaad te maken.....Edwin ging dan met zijn voeten trappelen.....heel snel deed hij dat en dat zag er gek uit!

Toen Edwin wat ouder was werd het steeds vaker duidelijk of er een reden was om kwaad te worden.... als er reden voor was dan vond ik het niet zo erg, maar als hij zonder goede reden zo tekeer ging moest hij de gang in.....hij mocht terugkomen als het over was. Na een tijdje ging dan de deur open en zei hij nog nasnikkend: "Ik kan weer normaal doen hoor!"

Een keer waren we boven toen hij een driftbui kreeg zonder duidelijke reden...... dan maar de badkamer i.p.v. de gang. Ik wilde hem niet naar zijn kamer sturen, want het leek mij niet goed als dat een strafplek werd....hij had er al zo'n hekel aan om naar bed te gaan..... hij zou het dan misschien ook nog als straf gaan zien.  In de badkamer ging hij flink tekeer.....toen het wat afzakte begon hij hardop te mopperen "Ik ga de politie bellen en zeggen dat ik een heel gemene moeder heb!"

Hij had een keer een dag met vele driftbuien....... hij viel van de bank....zo te zien niks aan de hand, maar wel gillen en schreeuwen.....het werd mij teveel en ik werd ook kwaad......pas later voelde ik de buil op zijn hoofd......hij was dus toch harder gevallen dan ik dacht!

Bij het ouder worden riep hij in zijn drift wel eens dingen naar mij waar hij zelf van schrok en waar hij dan ook onmiddellijk zijn excuses voor aanbood. Ik snapte dat wel..... als ex-driftkikker.  Hij was toen de face van gillen en huilen voorbij, maar bij drift moet je je toch op de één of andere manier uiten.....en zolang hij er zelf nog van schrok vond ik het niet erg.

Hij was niet verlegen, dus hij liet zijn kwaadheid overal duidelijk zien.... en hij was snel kwaad, want alles moest gaan zoals hij dacht dat het moest. En als hem gezegd was dat iets op een bepaalde manier moest gebeuren en dat bleek dan anders te gaan dan werd hij kwaad!

Ook met hem kwam het goed...... we hebben het allebei nog wel een beetje, maar niet zo snel meer en we kunnen ons gewoonlijk wel inhouden. Geen onbeheersbare drifbuien meer, maar gewoon kwaad zijn!

Ja, Edwin lijkt in veel opzichten op zijn vader, maar de driftbuien heeft hij van mij....niet van Ed....die was altijd kalm! Buiten die driftbuien om (die er dus nauwelijks meer zijn) was (en is) Edwin ook heel kalm......."Komt wel goed!".....hij maakt zich nooit ergens zenuwachtig voor van tevoren, hij weet nauwelijks wat zenuwen zijn!

7 maart

Dag van de brandweergeschiedenis
Dag van de erectie
Landelijke dag vlinderstichting
Museumnacht 010
Dag van de dwerg
Open data day
Dag van de cornflakes
Week van de hoogbegaafdheid
Boekenweek

Quote van de dag: