Het kan even duren, maar ik kom er altijd

Volgens mij had ik in een andere tijd geboren moeten worden..... de tijd van paard en wagen.....rustig rijden, kijken naar de kont van het paard en gewoon ook nooit verdwalen! Nooit verdwalen omdat er alle tijd is om te zien waar ik naartoe moet.
Nu denk ik vaak op het moment dat ik er voorbijrijd....."O, daar had ik in gemoeten!"
Lopend of op de fiets verdwaal ik minder snel...... dan zie ik het eerder en als ik al eens verkeerd ga dan kan ik ter plekke draaien.....dat kan met een auto niet altijd, voor je het weet ben je spookrijder.

Hier in de buurt lukt het nog wel, daar ken ik aardig de weg, maar als ik ergens niet bekend ben is het een drama (als ik geen Tomtom mee heb......maar zelfs dan kan ik nog fout gaan, maar dubbele Tom brengt mij dan wel weer op het goede spoor!).  Ooit had ik heel goed op de kaart gekeken, echt...... een deel van de weg kende ik, voor de rest had ik een eenvoudige route gevonden.... om de wijk heen en dan was er een zijweg die mij regelrecht de straat in zou leiden waar ik moest zijn. .......helaas, ik zag alleen een fietspad......ik had een oude kaart, toen was het nog geen fietspad.  Overal omleidingen, geen weg om te draaien.....ik was in het zicht van de haven geweest, maar strandde pas veel verder! Ik wist het niet meer.....tot ik een bordje zag van een gebied waar ik het nog wel een beetje kende......daar dan maar naartoe en daar de kaart opnieuw bestuderen.......nu een moeilijker route, waarbij ik veel straatnamen moest onthouden.
Vanaf daar reed ik de route die ik eerder gereden had richting de juiste wijk....... maar vanaf daar wist ik in elk geval hoe ik in de buurt kon komen...alleen moest ik het laatste stuk dan een andere route nemen.
Het lukte....... in één keer reden wij er toen op aan...... keurig op tijd arriveerden wij (ik was voor alle zekerheid een uurtje eerder vertrokken....ik bleek het nodig te hebben).....Mijn moeder, Edwin en ik stapten uit en we werden begroet met de woorden: "Nou, perfect op tijd!"  Wij knikten maar wat. 😂.

Ik bracht mijn moeder ergens naartoe waar ik nog nooit met de auto geweest was, het zou niet lang duren, ze reed ook weer mee terug.....op de terugweg zag ik al vanaf de parkeerplaats dat mijn route vaststond! Ach hoe moeilijk kan het zijn... de terugweg is altijd eenvoudiger....er komen altijd wel borden met Amsterdam erop en dan ga ik al de goede kant op..... ik nam dus een andere route.....maar kwam geen bord Amsterdam tegen! Geen enkel bord waar ik iets aan had, geen richting waarbij ik weer op bekend terrein zou komen.
Ik kwam in plaatsen die ver buiten de route lagen...... ik ben half Noord-Holland rondgereden...... en mijn moeder zat naast mij te genieten: "Zo'n leuke ritje"
We zijn thuisgekomen...... maar met een gigantische omweg!

Ga met mij mee en je komt nog eens ergens....maar niet altijd op de plek waar je naartoe wil!

6 maart

Wereldgebedsdag
Europese dag van de logopedie


Quote van de dag: