Opvoeden

Vaak hoor ik ouders (en dan met name de moeders) zeggen dat ze de kamers van de kinderen hebben opgeruimd en veel hebben weggegooid......"merken ze toch niet, ze spelen er nooit mee".  
Ik wil er niet altijd tegenin gaan, maar ik vind dat zo respectloos naar de kinderen toe.....ik heb nooit iets weggegooid zonder dat Edwin het wist, simpelweg omdat ik vind dat dat niet kan. Ik ruimde trouwens zijn kamer niet op, dat moest hij zelf doen. Ik wilde wel eens helpen als hij er zelf niet uitkwam, maar het was zijn kamer en als hij het zelf goed vond zo dan mopperde ik wel eens, maar dan was het wel heel erg. 
Maar weggooien....nee!  Nooit zonder te vragen of het weg kon. 
Ik heb ook wel eens het idee dat kinderen te snel groot moeten zijn........ ik hoorde eens een moeder van een 8-jarige zeggen: "Ik heb al zijn autootjes weggedaan, daar wordt hij te groot voor!" Ik vraag mij dan toch af wat het kind er van vind. Misschien speelde hij er een tijdje niet mee, maar dat was misschien maar tijdelijk. Misschien vond hij het wel leuk om ze neer te zetten. 

Ook het zakgeld van kinderen snap ik niet altijd..... ik vind zakgeld iets waar ze zelf mee moeten leren omgaan.....advies is prima, maar ze moeten niet bij alles moeten vragen of ze dat van hun zakgeld mogen kopen. Veel zakgeld vind ik geen goed idee, juist als ze weinig hebben leren ze er mee omgaan is mijn idee...... meteen opmaken dan heb je niet veel, maar met sparen kan je na een paar weken al iets leukers kopen. 
Natuurlijk verschillen de meningen erover, zoals met alles en hier mag ik lekker mijn eigen mening geven.....mijn weblog, mijn mening 😂😂😂 
Als er kermis was hier wilde Edwin daar natuurlijk naartoe en hij kreeg daar dan wat geld voor.....oma gaf ook wat. het was altijd maar een kleine kermis. Ik vond het zonde als achter elkaar het geld uitgegeven uitgegeven werd en bedacht een truc......."Alles wat je over hebt verdubbel ik!"  Dat hielp. Soms ging het wel op, maar hij koos dan wel heel zorgvuldig wat hij wilde. Meestal had hij wel wat over en dan vond hij het prachtig als ik het verdubbelde.
Op de kermis won hij wel eens wat en dan koos hij zorgvuldig uit wat hij wilde.....steeds vragen voor hoeveel punten hij iets kon krijgen....nog eens zijn punten tellen....tekort.....en heel vaak kreeg hij het dan voor minder punten....geen idee hoe hij dat voor elkaar kreeg, hij deed het niet bewust, het gebeurde gewoon.

 

Maar ik vind dus dat kinderen zelf met hun zakgeld moeten leren omgaan...... en laat ze maar eens een miskoop doen, daar leren ze van. Als ze weinig zakgeld krijgen is de schade meestal niet zo erg groot.
Edwin had ook eens een miskoop......één of ander balletje aan elastiek dat heen en weer gegooid moest worden.....ik vermoedde dat het niks voor hem was en zei hem dat ook.....maar hij wilde het toch....nou ja, dat moet hij dan zelf weten. Terwijl ik boodschappen deed ging hij naar de speelgoedwinkel en kwam even later bij mij....pakte het uit en snapte niet hoe hij het moest gebruiken..... terug naar de winkel om het te vragen......het is nooit een succes geworden, maar hij leerde ervan. 

Hij kreeg toen hij klein was een driewieler en geen tweewieler met zijwieltjes......op die tweewielers hangen ze vaak scheef omdat de zijwieltjes meestal toch al wat hoger staan......lijkt mij niet goed. Bovendien kunnen ze veel harder op een tweewieler en naar mijn idee zijn ukkies daar nog niet aan toe. 
Een driewieler doet precies wat je er zelf mee doet, de kracht op de trappers geeft een logische snelheid, en je kan er ook mee achteruit. Hij had er één met een laadbak achterop..... dat was leuk....daar kon hij echt mee spelen en als we naar oma gingen stopte hij was speelgoed in de bak en hij fietste naar oma. Hij heeft er heel lang plezier van gehad. De gewone fiets met zijwieltjes kwam later...... ook toen was hij nog klein, maar oud genoeg om daar mee om te gaan. 

Natuurlijk heb ik ook niet alles goed gedaan, ik heb wel duidelijke ideeën over hoe alles moet, maar soms is de praktijk anders.  Toch had ik wel regels waar ik niet van afweek, zoals.....Nee is nee en ja is ja! Er moest wel een heel goede reden zijn om daar van af te wijken. Het kan een keer.... als ik inzag dat ik te streng was....maar dan werd het geen ja doordat hij doorzeurde.... sterker nog.... als ik vond dat ik te streng was, maar hij bleef zeuren dan bleef het om die laatste reden toch nee! (Jammer Edwin, ik had er over nagedacht en vond dat het toch wel mocht, maar je zeurt door....dus het mag niet!) 

 Doorzeuren, 6 x nee en dan toch ja werkt niet!

Heel leuk om te lezen is het boek van Roué Verveer "Waarom? Daarom!" waarin hij zich verbaast over de verschillen tussen de (slappe) opvoeding hier en de strenge opvoeding die hij kreeg in Suriname. 

Quote van de dag:

Dinsdag 4 augustus 2020: 

(1944)– Arrestatie Anne Frank