Zoeken in deze blog

donderdag 28 februari 2019

Stop

13-08-2015

Weer was ik een paar dagen in Arnhem, nu korter.... ik kwam zondagmiddag om Geurtje haar verjaardag te vieren....  wat hebben we gelachen en lekker gegeten (barbecue) en vertrok dinsdag weer. Nog steeds zijn er dingen die ik in Arnhem wil doen, maar deze keer was daar niet zo veel tijd voor en de maandag viel al een beetje af. 
Tsja, de maandag......
..... Edwin ging naar zijn werk en ik besloot de vaatwasser aan te zetten. Ik dacht er goed bij na en wist dat ik dan niet kon stofzuigen, want dat vraagt daar teveel stroom, dus beloot ik rustig te ontbijten terwijl de vaatwasser draaide..... en daar hoort wat te drinken bij. Vlak nadat ik waterkoker aanzette ging hij weer uit en ik hoorde de vaatwasser ook niet meer..... nee hè...... ik controleerde de koelkast.... ik keek naar het niet-brandende lichtje van de vaatwasser.... het was duidelijk, er was een groep uitgeknald! Nou is dat in een normaal huis geen drama, maar in dat huis wel... de stoppenkast zit namelijk bij de bovenbuurvrouw en die was al weg (naar haar werk neem ik aan). OEPS! 
Snel Edwin bellen, die zal misschien net of bijna op zijn werk zijn, maar waarchijnlijk kan hij de telefoon nog wel opnemen! Dat lukte gelukkig.... maar ja, hij kon ook weinig doen..... we zouden verder communiceren per sms, want ik had geen laptop of iets dergelijks mee, alleen een oude Nokia om te bellen en sms-en.
Een verlengkabel kon ik daar niet vinden, maar de Praxis was dichtbij en een extra verlengsnoer is nooit weg, dus snel wat kleding aangetrokken (douchen komt later wel, als ik stink houden ze bij de Praxis hun neus maar dicht) en ik op zoek naar de Praxis.... die was snel gevonden, maar ging pas om 9 uur open.... nog ruim 20 minuten wachten.... maar even terug dan om even later voor de tweede keer daar te verschijnen.... snel een oranje verlengkabel gepakt, goed lang, zodat ik zeker wist dat ik genoeg had, zelfs als ik naar buren twee huizen verderop moest en weer terug naar het "noodgebied".... op die terugweg merkte ik pas dat ik al die tijd mijn shirt aachterstevoren aanhad (sorry Edwin, ik heb daar niet verteld dat ik bij jou hoorde hoor!!!). Koelkast van z'n plaats om bij de stekker te kunnen.... in het verlengssnoer steken en naar de kamer.... ik wist dat de dichtstbijzijnde contactdoos bij de keukengroep hoorde, dus ik ging wat verder..... pech, die hoorde ook bij de keukengroep. ZUCHT!
In de slaapkamer waren ook nog stopcontacten, maar overal zat wel wat in, behalve in een stekkerdoos achter zijn bed, daar was er nog eentje over, maar het leek mij niet verstandig om daar de koelkast op aan te sluiten. Ik wist niet welke stekker ik ergens uit mocht halen en wat er verder op die groep zat, want doordat de stroomvoorziening daar niet optimaal is, zijn er wat verlengsnoeren in gebruik om de boel wat beter te verdelen en ik weet natuurlijk niet hoe dat zit. Ondertussen zag ik door al dat sms-en de energie uit mijn telefoon stromen, dus de oplader gepakt en die aangesloten op de stekkerdoos achter het bed PFFFFF ..... uiteindelijk kwam Edwin met het idee om eens achter het luikje bij de computer te kijken..... daar was stroom die uit de kelder kwam (dat bedoel ik dus, de stroomvragende appatatuur moet daar goed verdeeld worden) en die kon ik geruiken. Ik vond een stekkerdoos, vol met stekkers.... KREUN, welke mag eruit? Het antwoord van Edwin was: "die het dichtst bij jou is"..... nou, daar had ik wat aan.... ik had die stekkerdoos naar mij toe geschoven en die lag horizontaal voor mij.... wat is dan de dichtstbijzijnde? Nou, het maakte niet zoveel uit volgens Edwin (die volgens mij het gek vond dat ik niet begreep wat de dichtstbijzijnde stekker was) in het ergste geval had ik geen tv meer (hm... geen ramp, maar geen laptop en geen tv is wel wat saai)..... ik trok er eentje uit, sloot de koelkast aan en VOILA, er brabdde licht in de koelkast.... HOERA! Ook de tv deed het gewoon! Mijn telefoon bleek niet op te laden.... ook dat nog.... met grof geweld duwde ik de adapter verder in de contactdoos.... PLOP...  dat werkte!
Nu was het wachten op de bovenbuuv..... maar ja, die was waarschijnlijk naar haar werk. Dan maar even winkelen, maar niet te lang, want stel dat ze vroeg thuiskomt en dan weer vertrekt.... dat zou een probleem zijn! 
Al vroeg was ik weer terug, ik had geen rust voordat alles weer goed was. Ik had beloofd de honden uit te laten voor de avond, maar ik wilde niet weg, ik wilde de bovenbuuv "opvangen". Tegen zes uur besloot ik dat die beesten toch echt wel aan een wandeling toe waren, maar niet te ver dan! 
Haar auto stond er nog niet toen ik terug kwam.... weer wachten.... en eindelijk kwam ze thuis, voordat ze de deur open had stond ik al bij haar (ik wilde niet dat ze net boven was als ik aanbelde, want dan blijft ze heen en weer lopen)... ik vertelde wie ik was en wat er aan de hand was.... "Oké, maar de stoppenkast zit hoog!" "Nou, dan hoop ik dat jij erbij kan!" "Ik denk het niet, maar ik heb een trap!" .... ik ging naar binnen en ze wees naar een kastje tegen het plafond..... hallo.... hoger kon niet! Buuv pakte een keukentrap en klom erop.... deurtje open... jakker, spinnen en hun webben.... er lag een Ikeaboekje op de grond, bezorgd door de post.... die bleek ideaal om spinnen te verjagen. Buuv wees op een ouderwetse stoppenkast "Dat zal hem zijn". "Ik denk het niet, het zal die helemaal bovenin zijn, want zo eentje heb ik er ook en Edwin heeft gezegd dat het zo'n zelfde is, dus als het goed is staat er één knopje anders!" Vanaf beneden kon ik echt niet zien of er eentje anders stond, maar buuv op de trap wel en haalde het "handeltje" over.... ik snel naar de keuken om te kijken en ja hoor BiNGO!!! Er was weer stroom!!! Hartelijk dank bovenbuuv!!!
De verhuurder zal dit vast niet lezen, maar beste verhuurder, dit is toch geen toestand? Wat nu als bovenbuuv met vakantie was? Was u dan gekomen beste verhuurder? En bent u wel altijd bereikbaar? Het is een leuk huis hoor, niet groot, maar voor Edwin groot genoeg, maar dit is natuurlijk heel onhandig!!! O ja, de thermostaat van de verwarming en de ketel zitten bij de achterbuuv..... handig hè? En ik geloof dat Edwin weer het water kan afsluiten..... het is dus wel belangrijk om de buren te vriend te houden, anders gebeuren er rare dingen!!!

Ik was opgelucht, het snoer kon ik weer oprollen, de stekker van de koelkast kon weer waar hij hoorde, koelkast weer op z'n plaats.... rust in de tent!!!
Eindelijk RUST! 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten