Knutselen vind ik leuk om te doen, maar ik hou er niet van om alles van tevoren nauwkeurig uit te meten en te tekenen etc. Soms kan het niet anders, zoals met breien. Ooit had ik ontdekt hoe ik kabels kon breien en mijn fantasie sloeg gelijk op hol...... ik ging een slipover (zo heette dat toen) breien met ingewikkelde kabels....nu ik snapte hoe dat werkte kon dat geen probleem zijn, als de basis er is kan ik variëren!. Ik had alleen een patroonbeschrijving nodig voor het aantal steken e.d. Ik moest toen natuurlijk wel het één en ander noteren, want links en rechts wilde ik wel hetzelfde maken. Ik maakte toen dus wel een plan, maar niet volledig uitgewerkt..... ik noteerde om de hoeveel steken ik iets moest doen...... hoe ik dat precies deed bedacht ik terplekke. Natuurlijk noteerde ik wel wat ik gedaan had, omdat dat aan de andere kant ook moest, maar ik tekende niet het geheel uit. Het lukte en ik was apetrots op mijzelf..... echt, het waren niet alleen gewone kabels, maar het was wat ingewikkelder geworden. Hij was voor Ed, mijn man en hij heeft hem vaak gedragen........ ik denk dat ik hem ergens achter in de kast nog wel heb....... ik kon hem niet weg doen.
Met andere dingen (zoals Sinterklaassurprises) begin ik meestal zo uit de losse hand. Ik weet wel wat het worden moet, maar meestal heb ik het niet al te nauwkeurig in mijn hoofd en groeit het tijdens het maken.
Tekenen en meten wat ik uit moet knippen doe ik zelden...... geen zin in en bovendien knip ik toch altijd scheef..... zelfs langs een lijntje, ik heb een afwijking naar links!
Het geheel is dus wel eens wat scheef, maar meestal ben ik toch wel tevreden met het resultaat. Ik maakte voor het cadeau van Edwin op school eens een robot...... het cadeau kwam in het 'lijf'...... dat was een kartonnen doos met aluminiumfolie er omheen...... ik sneed er een luik in dat ik met geel isolatietape omrandde en maakte er zelfs een lipje aan.... het was dus zo open te maken, want ik vond het zonde als het meteen vernield werd. Dat laatste lukte dus niet..... juf had hem meteen een schaar gegeven om het stuk te knippen 😂 ..... en ik dacht nog wel dat het zo duidelijk was.
Een echt succes was het piratenschip wat ik maakte voor de traktatie met Edwins verjaardag.
Ik leende van broer een decoupeerzaag om een stevige bodem van hout te maken..... uiteraard uit de losse pols........ daar kwam een kartonnen rand omheen en in het midden een schoenendoos, dat was het 'ruim'.... waar de piraten sliepen, bovenop elkaar, dat dan weer wel, anders had ik geen ruimte voor al die piraten. Ook dit was... al doende kwamen de ideeën. De piraten waren wc-rolletjes omwikkeld met papier.... binnenin een zakje waar ik frietsticks in deed. Het hoofd was een doosje rozijntjes..... papier er omheen waar ik gezichtjes op tekende en ze kregen een piratenhoed van karton of een piratenmutsje van crêpepapier..... niet alles hetzelfde, ze kregen ook niet allemaal een ooglapje. De armen werden muizentrappetjes, Er kwam natuurlijk een mast op de boot ....ik had daar geloof ik een stuk bezemsteel voor gebruik.... daar hingen ook piraten aan..... overal piraten.... het schip was vol en ik had nog over.
Ik had een groot houten dienblad met handgrepen, daar zou het schip op moeten staan, want anders was het voor Edwin niet te hanteren. Ik deed eerst blauw karton op het dienblad (het water) en daarover bubbeltjesplastic (de golven)..... schip erop..... het belangrijkste was klaar. Maar waar liet ik nu die laatste paar piraten? Ik kon ze toch niet te water gooien? Ineens had ik een idee...... een leeg boterkuipje werd omwikkeld met crêpepapier, ik sneed er aan weerskanten een kleine opening in en stak er ijslollystokjes doorheen..... een sloep met roeispanen! Daar konden weer wat piraten in!
Klaar! Voor hij naar school ging hing ik er nog slingers aan en ballonnen, want het was tenslotte feest.
Ik heb er geen duidelijke foto's van.....maar toch wel iets:
Het was echt een succes...... ook al was het niet perfect gemaakt, het zag er goed uit!
Een hele klus, dat wel, maar ik had eer van mijn werk.
Natuurlijk zou alles veel beter zijn als ik het beter uitwerkte van tevoren, uitmeten en tekenen..... maar ik denk dat ik daar te lui voor ben.... ik wil meteen beginnen.
Ik heb dat ook wel met andere dingen.... een spelletje op de computer bijvoorbeeld.....ik begin meteen en zie pas later wat de opdracht is.
Dat schip zag er toch grappig uit.
BeantwoordenVerwijderenEen goede knutselaar ben ik ook niet en de schaar vervang ik door een liniaal en er met een scherpe punt een lijn langs te trekken. Meestal lukt het dan met voorzichtig scheuren.
Ik knutsel zelden, deed veel liever kleren maken voor de kinderen, daarin frutselde ik graag met rimpelrandjes en opgestikte versieringen.
Dit was goed gelukt, maar als ik zou meten en tekenen van tevoren zo het nog beter zijn, maar dan is mijn lol er af.
BeantwoordenVerwijderenKleren maken, geweldig, ik wilde dat ook graag...... maar daar was ik dus heel onhandig mee. Men dacht van wel, want ik maakte leuke kleren voor mijn Barbie, maar ja..... vaak van vilt...... dat werkt eenvoudig! En het hoefde niet lekker te zitten.
Het echte werk kon mijn moeder mij niet leren, want ze was er zelf niet handig mee.... dus ik ging op les bij de nonnen, dat scheen geweldig te zijn, daar kon iedereen het leren.
Nou, de non was erg aardig en had geduld, maar onder haar ogen slaagde ik erin om toch van alles fout te doen. Het kwam uiteindelijk wel af, maar dat was niet omdat ik er handigheid in kreeg.
Toen Edwin geboren was besloot een handige vriendin te helpen. Ik moest stof kopen voor twee broeken voor Edwin, die toen een jaar of 2 was. Het was met elastiek en een nepgulp weet ik nog.
Vriendin knipte beide broekjes waar ik bij was..... ik moest goed kijken. De eerste stikte zij in elkaar....ik moest goed kijken en zij gaf ondertussen handige tips.
Mijn huiswerk was zelf de tweede broek in elkaar zetten. Dat is na een paar keer uithalen gelukt! Ik deed de gekste dingen fout, naaide de verkeerde dingen aan elkaar...... er kwam een moment dat het meer op een rok dan op een broek leek. Echt.... het lukt mij niet. Ik beperk mij tot poppenkleertjes en breien. Dat kan ik wel!
Ik denk dat als ik een dochter had gehad dat ik dan iets meer had gekund..... daar zijn dingen voor te maken die eenvoudiger zijn dan een broek of een blouse .... een simpel zomerjurkje zonder moeilijke dingen.... ik denk dat dat wel zou lukken en de fantasie om daar dan nog iets leuks mee te doen zoals een leuke zak erop naaien of leuke sierknopen e.d. ..... dat zou dan ook wel lukken. Maar ja, voor jongens zijn het meteen broeken hahahah..... te moeilijk!
Je hebt het niet in de vingers. Dan houdt het op, je kunt er niets aan doen. Op naailes kreeg een meisje het ook te horen: jij kunt er beter mee stoppen, misschien zou handwerken beter gaan. Kon ze ook niet.
BeantwoordenVerwijderenGeeft niets, we hoeven niet alles te kunnen. Er zijn andere dingen, lekker eten koken bijvoorbeeld😁
We hebben allemaal onze eigen specialiteiten, dat klopt.
BeantwoordenVerwijderenIk kan vooral lekker eten hahahaha