Straatmuzikant

Amsterdam weert straatartiesten in de binnenstad tot 1 november omdat zich vaak veel mensen ophopen om zo'n artiest. Ik snap het wel, al begrijp ik de orgeldraaiers ook wel die nu niets meer mogen. Bij een draaiorgel staan meestal geen drommen mensen....maar aan de andere kant is het ook moeilijk als er weer allerlei uitzonderingen gemaakt moeten worden. Want waar ligt de grens? Moet je eerst laten horen wat voor muziek je maakt of laten zien wat je act is? Dan mogen de slechte artiesten wel en de goede niet....zoiets. Maar in elk geval is het wel jammer, want het heeft altijd wel iets, die vele straatartiesten. Maar alles is toch anders dan andere jaren....nu dit dus ook. Wat zal het weer genieten zijn als alles weer kan en mag omdat het virus er vandoor is en er een vaccin is.
Zolang het niet echt veilig is kan ik er ook minder van genieten....nog steeds leuk, maar overal bij moeten nadenken en opletten of er niet iemand te dichtbij komt maakt het toch minder leuk!

🎷🎵🎷🎶🎷🎵🎷

Toen ik dit verhaal hoorde dacht ik terug aan die keer dat ik straatmuzikant was voor 1 dag op het Museumplein in Amsterdam. Dat was voor een studie-opdracht van iemand..... ze moesten zelf iets bedenken en zij had gekozen voor: "Geven meer vrouwen of meer mannen vaker geld aan een straatmuzikant?" Nou vond ze het wat vreemd om tegenover een voor haar onbekende straatmuzikant te gaan zitten om alles te noteren, dus vroeg ze of ik straatmuzikant wilde zijn.  Ach, het is weer eens wat anders en op een ijskoude middag vertrok "Nikkelen Neeltje" met instrument en bladmuziek naar Amsterdam waar we elkaar op het Museumplein zouden ontmoeten. Ze kwamen met z'n tweeën.
We begonnen aan de kant van het concertgebouw...... ik pakte het instrument uit op een bankje achter mij en nietsvermoedend ging een jongeman op het bankje ernaast zitten met zijn rug naar mijn kant.  Ik besloot hem maar even te waarschuwen, hij mocht zich eens te pletter schrikken en hij schoof voor alle zekerheid maar alvast een stukje op.
Het was raar om zomaar ineens te beginnen. Eenmaal bezig ging het wel, maar het starten zo uit het niets was vreemd, een beetje eng toch wel. 

 Mijn bladmuziek kon ik niet goed lezen, ik had verwacht dat ik het wel kon lezen als ik het op de grond legde of tegen een muurtje zette, maar ja.....ook al is het al jaren geleden, opoe werd al een daggie ouder en vooral de ogen waren niet meer wat het was, ooit had ik haviksogen, maar hoewel ik nog steeds geen bril draag (alleen met muziek-lezen doordat ik door staar de lijntjes vaak dubbel zie) is het wel duidelijk minder geworden.
Dan maar uit mijn hoofd...... wat mij maar te binnen schoot en wat ik kon spelen, maar vooral zomaar wat.....als er maar geluid uit kwam. De studentes vonden het  te droevig, dus ik probeerde wat vrolijker te spelen....... naar mijn gevoel vroor het 40 graden, mijn vingers waren stijf en bijna gevoelloos, mijn lippen ook. Ik was warm aangekleed, dus verder bleef ik wel warm, maar met handschoenen aan spelen lukt mij niet.
We verkasten naar een plek aan de andere kant, in de hoop dat daar meer mensen voorbij liepen.....en ik ging bij de letters 'I Amsterdam' zitten..... voor de E.

Het was daar ietsje drukker, maar veel mensen waagden zich niet op straat. Het was maar goed dat ik mijn geld er niet mee hoefde te verdienen, want ik had nog net niet mijn reiskosten eruit 😂. Het onderzoek was natuurlijk niet representatief, daarvoor was er te weinig publiek, maar dat bleek niet erg te zijn, het ging geloof ik meer over de manier waarop ze het aanpakten e.d. Het hoefde dus niet over.  Ik weet niet meer welke groep er nu het meeste gaf.
Als ik een bucketlist had kon ik in elk geval iets afstrepen..... ik heb zoiets niet, maar vind het wel leuk om eens iets ongewoons te doen. Een bucketlist vind ik iets te krampachtig, er moet dan van alles en hoe gekker hoe beter..... zo komt het op mij in elk geval over. Er is zoveel wat ik wel zou willen, maar waarvan de kans zeer klein is dat het gebeurt.... ik zou naar alle landen van de wereld willen, ik wil een groot huis kopen, ik wil op de top van hoge berg staan (ik heb hoogtevrees, ik durf hier niet eens de toren van de Grote kerk op.... dat wil ik dus ook), ik wil...... heel veel, maar ben tevreden met minder. Nee ik ben er niet naar op zoek, maar er zijn veel dingen die ik best wel eens zou willen doen, dus als de kant zich voordoet...... dan doe ik mee. Ik werk eigenlijk andersom..... ik streep niet af, maar ik schrijf erbij wat ik gedaan of meegemaakt heb!

 Ik zou het zonder het verzoek nooit gedaan hebben, maar ik ben blij dat ik meedeed, het was leuk..... maar natuurlijk ook omdat die meiden op afstand meekeken!  En ik kan op mijn CV zetten dat ik straatmuzikant ben geweest! 😂😄

Quote van de dag:

Woensdag 22 juli 2020:

Hangmatdag

Hotdogdag

Wereld hersendag

Pi – benaderingsdag

Vestingdagen Elburg

 Spakenburgse Dagen

Roze Woensdag