Hier zit ik dan..... het water druipt uit mijn haar, al mijn kleren hangen aan een droogrek, samen met mijn muziektas, saxofoontas, ketting en sax-nekkoord. Maar...... tijdens ons buitenconcert bleef het droog!
Het was de hele middag erg donker, de wind was tamelijk koud, de voorspelling was: 's avonds regen vanuit het westen..... op de verschillende weersites leek het net te kunnen, de één gaf aan dat het om half 9 ging regenen, een ander zelfs pas om 10 uur...... dan zijn we al lang klaar! Om 5 uur begon de zon erdoor te komen, steeds vaker, steeds sterker......
Wat zou ik aantrekken.... zwart/grijs natuurlijk, maar een jurk zag ik nu niet zitten, dus een zwarte broek, zwart hemdshirt en een korte zwart/grijze blazer. Ik vertrok op de fiets, een man kwam naast mij fietsen en zei: "Ik vraag het niet en het gaat mij niets aan, maar het is wel VEEL! ",,, terwijl hij naar mijn fietstassen keek. Hij mocht het gerust weten: "Een saxofoon, een tas met muziek en een lessenaar!" "Een saxofoon... zozo... een saxofoon... ik weet eigenlijk niet goed wat het is"...."Een kromme toeter, zo één als Candy Dulfer heeft"... "Ja, die ken ik wel, maar ik weet niet hoe die saxofoon eruit ziet, ik dacht zo'n hele grote"... "Dat is een sousafoon.... bedacht door meneer Sousa en de sax is gemaakt door meneer Sax, Adolphe Sax" O, een Sousafoon, meneer Sousa hahaha, Sax.... Adolph nog wel".... "Maar het is geen Duitser hoor, het is een Belg".... " Weet u, ik hou niet van blaasinstrumenten". "Dat kan". Ondertussen was ik op de plaats van bestemming, het grasveld bij het verzorgingstehuis, bij de vogelkooi.... de man fietste verder... wonderlijk gesprek. Het was nog vroeg, er was nog niemand.... ik zocht een plekje voor mijn fiets waar niemand er last van kon hebben en deed al snel mijn blazer uit.... pffff..... warm, ik trek hem wel weer aan als we gaan spelen. Af en toe een koude windvlaag. Ik stond even met de koster van de kerk even verderop te praten... tijd zat..... na een tijdje liep ik terug naar het grasveld.... even later kwamen er meer en daar kwam mijn broer met een aanhanger vol stoelen. Allemaal even helpen..... klaar.
Lessenaar en muziek uitpakken (had ik al keurig op volgorde "Ans heb je knijpers, ik ben de mijne vergeten".... "ik heb ook geen knijpers" ...... meestel heb ik er veel mee, maar deze keer was de keuze beperkt.... ondertussen vroeg nog iemand om knijpers....ik verdeelde het zo goed mogelijk.... toen gaf ik nog mijn briefje met de te spelen werken aan iemand en ik wilde mijn sax uitpakken..... de lessenaar voor de dirigent was er niet...... hij kreeg die van mijn broer..... maar die van mij is groter en zwaarder (en staat dus steviger) en hij heeft geen bladmuziek meer.... hij heeft het digitaal, maar zijn tablet moet natuurlijk wel stevig staan, dus we ruilden van lessenaar. Héhé. nu mijn sax. We begonnen te spelen, het ging redelijk, bij mij wilde het niet, riet zat scheef, het was geen fijn riet, dus snel even verwisseld en toen ging het beter. Af en toe woei het stevig, we hadden de knijpers echt nodig, maar het is wel lastig omslaan. Het klink buiten ook anders, zeker als het waait, je hoort sommige instrumenten niet goed, andere juist weer beter.
Er kwamen donkere wolken aan...... erg donker..... we gingen net Robinson Crusoë spelen..... als we het maar droog houden en niet drijfnat het stuk van de schipbreuk hoeven te spelen..... het ging goed, we hebben alles kunnen spelen zonder nat te worden, het volledige programma!
Inpakken, stoelen weer op de aanhanger, nog even met een toeschouwer praten, fietstassen inpakken... hé...... een paar spatjes..... gauw mijn spullen thuisbrengen (we konden nog naar het clubgebouw om wat te drinken, maar ik was af..... ik wilde naar huis en ik moest toch eerst mijn spullen wegbrengen, anders blijf ik in- en uitpakken). Onderweg ging het steeds harder regenen, als een verzopen kat kwam ik thuis..... nu wist ik zeker dat ik niet meer naar het clubgebouw ging, ik had het wel even gehad zo. Alles uit en op het droogrek..... morgen heb ik de sax weer nodig, op de kaasmarkt in Edam.... vorige week ging ik op de fiets, ik ben bang dat dat morgen niet gaat lukken, jammer.
Van de fanfare heb ik nu vakantie, de kapel had vorige week al vakantie, vrijdag de laatste keer zwemmen, vandaag laatste keer vriendin op bezoek, donderdag andere vrienden voor de laatste keer (of ik ga daar heen, dat wisselt wel eens).... (dat zijn regelmatige bezoeken die ik in de vakantie altijd stop zet... ze mogen wel komen, maar ik wil geen vaste regelmaat!)......VAKANTIE!!!!!!
En nu ben ik GAAR! Ik ga slapen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten