De Sint was weer in het land, een spannende tijd.
Iedereen deed geheimzinnig en mij werd verteld dat mijn ouders en grote broers ook wat cadeaus in de tobbe deden, omdat Sinterklaas natuurlijk niet iedereen veel kon geven.
Mocht ik dus iemand zien met een cadeautje of zag dat er al cadeaus in de tobbe lagen dan snapte ik dat dat normaal was.
Ik vond dat ik Sinterklaas ook een handje moest helpen en ging zelf naar de winkel om een potje plaksel voor opa Martis te halen. Broer Mart moest de naam er voor mij opzetten, want zelf kon ik nog niet schrijven. Ik vond het een lang woord, hij bleef maar schrijven....... achteraf denk ik dat hij erop schreef dat opa uitbundig moest reageren omdat het van mij kwam (of zoiets).
Opa begreep het en riep uitbundig "Dank u wel Sinterklaas!" ..... maar toen kon ik mijn mond niet meer houden...... Sinterklaas maakte goede sier met mijn gulle gift......"Dat heb ik gegeven hoor, dat komt niet van Sinterklaas!!!!"
De cadeaus werden toen in krantenpapier verpakt en na afloop lag de grond bezaaid met papier..... dat werd dan weer verzameld in de tobbe...... en dan ging ik tussen het papier zitten.... elk jaar weer! Waarom? Geen idee!
Ik kreeg ook een keer een prachtige poppenwieg van de Sint.... die paste natuurlijk niet in de tobbe, die stond in het achterkamertje. Een cadeau voor mijn poppen was altijd goed!
Toen ik niet meer geloofde zag ik op een ochtend in november de schilder lopen met de staf van Sinterklaas..... die zou later die dag aankomen met zijn stoomboot. Hoe kwam die schilder dan aan zijn staf? 😂 Ik vermoed dat hij de staf had voorzien van een nieuwe laag goudverf!
Ooit vond ik een bal in mijn schoen.....een mooie bal met reclame van een bank erop....ik heb dus lang gedacht dat dat de bank van Sinterklaas was.... dat moest wel, hoe kwam hij anders aan die bal?
Op de kleuterschool moesten we voor het Sintfeest altijd een versierd mandje meenemen, dat kregen we dan gevuld weer terug (ik heb nog steeds het punnikpopje dat er eens inzat)....... mijn vader wilde eens wat anders voor mij en maakte een grote klomp.... volgens mij van karton bekleed met watten.
Wat was ik trots!
Ik had een heilig ontzag voor die heiligman..... ik was een beetje bang voor hem, maar dat was ik voor iedereen..... ze moesten vooral niet tegen mij praten!
Er waren altijd gedichten en surprises op 5 december, altijd veel gezelligheid..... ik heb er alleen maar goede herinneringen aan!
En later, toen er neefjes en nichtjes kwamen maakte mijn moeder er altijd een groot feest van voor haar kleinkinderen..... ze bedacht allerlei leuke dingen die mijn vader dan moest maken. Een locomotief met als wagons allemaal kratten met cadeaus er achter, voor elk kind een krat. Trek maar aan het touwtje en de trein komt binnen.
Een groot huis, helemaal versierd en groot genoeg om er ook zelf in te kunnen, een kat op het dak. Vol met cadeaus natuurlijk. Net als de schatkist van Sinterklaas..... een grote hutkoffer van zolder vol cadeaus en versierd met chocolademunten. De laatste jaren was er nu afloop bingo voor allemaal, met bij elk spel voor iedereen een prijs, maar de eerste had natuurlijk meer keus. Altijd erg leuk, waarbij we elkaar flink plaagden. Edwin wist een keer precies wat hij zou kiezen als hij bingo had, maar velen waren hem voor en allemaal deden ze net alsof ze zijn cadeau wilden kiezen......Edwin hield zijn adem in..... gelukkig, er wordt toch wat anders gekozen. Ze deden het allemaal, dus Edwin zat flink in spanning....maar ze lieten het allemaal staan voor hem. Zo ging het onderling, als we wisten dat iemand iets erg graag wilde dan kozen we wat anders, maar eerst even plagen!
Een echt familiefeest.
BeantwoordenVerwijderenIk heb er ook goede herinneringen aan maar alleen met ons eigen gezin, kleinkinderen vierden het met hun eigen ouders, er kwamen er dan ook veel te snel te veel.😏
Toen er kleinkinderen kwamen verzette mijn moeder het naar een zondag ervoor, zodat iedereen het ook binnen eigen gezin kon vieren of met schoonouders.... en als ze liever weer naar mijn moeder gingen was dat ook goed.
BeantwoordenVerwijderenWij waren maar met 3 kinderen thuis, we kregen samen 6 kinderen waarvan Edwin duidelijk de jongste is. De oudste is 13 jaar ouder. Het was dus niet meteen een huis vol ukkies, hoewel de eerste 4 wel kort na elkaar kwamen......in iets meer dan 3 jaar. Maar dat was nog wel te overzien....in die tijd woonde ik ook nog bij mijn ouders, dus ik kon ook van tevoren helpen.