Een mandje met appelen.

28-09-2014 (van Punt.nl)

Vorige week bij de supermarkt:

Het is altijd weer een klus om alles fatsoenlijk in de fietstassen te krijgen! Terwijl ik bezig was zag ik een man de winkel uitkomen, zijn armen vol met boodschappen. Het valt mij op dat mannen dat vaak doen... helemaal niet handig volgens mij, maar ja.... het zal wel met "stoer zijn" te maken hebben. Er rolde iets vanaf en ik hoorde hem zeggen: "O, mijn broccoli!" Ik kan het niet helpen, dat heb ik van mijn moeder geërfd, ik kan mijn lachen nooit inhouden! (Mijn moeder lachtte ooit eens om iemand en kreeg te horen: "Moet jij zo lachen meissie? Nou, lach dan maar schoon uit!"). 

Als ik dan toch iemand uitlach kan ik er maar beter rond voor uitkomen, dus ik zei: "Altijd leuk om te zien bij een ander!" "Nou, blij dat ik iemand gelukkig heb kunnen maken!" Zo ging het nog even over en weer en uiteindelijk wenste ik hem smakelijk eten.... met een grijns op mijn gezicht ging ik verder met inpakken, even verderop stonden al die tijd 2 vrouwen te praten die alles gehoord hadden.

Ik pakte een mandje met appels uit mijn winkelwagen en net voor ik hem in mijn fietstas zette gebeurde het.... er viel een appel af en rolde over straat tot voor de voeten van één van de vrouwen. De reactie was te verwachten: "Ja, dat krijg je ervan als je andere mensen uitlacht!" 

Mijn dag kon niet meer stuk... heerlijk!